Fotodaki Mr. Desolate'tir*
Grace'in aklına aniden birşey geldi, asalar onları almayı unutmuşlardı.
“Lanet Olsun Andrew Asalarımızı Unuttuk"
Andrew'ın aklınada şimdi geldi asaları, nasıl unuturlardı ki?
“Evden Birinin Alması Gerekiyor, Cisimlenebilen birisi"
Grace ve Dobby ona baktı, herkes bir çare aramaya koyuldu..
“Andrew Sen-Sen Zekisin ve Cisimlenebilirsin"
Andrew bunu onaylamadı, çünkü çok tehlikeliydi.
“Hayır ben yapamam evde olup olmadıklarını bilmiyoruz ki, Dobby son çare sensin başarabilir misin? - bizim için Dobby"
Dobby masum masum onlara baktı, aslında yetenekli bir ev ciniydi, sadece hep eveme mahkümdü sonuçta o ev ciniydi öyle doğmayı o da istemezdi..
“Dobby Size Yardımcı Olabilir Efendim"
Sonunda bir çare bulabildikleri için bir oh çektiler.
“İyi ki Dobby'i yanımızda getirmişiz değil mi Andrew"
Diye atıldı Grace. Andrew başı ile onayladı.
“Bak şimdi dobby bizim odamıza cisimlen ve orda bir sandık var biraz geniş, onun içinde iki asa var biri siyah kutuda biride beyaz onların ikisinide kap getir, Dikkatli ol Dobby eğer yakalanırsan işimiz yaş"
Grace'te onayladı bunu, sorna ayağa kalktı herkes.
“Hazır mısın Dobby, dikkatli ol"
Cin ona dopru baktı, her zaman ki masum bakışları vardı yüzünde..
“Hazırım"
Birden Dobby Ortadan kayboldu, cisimlenebilmişti.
“Umarız Yakalanmaz"
Andrew çantadan aldığı kurabiye pakedini açmaya çalışıyordu.
“Umarız"
Andrew zorlanıyordu, paket açılmıyordu.
“Lanet paket açılmıyor Grace"
Grace ona döndü o sırada Dobby yakalanırsa başlarına gelecekleri düşünüyordu..
“Ah Andrew - iki ucundan sım sıkı tut ve farklı yönlere çek"
Andrew Grace'in dediğini uygularken Grace Hala Black'lerin soy ağacını inceliyordu, birden bilmediği bir ayrıntıya denk geldi. O sırada Andrew pakedi açmayı başarmıştı.
“Teşekkürler Grace"
Grace önemli değil dermişcesine baş salladı, sorna ona bir soru sordu.
“N-ne Andrew, Malfoy-Malfoy'un annesi bir Black miydi?- Narcissa Black Malfoy şunlardan bir tanede bana versene"
Andrew yanına gitti, paketten bir tane çıkarıp ona uzattı, sorna sorusunu Yanıtladı.
“Evet Eskiden bir Black'ti - Yoksa Bilmiyor muydun? Yani Çocukluk Arkadaşının Annesinin Soyunu"
Grace gözlerini devirerek ona baktı.
“1. Bilmesem niye sorayım? 2. Draco Malfoy Benim Arkadaşım Falan değil olsada zorla oldu zaten 3. Bir tane daha ver"
Andrew kahkahalar atmaya başladı, Grace'te kıkırdadı.
“Al Seni aç kurt"
Grace Andrew'in omzuna hafif bir yumruk çaktı.
“Kes sesini Alfrodo"
Andrew ona ters ters baktı.
“Bana şöyle demeyi kes Primula Grace Desolate"
Grace onu takmadı bile sadece birşey geçirdi aklından.
“Evi ve Onları Özledin mi Andrew"
Andrew ona baktı, ellerini ceplerine geçirdi düşünür gibi duvara baktı, sorna yüzünü ona çevirdi.
“Annemi Biraz Özlemiş Olabilirim Ama Özgür Olmak Daha iyi Grace, Biz Draco Malfoy gibi istemediğimiz bir hayata zorlanmayacağız ama en çok neye üzüldüm biliyor musun-"
Grace Sırıtarak
“Nerden Bilebilirim"
Andrew kes şunu dermişcesine bakış attı, Grace hemen söze girdi.
“Kitaplarımı Özledim"
Grace Ona Bir Yumruk Çaktı.
“Özleye Özleye Onaları mı özledin? "
Kahkahalar kesilmişti, artık.
“Bana kalırsa Malfoy'un güzel bir hayatı var-yani istemediği şeylere zorlanmıyor"
Andrew ona baktı.
“1 hafta önce hatırlıyor musun Draco bize gelmişti, ben pencereden dışarıyı gözetliyordum - Lucius Malfoy'u gördüm Draco ile konuşuyordu - kıza iyi davran diye onu zorlamaya çalışıyordu, bende hemen çekildim gittim."
Grace şaşırmıştı - demek o da istemediği birşeye maruz kalıyordu, aslında onlar kalmıyordu, kaçtıklaır için kalmadılar.
“Gerçekten mi? Bu arada Dobby nerde kaldı"
*Desolate Malikanesi*
Mr. Desolate Etrafa Bakınıyordu, herşey olduğu gibi yerindeydi. Şaşırmıştı-çocukların sesi soluğuda çıkmıyordu. Odalarına yöneldi-biraz kapı aralığı vardı bastonuyla ittirdi - o sırada Dobby'i gördü. Zeki bir adamdı Mr. Desolate anlamıştı, kavramıştı herşeyi.
“Grace ve Andrew Nerde? Bana Yerini Söyle Pis Cin!"
Ona bir tekme attı, Dobby yere çakıldı
“Efendim-Durun, Durun"
Mr. Desolate o sırada yerdeki asaları gördü, olayı hemen kavradı.
“Demek asalarını götürüyordun"
Dobby'e bir tekme çaktı. Ev cini bayıldı..
Herşey Karanlığa Büründü..
Heyecanlı Yerinde Bıraktım jsjsjsjs
