The Falling Game (EndMira: Ice)

Chapter 8

AN: ANG DAMING NAG COMMENT LAST CHAPTER! NAKAKALOKA. Anyways salamat po sa inyo. Na-touch po ako. NEXT CHAPTER KO SISIMULAN ANG DEDICATION PROMISE. Hindi ko pa po kasi nababasa lahat ng comments. Pero promise, next chapter.

Sa ngayon... enjoy :)

-- Ate Aly. 

****

Chapter 8

 

[Timi’s POV]

 

 

“Rika! Rika!!” hinabol ko si Rika then I grabbed her arm. “I know it’s not you! Ba’t mo inaako?! Sino ang pinagtatakpan mo ha?!”

Hindi pinansin ni Rika ang tanong ko, instead, she just looked away.

“Rika ano ba! Talk to me! Natatakot ka ba sa kanila ha? Ano ba! Palagi ka na lang bang ganyan? Palagi ka na lang ba mag papaka-duwag?”

Kinalag niya ang pagkakahawak ko sa braso niya.

“Just let me go, please,” she told me, almost whisper.

Napahinga ako ng malalim.

“You’re hopeless, really. Akala mo tinutulungan mo ako sa lagay na ‘to? Akala mo magugustuhan kita dahil pinagtakpan mo ang kasalanang hindi naman natin parehong ginawa? You’re wrong! This only proves how weak you are! Duwag ka, Rika!”

Napaangat ang tingin ni Rika sa akin and I saw her eyes full of tears.

“Wala kang alam Timi.”

Hindi ko alam kung bakit, pero naka-ramdam ako ng guilt nang makita kong umiiyak si Rika.

Nakakabadtrip naman yung babaeng yun! Bat ako ma-gu-guilty?! Sinabi ko lang naman ang totoo eh. She’s weak. She’s a coward.

But what the hell am I feeling guilty for?!

Dahil walang wala ako sa mood, naisipan ko na lang mag cut ng class at dumiretso sa music room. Buti na lang at walang tao, makakapag-labas ako ng badtrip.

Kinuha ko ‘yung drum sticks ni Jasper at naupo ako sa likod ng drumset niya at pinag-tatatambol ko ito. I played a random Paramore song. Yung sobrang loud. Yung may mabilis na beat ng drum. Gusto ko kasi ito, nakaka-bingi. Tipong nabibingi rin lahat ng nararamdaman ko. Kahit papaano, natatabunan ng malakas na tugtog ng drum ang badtrip na nararamdaman ko.

Hindi ko na-realize na kanina pa pala ako tumutugtog kung hindi pa may lumapit sa akin at inagaw ang drum stick sa kamay ko.