Magic of Our Forever

21 1 0
                                    

A/N: I don't own the video guys. While reading, i-play niyo yung music ''Before I Let You Go by Freestyle'' eto kasi yung song na bagay sa story. Enjoy =)

Mga huni ng ibon..

Preskong hangin na humahaplos sa aking mga pisngi...

At tunog na nililikha ng mga nagsasayawang dahon at sanga ng mga puno...

Ang tanging naririnig ko sa lugar na ito. May iilang mga tao sa paligid pero tahimik lang din sila. Spending each seconds with their loved ones.

Her eyes, her hair, her lips, even her nails ... it was so perfect! SHE WAS THAT PERFECT TO ME!

As I am watching her now, the feelings never changed. The memories never fade away! I still remember how loud she was, how she react when she's shocked, how she tie her long brown hair, how she convinces a person to buy want she want. She's the kind of girl who believes in true loves. And she believes in loving somebody forever.

- - - - - - -

*A year ago

ll April 20, 2013 ; 3:17 pm ll

'' Hello, Aki? I'm here! Punta ka dito sa airport. Gusto ko ikaw sumundo saken! '' Mando ko sa kanya.

'' Eyy.. Sancho naman ehh.. Di pa ako naliligo! Ayoko! '' sabi niya with husky voice pa halatang kakagising pa nga.

'' Waatdaaa?! Di kapa naliligo?Ehh, alas 2 naahh. Ikaw ha, mula ba nung umuwi akong Japan, tanghali kana gumigising? Nako Aki, alam mo namang masam~~~ .. '' ay, di man lang ako pinatapos?!

''Asshhssshhsshhh... Oo na po! Maliligo na!! Cgeh 20 minutes ,anjan na ako! =____= '' sabi niya with husky voice parin.

'' And, Aki.. Mag toothbrush kana rin..Ang baho ng hininga moohh.. Hmm! Amoy na amoy dito sa kinatatayuan ko.. Hmmm, ambahooo!! Hahaha!! '' Sabi ko sabay tawa.

'' Huhhh..dami kong tawa.. mga 10! Sige na, bago pa mawala tong GOOD mood ko! Che! '' at inend call niya.

20 mins after ...

Krriiiiiing... kriiinggg..kriiingggg ~~~

''In 5, 4, 3, 2 , 1 ... Andito na akooooo!!! '' tapos may sumapak bigla sa kin..Tangama! Sinapak ba naman ako? Walang hiya tong babaeng to!'' Sanchoooooooyyyyyyy!!!''Ngiting ngiti siya nang tinawag niya pangalan ko..

'' Aray naman! Abuso nayan ha!!'' Tapos pinisil ko yung dalawa niya malabolang pisngi at pinisil niya ilong ko pagkatapos! Pasensya na ha, ganito talaga kasi kami mag batian, yung in a HARSH way..Bugbugan, pisil dito, sapak jan..Ganyan kami!

'' Wow, naka uwi lang ng Japan, masungit na! Alam mo, di ako pupuntang Japan, kasi baka matulad ako sayo! Ang sungit mo kasi ngayon, talbog mo pa yung mga babaeng dumadanas ng red days. Nakooooh~~ '' tapos hinila niya ako palabas ng airport.. Gaga talaga tong babaeng to kahit kalian! Hayy ~____~

Nag mall na kami. Syempre, iniwan ko rin naman yung mga bags ko sa unit ko . Alangan namang dalhin ko sa mall?! XD Takbo kami ng takbo sa aisle ng mall, parang mga bata lang kahit 17 na kami. Kung ituring namin ang isa't isa'y babies parin kami, IMMATURE BABIES .. yun yung right term. Tumigil sa pagtakbo si Aki, medyo hinihingal siya pero ngiting ngiti parin.

''Ano? Give up? Hahaha! Nanalo ulit ako.. Kaya, ililibre mo ako ng Swirl =P .. ''

'*hingal

*hingal

*hingal

''Uyy? Okay ka lang ba? Gusto mong tubig? Uyy?'' tapos inalog-alog ko siya, hingal lang kasi siya ng hingal. Binigyan niya lang naman ako ng 'Obvious-ba look'. Ewan ko sa babaeng to, ayaw man lang akong sagutin. Umupo muna kami sa dine set nang isang food chain. Nakita kong may kinuha siyang short brown envelope sa bag niyang hiniram kay Dora. (Tawa kayo, nagjojoke ako! xDD) Tapos inabot niya sa'kin.

''Ano to?'' clueless talaga ako. Sa back portion may nakalagay na isang hospital logo. Medical results ba to?

''Basahin mo.'' tipid niyang sagot. Kinikilabutan ako sa babaeng to. Haist!

