mijn ouders zijn gescheiden en nu woon ik opeens in Engeland in plaats van Nederland. mijn moeder heeft hier nu een drukke baan dus ik moet naar een kost school. ik heb er zo geen zin in. ik hoop maar dat ze daar aardig zijn en ik leuke kamer genot...
samen met Blake en Reece ben ik aan het oefenen voor de wedstrijd. het gaat echt heel goed, maar ik moet steeds aan Sam denken en we hebben een best wel vrolijk lied gekozen. "jongens, ik weet misschien een beter lied." zeg ik. "welk lied?" vragen ze in koor. ik pak een briefje uit mijn tas. "het heet perfume ik heb het zelf geschreven." zeg ik ze lezen het en knikken. dat word dus het lied dat ons hopelijk helpt door te gaan naar de volgende ronde. we gaan weer oefenen. het lied is vrolijk maar gaat ergens toch wel over een soort gebroken hart. ik had het de dag na dat Sam vertrok met haar vader geschreven wat dus pas een weekje geleden is. na een tijdje nemen we even pauze. dan word er op de deur geklopt. kan niet van wegen geluid overlast zijn mijn kamer is geluids dicht. ik doe open en zie de directeur staan. "hey George." zegt ze. "hallo mevrouw." zeg ik terug. "aan gezien je oude kamergenootje weg is krijg je een nieuwe." zegt de vrouw. een jongen iets jonger dan Blake nog staat naast de vrouw. "wacht is Samantha komt devenetief niet meer terug?" vraag ik. de vrouw knikt. ik laat de jongen zijn kamer zien. dan gaan we weer verder met oefenen terwijl de jongen niks kan horen in zijn kamer. na een tijdje gaan de jongens naar hun eigen kamers. de jongen komt zijn kamer uit gelopen. "hey mijn naam is George en hoe heet jij?" vraag ik. "Tijn." zegt hij. "leuke naam." zeg ik. "maar waarom liggen er meisje kleding nog in mijn kamer?" vraagt hij. "o ja de kamer is nog niet leeg gehaald van de laatste die daar sliep. ze is vorige week pas weg gegaan." leg ik uit. "waarom sliep er een meisje op jou kamer?" vraagt de jongen verbaasd. "er was geen andere plek meer." zeg ik.
Sam P.O.V
het is nu al een week dat ik weer hier ben. mijn vader is niet vaak thuis en ik krijg privé les. het is echt een drama. ik zie niemand meer ik zit hier maar alleen zonder contact met iemand anders want mijn vader heeft mijn telefoon in een kluis gelegd. ik ben net klaar met mijn huiswerk voor mijn privé lessen en heb niks te doen. ik pak mijn teken spullen en ga het eerste wat in me op kom tekenen. 'George.' (disclaimer het is niet mijn tekening.)
Deze afbeelding leeft onze inhoudsrichtlijnen niet na. Verwijder de afbeelding of upload een andere om verder te gaan met publiceren.
