Psikolog | jb.sg

Bölüm 8 "Kabullenmek"

Ya oy verin Allah rızası için olum bak hikayenin sevilmediğini düşünüyorum sıççam neyse tm

---

Saat çok geç olmuştu fakat annem hala ortalıkta yoktu.

Justin koltuğun kenarında telefonuyla uğraşıyordu ve ben de neredeyse uyuyacaktım.

Kapı zili çaldığında, ağırlaşmış göz kapaklarım birden açıldı ve koltuktan fırlayıp kapıya hızlı adımlarla ilerledim. Delikten baktığımda, bunun annem olduğunu gördüm. Çok yorgun görünüyordu, bu konuşmamız için umarım engel olmazdı.

Kapıyı hafifçe aralayıp anneme kızmaması için bakışlar attım.

"Çekilsene kızım, yorgunum uyuyacağım."

"Anne, önyargılı olup dinlemeden tepki vermek kötü bir şeydir." Annem gözlerini devirip öfleyince, kapıyı tamamen açtım.

"Ne karıştırıyorsun," Kapıdan içeriye girip kafasını kaldırmadan ayakkabılarını çıkardı. Hiçbir şekilde kafasını kaldırmadığı için Justin'i görmemişti.

Justin hafifçe boğazını temizlediğinde, annem kafasını hızla kaldırıp Justin'e baktı.

"Sana bir daha buraya gelmemeni söylemedim mi ben?" Annemin sinirlendiğini çok net anlamıştım ve korkuyordum. Justin birazdan gittiğinde umarım bana çok kızmazdı.

"Söylediniz ama sizinle konuşmak istiyorum. Lütfen, sadece on dakikanızı bana ayırın." Gözlerim annem ve Justin arasında gidip gelirken, annem derin bir nefes aldı.

"Kızımla olan yakınlığını gördüm, Bay Bieber. Ve bunu Selena'nın yaşadığı şeyi bilmenize rağmen yaptınız. Sizinle değil konuşmak, aynı ortam da nefes almak dahi istemiyorum. Son kez söylüyorum, evimden gidin ve bir daha yaklaşmayın. Aksi halde polise başvuracağım." Annem son derece net konuştuğunda, Justin'in pes edip gitmesini beklemiştim ama bana bir kez bakıp konuşmaya devam etti.

"Düşüncelerinizi anlıyorum Bayan Teefy. Bakın, ben bir psikoloğum. Görevimi en iyi şekilde yapmaya çalışıyorum. Zaten amacım bu olduğu için Selena'yla yakınlaştım. O erkeklere yaklaşmaktan korkuyor, ben de korkusunun üzerine gittikçe kaybolacağını göstermeye çalışıyorum. Lütfen, sadece on dakika."

Annem de pes etmedi. Benim yaptığım tek şey ise ikisini izlemekti, ben orada değilmişim gibi konuşuyorlardı.

"Psikolog olarak sizi seçtiğim için yanlış yaptım. Bir serserisiniz, yüzünüzde ki yaralardan belli. Lütfen evimden gidin, uğraşacak halim yok." Annem yukarıya doğru çıkarken Justin tekrar konuştu.

Hakikaten korkmaya başlamıştım. Fakat bu sefer ben konuşmalıydım.

"Anne, Bay Bieber beni korumak için kavga etti. Gelip sadece on dakikanı ayırır mısın?" Bıkkınca konuştum. Ben dışında herkes resmi bir şekilde konuşurken, ben yine çocukluğumu göstermiştim.

Annem duraksayıp bıkkınca bize döndü.

"Sadece on dakika. On dakikayı bir salise bile geçmeyecek."

-

Beni odama postalamışlardı ve aşağıda konuşuyorlardı. Buradan sadece sesleri duyuluyordu ancak ne dedikleri hiç anlaşılmıyordu.

Telefonum çalmaya başladığında, Taylor'ın aradığını gördüm. Telefonu hemen açıp kulağıma götürdüm.

"Naber Sel?" Taylor neşeli bir şekilde konuşurken, ilk defa bu kadar neşeli olduğunu fark ettim.