*Chuchu blaah blaah blaah Hospital*

MEDICAL RESULTS

-Second Result [March 20,2013]

Name: Allysa Markii Velasco ''Aki''

Age: 17.45

Disease Found: Non-Hodgkin Lymphoma ; St. 4

Disease Detected: 3 months ago; St. 4 when detected

Patient's Security: As of this month's check ups, Ms. Velasco's disease now was detected at it's worst stage. Non-Hodgkin Lymphoma is a type of white blood cell, and is characterized by larger lymph nodes, fever and weight loss. Symptoms also have became complicated. Complications for her to breath and itchiness/rashes were found in several part of her body,like her back and some parts of her legs and shoulders. Sad to say, this disease has no cure.

Hindi ko tinuloy yung pagbabasa. Hindi ko kaya, ang daming tanong na naglalaro sa utak ko. At di ko magawang i-sink in lahat nang nabasa ko.

''Aki? Ano to?'' tanong ko sa kanya. Napahigpit yung hawak ko sa papel. Muntikan ko tuloy magumos.

''Medical results...? Di ba obvious? Tss.'' Tangama, ginawa ba naman akong bobo?

''Alam ko! Umayos ka nga. May sakit ka? Ano tong Non-Hodgkin Lymphoma na to? 3 months ago pa nalaman yung sakit mo? Tapos wala kang balak na sabihin sa'kin? Ano?'' Napahigpit na talaga yung pagkahawak ko sa papel at medyo napasigaw na rin ako.

''Let me explain. Ano kasi.. ahhmm. Ayo~~'' sumingit ako kasi ang daming paliko-liko ng storya. ''Umayos ka nga dyan sa pananalita mo..'' Sinigawan ko na siya, wala akong pake kung tignan kami lahat ng taong nandito.

''Oo may sakit ako. At 110% na wala talaga yang lunas at maaring ikamatay ko. Gusto mo ba talagang malaman kung bakit di ko sinabi sayo? Kasi ikaw lang naman inaalala ko eh. Ayokong madistorbo ka sa pag aaral mo dun sa Japan kasi alam kong ayaw mo nang ma disappoint si Tito.'' sabi niya sa'kin pero nakayuko parin siya at alam kong umiiyak na siya.

''Di mo naman kasi kailangang itago eh. Hindi to isang joke Aki. Ano ngayon kong madisappoint ko ulit yung tatay ko? Wala namang pake yun eh, lagi nalang niyang nakikita yung mga mali ko. Ako yung inuna mo kesa jan sa sarili mo? You're so naive, Aki! '' Tss. Di ko mapigil yung emosyon ko.

''Kasi ako naman tong si tanga na umasang pagkatapos ng isang buwan kong therapy ay gagaling na ako. Paasa naman kasi lahat ng tao dun sa bahay namin eh, laging sinasabi na gagaling pa ako. Binigyan lang pala nila ako ng false hope. Bakit di nila sakin diritsong sabihin na mamatay na pala ako sa loob ng 1 buwan.'' iyak parin siya ng iyak.

''1 buwan? anong isang buwan?'' tanong ko.

''Taning ng buhay ko!'' tapos nun di na siya umimik

''Kailan mo nalaman na 1 buwang nalang pala?'' ako .. '' MARCH 20.'' tipid niyang sagot

March 20? Teka, ano bang date ngayon?? Tinignan ko yung calendar ng phone ko..

.

.

.

[APRIL 20; Thursday]

Isang buwan nalang? So meaning?? O___________________________O This can't be! NOOOOOOOOOOOOOOOOO! God, please not this day!

''It's my last day Sancho!'' I can feel some liquid flowing down on my cheeks. Tell me, this is not happening. Please tell me!

''No.No.No.No!! Don't say that Aki.. Tell me you're just kidding. Please tell me!'' I hugged her, very tight!

''Hmm. I'm glad na inaabutan mo pang buhay ang gagang bestfriend mo. I only have 7 hours left before twelve. Could you just make me happier, just this day at wag mong ipadama sakin na mamatay na ako? Can you do that for me, Sancho?'' hinigpitan niya yung paghawak sa kamay ko at kitang kita ko sa kanyang mga mata ang isang taong inosente at gusto pang mabuhay.

''Aki.....'' yun nalang yung salita na lumabas sa bibig ko. Ang dami ko pang tanong, ang dami ko pang di naiintidihan. Bakit siya pa? Bakit siya pa yung may ganung sakit? Bakit di nalang yung mga taong salot sa lipunan? Yung mga kawatan, yung mga mamatay tao? BAKIT DI SILA???

7 Hours of ForeverTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon