Chapter 4: <The Dragon Sister>

307 6 0
                                    

(A/N: At dahil wala akong magawa, mag uupdate na lang ako. Also, dahil na rin sa nagkaron ako ng new fans, I will dedicate the chapters na gagawin ko ngayong gabi. At dahill na rin inspired ako ngayon....hohoho ^o^ and dahil Friday ngayon....TIME TO UPDATE na!)

O sya, di na ko magpapaligoy-ligoy pa...

Tadaaaa!~~~~

Basa!!!!

ENJOY~~~~~

Feichang Ganxie!~ (Thank u very much!~)

--------------------------------------------------------------------------------------------------------------

*Adrian’s POV*

(--. --)       (<.<)  Hmmm....parang alam ko na kung bakit sya nandito ah! Pero para makasiguro nga akong tama ang hinala ko. Gagamitin ko ang galing ko sa pag acting *devilish smile*Atleast kapag ginawa ko tong pinaplano ko...masisigurado ko na talaga kung bakit nandito ang ate kong DRAGON.

“Tutal..ayaw mo naman akong KAUSAPIN Ate, edi aak—Ay! May nag doorbell bigla? Sino naman kaya yun?!,” XD hahaha...actually, ako yun e. Alam nyo naman siguro na mayaman ako, kaya high-tech din tong bahay ko. May remote ako para sa lahat, which AKO lang talaga ang nakaka alam kung nasaan. At yung remote na ginamit ko para sa pang doorbell e, nandito lang sa may couche. Which hindi ko naman talaga alam kung pano napunta dito. Buti na lang di nakita ni Ate at baka yun ang ginamit nya pang bukas ng tv tapos magugulat na lang sya...maya’t-maya may nag dodoorbell..XD hahaha...

Tatayo na sana sya kaya lang pinigilan ko sya,”Wag na Ate! Ako na lang at baka mamaya media pa yan. Ma-issue pa ko sayo, nakakadiri lang kaya,”tumawa naman sya ng sarcastic,”Mas nakakadiri ka little bro...tss. *evil laugh* Time for my genious plan...hahaha.

--------------------------------

*Author’s POV*

(*Habang kampanteng-kampante na nakaupo si Maegan habang nanonood ng tv, bigla na lang syang napaisip), “Anak ng pating, bakit ba ang tagal naman bumalik ng ugok na yun?”.  Ang di alam ng kapatid ay may maitim na binabalak ang kanyang kapatid...XD

And by MAITIM na balak, I mean...TRIP LANG PO NI ADRIAN PANGET XD...LOL ^_^V hahaha... Wag kang maoffend Adrian...nag sasabi lang ako ng totoo...hahaha. Oh well...since LOVE naman kita, pagbigyan na nga...

BABALA: TRIP LANG PO ITO NI ADRIAN GWAAAAAPO! MAG-INGAT NAKAMAMATAY!  XD

*END OF AUTHOR’S POV*

*ADRIAN RE-ENTERS*

“ATEEEEEEEEEE MAY SUNOOOOOOOOOOOOOOGGGGGGG!!!!!,” bungad ko sa kanya pagbalik na pagbalik ko galing sa labas. At sya naman, ang reasksyon nya lang ay isang malaking....

 “ -___________________-

“So...wala ka talagang pakelam ate kahit may sunog na dito?! *humakbang ako papasok ng bahay*,” lumapit na rin ako sa kanya, pumamewang at medyo yumuko sa kanya na nagtatanong.

“Hay...naku...little bro, alam na alam ko na yan e. STYLE MO BULOK!!!,” sabi nya naman sakin habang kampante pa rin syang nakaupo sa couche at nagfiflip ng channel habang nakataas pa yung dalawa nyang paa. FEELING at HOME talaga e noh? Tss...  -_-

*itinaas ko yung dalawa kong kamay na aktong sumusuko* “Oh well...I tried my GOOD acting pero mukhang di nagwowork sayo e, sayang naman. Pero di nga ate...pwera biro si KUYA XANDER nandyan sa labas HINAHANAP KA!,” at talagang tinuro ko sya. At ang reaksyon nya...NGAYON???...

P-R-I-C-E-L-E-S-S!  O.O

 Napabalikwas sya mula sa pagkakaupo sa couche at nagsimulang tumakbo na halos magkadapadapa na sya mula sa nakaharang na lamesa dito sa living room. At ayun nga...nadapa na nga sya at nasira nya na ang mamahalin kong mini table na galing pang Taiwan.Grabe lang talaga...sobra na kong natatawa pero kailangan kong pigilan, baka makahalata sya e.

