roommates

17 vader

Sam P.O.V

ik loop net van mijn laatste les terug naar mijn kamer. snel doe ik mijn normale kleren aan. na een uurtje komt George  de kamer binnen gelopen. "hey." zeg ik zonder op te kijken van mijn telefoon. "lekker sociaal met die telefoon." zegt hij. "ik doe heel sociaal via social-media." zeg ik grijnzend. "tuurlijk meid." zegt hij en wrijft over mijn hoofd. hij verdwijnt zijn eigen kamer in en komt terug in zijn normale kleren. "zullen we wat gaan doen?" vraagt George dan. "oké, wat?"  vraag ik. "even skateboorden." zegt hij. ik knik en bedenk me  dan dat i daar best wel slecht in ben. "uhm ik ben niet heel goed in skateboorden." zeg ik. "geeft niet ik help wel." zegt hij. dan sta ik op George  pakt nog even snel zijn boord en dan gaan we naar het skatepark lopen. maar terwijl we  nog in de gangen van de school lopen zie ik iemand heel onverwachts. "pap?" zeg ik verbaasd. hij antwoord niet maar pakt me bij mijn pols vast.  "ik kan niet geloven dat je moeder je op zo'n plek heeft gezet je gaat meteen terug naar Nederland." zegt hij. "maar papa." zeg ik. "niks maar papa." zegt hij streng. ik kijk om naar George die er nog steeds heel verbaasd bij staat. ik ruk mijn pols los uit e greep van mijn vader. "papa ik vind het leuk hier op school." zeg ik. hij kijkt walgend  naar George. "jaja je bent gewoon verliefd. je weet toch dat dat niet mag." zegt mijn vader echt heel streng. "maar papa. we leven in de 21ste eeuw." zeg  ik mokkend. "niks mee te maken zo gaat het echt al jaren in de familie." zegt hij boos. "geen wonder dat mam je verliet voor een ander." zeg ik. "oké  jonge dame nu is het wel genoeg." hij pakt mijn pols heel stevig vast en trekt me mee door de gangen naar zijn auto. niet veel later zit ik al in het vliegtuig onderweg naar mijn oude huis in Nederland.

George P.O.V

ze werd gewoon weg getrokken voor mijn ogen. en wat deed ik niks, ik had er wat tegen kunnen doen. boos op me zelf loop ik terug naar mijn kamer geen zin om nu nog te gaan skateboorden. ik loop mijn kamer in en laat me op de bank vallen. nu ben ik weer eenzaam en geen kamergenoot meer. uch waarom is het leven zo stom. Sam is echt het mooiste meisje dat ik ken, en ze is ook heel lief en eerlijk. nou eerlijk op haar manier ze liegt vast ook wel eens.