Gizemli Kapı

GK6

Babam mı? Bu nasıl olurdu bu zamana kadar babam beni bir kere bile arayıp sormamıştı.  Üstelik arada bile neden annemin telefonundan arasınki? Belkide annem aramış babam telefonu açmıştı.  Sanırım bunların cevabını öğrenmek için telefona cevap vermem gerekiyordu.

-Alo, baba telefonu neden sen açtın? Önemli bir şey mi oldu ? Dedim telaşla

-Kızım annen.

-noldu anneme baba  o iyi mi bir şey söyle. Cevap versene baba ya neden susuyorsun? Korkutma beni.

Neredeyse ağlayacaktım.  Babam bana bir ömür gibi gelen suskunluktan sonra konuşmaya başladı 

- Kızım biz hastanedeyiz.  Annen şimdilik iyi. Yoğun bakımda. Doktor şimdilik bir sorun olmadığını söyledi.

-Şimdilik mi  ? Yani her an bir şey olabilir öyle mi baba?

-Kızım sana konum atıyorum.  İstersen sen gel . Yüz yüze konuşalım.

-Tamam bana bekliyorum.

Telefonu kapatır kapatmaz sandalyeye kendimi attım ve kendime gelmeye çalıştım.  Babamla bağıra bağıra konuştuğum için Uzay la Bade de olanları duymuşlardı.

-Ada iyi misin ?

-Ada hadi kendine gel hemen yola çıkalım.

Uzay ın sesiyle doğruldum. Olayın gerçekliğini daha iyi kavradım. Uzay beni sırtımdan tutarak arabaya bindik.  Hızla hastaneye gittik.  Annemin iyi olduğunu gözlerimle görmeden iyi olamayacaktım.

Annemin olduğu odayı öğrenerek asansöre bindik.  Babam arkası dönük bir şekilde duruyordu.  Oldukça düşünceli gözüküyordu.  Koşarak yanına gittim.

Arkamı döndüğümde Uzay da Bade de yoktu.  Babamın adamları ise beni birine benzetiyormuş gibi dik dik bakıyorlardı. 

-Baba annem nerde ?

Babam parmağıyla odayı gösterdi. Babamdan uzaklaşır uzaklaşmaz Uzayı aradım.

-Alo Uzay neredesiniz ?

-Gelirken Bade 'nin ailesini gördük.  Abisi rahatsızlanmış onların yanındayız.  Hem zaten  babam beni sevmiyor. Görüp de daha çok sinirlenmesin. 

-Peki tamam çıkarken haber verirsiniz.

-Tamam hadi görüşürüz.

Telefonu kapattıktan sonra babamın yanına oturdum . Annemin kapısı açıldı.  Doktor ve bir kaç hemşire annemi sedyeyle bir yere götürüyorlardi.  Anne mi böyle çaresiz görünce çok kötü oldum. Hemen annemin yanına gidip elini tuttum.  Doktorla beraber bende yürüyordum. 

Annemi normal odalardan birine soktular.  Annen kendine geldiğinde bizide odalara alacaklardı.

Yaklaşık yarım saatlik bir beklemeden sonra ilk ben girdim odaya. Annem yorgun gözüksede iyidi.

Annem dalgın dalgın dışarı bakıyordu.  Acaba onu bu kadar düşündüren şey neydi?

Anneme kendimi farkettirerek yanındakı sandalyeye oturdum.   Beni gördüğünde buruk bir şekilde gülüyordu .

-Anneciğim nasılsın daha iyi misin? Nasıl oldu olay ?

- Sakin ol kızım her şeyi anlatacağım. 

-Tamam anneciğim iyileşince anlatırsın.  Yorma kendini.

-Kızım doktorlar sana söylemedi mi?

-Neyi anne ? Korkutma beni . Kimse bana bir şey söylemedi.

-Ada bağırma hastanedeyiz.

- Tamam anne artık söyler misin ne olduğunu?