Dali-dali naman syang tumayo at aktong aakyat na sa taas,“A-Ano s-sabihin mo w-wala ako dito! Sa-sabihin mo nasa China ako, o kaya sa Korea...basta! nagbabakasyon! Sige, ak--,” uh..huh...HULI KA BALBON! Sinasabi ko na nga ba e...tsk...tsk..tsk...

Bago pa man sya tuluyang makaakyat nagsalita na ko,“Hmmm..mmm...Sabi na nga ba e..may dahilan kung bakit ka nandito e. Hindi mangyayaring ang dahilan lang e namimiss mo ko..It’s so suspicious ate! (_._)    (<.<)  E never mo kaya akong namiss..ni minsan HINDI! AS IN!”

Dali-dali naman syang lumapit sakin at nagtanong,”Wait! So...WALA DITO SI XANDER??!!,” uh..oh...patay!,”Ah..eh..hehe..^_^V wala e,” ayan..nag-iba na ang aura nya! Patay na talaga ako nito kailangan ko ng maghanda dahil panigurado bubugbugin na ko nito...ipipikit kona lang mga mata ko. Ayan malapit na sya...,*Puk* Idinilat ko na ang mga mata ko,“Araaaayyyy! Ang sakit naman ng batok mo ate! Pero himala ata...*.* bakit wala yatang suntok, sampal o tadyak man lang?,” tanong ko naman sa kanya at....NICE TALKING!...nagkibit balikat lang sya.

Since malapit ng maghapunan, naghapunan na lang kami sa dining table at nagsimula na kong mag-interogate sa kanya. Isa rin sa pag-iinterogate ang isa sa mga talento ko, kaya naman lahat napapaamin ko twing kwinekwestyon ko sila. *smirk*

“So...Ate tell me...anu ba talagang ginawa mo ha?, nagnakaw? Pumatay? O may inagrabyado ka? At bakit ka nagtatago kay kuya Xander ha?,”pamamato kong tanong sa kanya.

“Teka lang naman e noh, isa-isa lang ang tanong...Geesh. Nagnakaw?...NEVER! Like ang dami kaya nating pera, so why should I?. Napatay?...I don’t think na meron akong napatay. May inagrabyado?...hmmm...wala pa naman,” hmmm...talaga lang ha?...Okay! Sige, next question.

“Kung wala sa mga yan, edi ibig sabihin..si kuya XANDER ano?! Umamin ka ate, dahil wala ka ng kawala sakin. Alam ko na tungkol to kay kuya Xander, either way...mapapaamin din kita whatever it takes para lang sabihin mo sakin. Kaya ano? Magsalita ka na! Bakit di ka nagsasalita? Natatakot ka ba ha ate? Wow...for the first time ata to na natakot ka...e may kinatata--,”naputol ang pagsasalita ko ng muli syang nagsalita.

“Anak ng tokwa! Pano akong magsasalita kung putak ka ng putak dyan?!! OO na! Magsasalita na ko para lang matahimik ka na dyan at makakain na ko ng maayos at--”

“Oh...yun naman pala e...SPEAK NOW! OR FOREVER HOLD YOUR PEACE!,”sabi ko naman sa kanya.

“Leche flan naman oh! Pwede ba patapusin mo na muna ako? Ang kulit mo rin e no?,” sabay pingot nya sa tenga ko na sobrang sakit,”A-Arayyyy!! Ate M-masakit!!!,”pagmamaktol ko naman sa kanya.

Hay...salamat naman at pinakawalan nya na ang tenga ko,”Grabe! Ang sakit ng tenga ko ate! Kahit kelan ka talaga...DRAGON. Kaya naman i feel bad for kuya Xander e, kasi panigurado kahit bagong kasal lang kayo...battered husband na yun kagad sayo!”hinihimas-himas ko pa yung tenga ko habang nakatingin kay ate ng masama.

It was silent for about 5 minutes, then nagsalita na sya...

“Ang totoo nyan...hindi natuloy yung kasal Adrian...”

O.O “WHHHHHHAAAAAAAAAAAAATTTTTTTTTT???????!!!”  

--------------------------------------------------------------------------------------------------------------

(A/N: Okie..dokie...hanggang dito na lang muna. Di na kaya ng powers ko, inaantok na ko at tinatamad..XD hahaha)

Bukas na lang ulit!~

Promise i’ll update bukas talaga ^^

So...hintayin nyo na lang, kung anong mangyayari.

ABANGAN!!!~~~

Ms.Nikky15

©All Rights Reserved 2012

The Ultimate HearttrobTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon