roommates

15 weer op school

George P.O.V

het is al weer een week geleden dat Sam naar huis ging ik hoop dat ze snel terug komt. dan gaat de deur open. ik zie  de vader van Reece staan. "wat doe jij  hier?" vraag ik verbaasd. "Samantha is mijn stiefdochter als je haar nog eens pijn doet op welke manier dan ook ben je er geweest." zegt hij. ik slik en knik, ik weet hoe sterk hij is. hij loopt de kamer uit en vijf minuten later staat Sam er. ze kijkt me aan en loopt dan meteen door naar haar kamer. ik doe onze kamer deur dicht en klop dan op die van haar. "mag ik binnen komen?" vraag ik. "uhm ja hoor." zegt ze. ik open de deur, en zie Sam zitten. "Sam ik kan uitleggen wat er een week geleden is gebeurd." zeg ik.  ze blijft stil als teken dat ik het mag vertellen. "dat meisje geen idee wie het is. maar ze stond opeens voor de kamer en zoende me. uit verbazing duwde ik niet weg maar zodra ik jou zag duwde ik haar weg. echt waar  ik duwde haar de kamer uit en sloot de deur." zeg ik. ze kijkt me aan met een super schattig gezicht. "echt?" vraagt ze onzeker. ik knik met een glimlach. "ja echt. en ik snapte wel dat je weg rende ik had het niet zo snel moeten doen na dat het uit ging met Caleb." zeg ik en trek haar in een knuffel. zo blijven we een tijdje staan. "ik laat je nooit meer gaan." fluister ik haar en ze grinnikt. we gaan in de woonkamer op de bank zitten en een film kijken. als de film af is gelopen is het al wel etens tijd. "zullen we naar een snackbar gaan ik trakteer." zeg ik. "ja is goed." zegt ze. en samen lopen we naar de dichtbij zijnde snackbare. 

Sam P.O.V

ik zit te wachten terwijl George aan het betalen is.  hij praat nog even met een jongen en loopt dan naar me  toe. we gaan  niet meteen door naar huis. "waar gaan we naar toe?" vraag ik. George antwoord niet. ik stop met lopen. "George ik vroeg je wat." zeg ik boos. hij draait om en kijkt me aan. hij pakt mijn beide handen vast. "het is een verassing." zei hij met een grijns. we liepen toen nog een stukje verder de stad in. opeens doet George zijn handen voor mijn ogen. "vertrouw me maar." zegt hij in mijn oor. na een tijdje mag ik weer kijken. we zijn in een parkje bij het mooiste meer dat ik ooit heb gezien. meteen knuffel ik George. "vind je het mooi?" vraagt hij. ik knik en kijk hem blij aan. we gaan ergens zitten en kijken naar de zonsondergang. ik leg mijn hoofd op zijn schouder langzaam val ik in slaap. ik kijk om me heen en zie dat ik  door de school gangen word gedragen. "ga maar weer slapen." zegt George. ik sluit mijn ogen en al slaap ik weer.