25 een droom

78 5 0
                                    

Sam P.O.V

ik word wakker in mijn bed. ik zucht en sta op. al ik mijn kamer uit loop naar de tafel toe zie ik George zitten. "wat doe jij hier?" vraag ik verbaasd. "wat denk je dit is ook mijn kamer." zegt hij lachend. "o ja tuurlijk." zeg ik. hij kijkt me een beetje verbaasd aan maar schud dan zijn hoofd en gaat verder met eten. "die wedstrijd jullie gaan toch door naar de finale wanneer is die?" vraag ik. "ja, over twee weken zaterdag maar we krijgen een soort opdracht vandaag te horen." zegt hij. precies dan komt Reece binnen stormen. "de opdracht." zegt hij. hij lijkt niet meer op een nurt. was het dan allemaal een droom? "wat is het?" vraagt George aan Reece. "we moeten een vrouwelijke zangeres in de groep wel alleen voor dat lied."  zegt hij. "is een zangeres niet altijd  vrouwelijk?" vraag ik dan. Reece kijkt me met  een dodelijke blik aan. "sorry sorry." zeg ik en draai me om naar de keuken. "wacht Sam." zegt George opeens. ik draai me weer naar de twee jongens om. "wat?" vraag ik. "nee niks ga maar weer naar de keuken."  zit Reece. ik haal mijn schouders op en draai me opnieuw om en loop dan echt de keuken in voor eten.

George P.O.V

"je weet helemaal niet of ze goed is en we moeten het eerst Blake nog vertellen."  zegt Reece. Blake komt dan precies de kamer in lopen. "ik had al het vermoede dat Reece de opdracht had er hier naar toe ging."  zegt hij. we knikken maar gewoon. " we moeten een vrouwelijke stem voor het finale nummer."  zegt Reece. "ik ken niemand." zegt Blake meteen. "hebben we Sam ooit horen zingen?"  vraag ik dan. beide schudden hun hoofd. dan komt ze de keuken uit lopen met een stuk brood hangend uit haar mond. " Sam kan jij zingen?"  vraag ik. ze haalt haar schouders op. " onder de douch wel."  zegt ze als ze het brood uit haar mond heeft. kan je wat voor ons drie zingen?"  vraagt Blake dan. " welk lied?"  vraagt ze. "mag je zelf bepalen."  zeg ik. ze knikt en zingt stitches van Shawn Mendes. onze monden hangen letterlijk open. "dat was geweldig."  zeg ik meteen. "uhm bedankt."  zegt ze. dan kijkt ze op de klok. "ik moet naar mijn les."  zegt ze.  ze loopt snel de deur uit en wij blijven hier maar zitten. "nou..." zeg ik. "zij is het." zegt Blake meteen alsof hij de baas is. ik en Reece moeten er om lachen. "Blake moet jij niet nu ook naar je les?" vraag ik als ik me bedenk dat hij bij Sam in de klas zit. "ja kut doei zie jullie na de lessen wel weer." zegt hij snel en verdwijnt dan ook. ik en Reece beginnen pas het volgende uur dus dat boeit niet echt.

Blake P.O.V

ik ren door de gangen en  kom net op tijd aan bij de les. naast Sam is nog een plekje dus ik ga daar maar zitten.

roommatesWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu