Chapter 44 ~The End.~

14K 690 110
                                    

Πάντα το ήξερα!Ποτέ δεν θα με παρακαλούσε, ποτέ δεν θα με κυνηγούσε και γενικά ποτέ και τίποτα για εμένα.Δεν ξέρω αν πονάει πια αυτή η διαπίστωση μετά από τόσο καιρό.Τώρα καταλαβαίνω ότι εμείς οι δύο θα χωριζόμασταν γιατί κανείς από τους δύο μας δεν είχε καταλάβει την αγάπη του άλλου.Πάντα αμφέβαλλα για την αγάπη του και ας το νιώθω ότι αυτή με κρατάει ζωντανή, και ας βλέπω ότι όσα σκέφτομαι τα καταλαβαίνει πριν τα πω.Όμως και η δική μου αγάπη, δεν φαίνεται να τον πείθει αρκετά.Και σκέφτομαι πως είναι δυνατόν κάτι τέτοιο;Αφού εγώ τον αγαπώ πιο πολύ από την ίδια μου την ζωή!Πώς γίνεται να μην το βλέπει;Είναι όμως αυτός ο εγωισμός, θα μας καταπιεί κάποια μέρα.Θέλω τόσο πολύ να γυρίσω πίσω, να τον ακούσω, όμως δεν θα το κάνω πάλι.Ούτε εκείνος θα το κάνει, το ξέρω.Έτσι θα απομακρυνθούμε.Όμως φταίω εγώ.Κρατάω τα πάντα μέσα μου.Ποτέ δεν τον πίεσα να μου πει τι πραγματικά ήθελε από εμένα.Ποτέ δεν του είπα πόσο με εκνευρίζει αυτός ο εγωισμός μας.Ποτέ δεν του είπα πόσο με ενοχλεί να μην ξέρω τι πραγματικά θέλει από εμένα, και πόσο καιρό περίμενε να μείνουμε έτσι.Και όλα αυτά επειδή το μόνο μου με νοιάζει είναι να είναι καλά, να χαμογελάει και ας πονάω εγώ.Δεν το αντέχω άλλο.Όμως παρόλα αυτά εγώ θα περιμένω να έρθει σε εμένα, πιστεύει κανείς ότι μπορώ να τον ξεχάσω;Ίσως σε κάποια άλλη ζωή να μπορέσω να ζήσω χωρίς εκείνον.Ίσως.

''Σας καλωσορίζω στην πτήση από Νέα Υόρκη προς Καλιφόρνια.Είμαι ο πιλότος John Smith.Υπάρχει κάποια εκκρεμότητα και πρέπει να επιστρέψουμε στο αεροδρόμιο.Παρακαλώ να παραμείνετε ψύχραιμοι, δεν υπάρχει κάποιο  μηχανικό πρόβλημα.Η πτήση θα συνεχιστεί κανονικά μετά την προσέλευση μας στο αεροδρόμιο.Παρακαλώ η επιβάτης Alice Moore να προσέλθει στο πιλοτήριο.''κοιτάω αγχωμένη γύρω μου.Τι συμβαίνει, γιατί γυρίζουμε πίσω;;Γιατί με κάλεσαν στο πιλοτήριο;;;Σηκώνομαι διστακτικά από την θέση μου και προχωράω στον διάδρομο ανάμεσα στους υπόλοιπους επιβάτες.Με κοιτάνε όλοι και ψιθυρίζουν.

''Γεια σας, με ζητήσατε, είμαι η Alice Moore.''λέω μόλις εισέρχομαι στο πιλοτήριο.

''Γεια σας δεσποινίς Moore, ευχαριστούμε που προσήλθατε στο πιλοτήριο.Μην αγχώνεστε δεν υπάρχει κάποιο πρόβλημα, απλά κάποιος θέλει να σας μιλήσει, επειγόντως.''νεύω και περιμένω.Ο κύριος Smith, μία στιγμή, Smith;Ίσως έχει κάποια σχέση με την Jane, ίσως είναι ο σύζυγος της.Είμαι αρκετά σίγουρη ότι είναι παντρεμένη.Είναι περίπου στην ίδια ηλικία, θα έλεγα.Είναι αρκετά γοητευτικός άντρας, και πολύ ευγενικός.Πατάει κάποιο κουμπί στο πιλοτήριο και κάθεται αναπαυτικά στο κάθισμα του.

There Is No Me Without YouOnde histórias criam vida. Descubra agora