အခန္း (၁၂) - မင္းတစ္ေယာက္ပဲ

3.5K 382 17
                                    

ကန္႔လန္႔ကန္႔လန္႔ ၾကားလူျဖစ္မေနခ်င္တာေၾကာင့္ Han Dong ျပန္လာတာ နဲ႔ Li Shang က ခ်က္ခ်င္းပဲ အျပင္ထြက္သြားခဲ့သည္။ သူက ညေနအထိ အျပင္မွာ ေလွ်ာက္သြားေနခဲ့ၿပီး သူျပန္လာတဲ့အခ်ိန္မွာ ဓာတ္ေလွကားထဲက ထြက္ရံုပဲရွိေသးသည္... ထူးျခားတဲ့ "အသံ" တစ္ခုကို သူၾကားလိုက္ရ၏။

"နည္းနည္းျမန္ျမန္... ပိုၿပီးျမန္ျမန္ေလး..." Han Dong ရဲ႕ အသံျဖစ္သည္။

"ဒီေလာက္ဆိုရင္ရၿပီလား" Nan Zhen ကလည္း နည္းနည္း စိတ္အားထက္သန္ေနပံုေပၚသည္။

Li Shang က နာရီကို ငံု႔ၾကည့္လိုက္ေတာ့ အခုမွ ၈နာရီထိုးခါနီးပဲ ရွိေသးသည္... သူတို႔ေတြက ေတာ္ေတာ္ေလး တက္ၾကြေနၾကၿပီ။ သူက ေျခဖ်ားေလးေထာက္ကာ သြားၿပီး တံခါးကို နည္းနည္းေလးဟသြားေအာင္ အသာေလး တြန္းဖြင့္လိုက္သည္။ သူ႔မ်က္လံုးေတြက သူခိုးတစ္ေယာက္လို ေရြ႕သြားၿပီး အခန္းထဲက တစ္ေနရာမွာ ရပ္သြားခဲ့သည္။

ေတာက္...

Li Shang က တံခါးကိုတြန္းဖြင့္လိုက္ၿပီး သူ႔ေရွ႕မွာ ျမင္လိုက္ရတာက Nan Zhen က Han Dong ကို က်စ္ဆံၿမီး က်စ္ေပးေနျခင္း ျဖစ္သည္။

ဒီ့အျပင္ အဲဒါက ငါးရိုးက်စ္ဆံၿမီးျဖစ္ၿပီးေတာ့
Han Dong ရဲ႕ ေခါင္းေပၚမွာ ေၾကာင္ေတာင္ေတာင္နဲ႔ ရွိေနသည္။ ၿပီးေတာ့ သူ႔ကို အက်င့္မေကာင္းတဲ့ ႏွာဘူးရုပ္မ်ိဳး ေပၚလြင္ေနေစသည္။

"ျပန္လာၿပီလား" Nan Zhen က ျပံဳးၿပီး
Li Shang ကို ႏႈတ္ဆက္သည္။

Li Shang က နည္းနည္းရွက္သြားၿပီး ေခါင္းကိုငံု႔ကိုကာ...

"ကြ်န္ေတာ္ ယူစရာတစ္ခုရွိလို႔ပါ... အခုသြားေတာ့မွာ" လို႔ ေျပာလိုက္သည္။

"ေနာက္က်ေနၿပီ... ဘယ္သြားဦးမလို႔လဲ"
Han Dong ေမးလိုက္သည္။

"မ်က္ေစာင္းထိုးအခန္းကို..."

မ်က္ေစာင္းထိုးအခန္းမွာ ေနတဲ့လူက
Ye Chenglin ဟုေခၚသည္။
သူနဲ႔ Han Dong က ဒီေနရာကို အတူေျပာင္းလာၾကၿပီးေတာ့ အခန္းနီးခ်င္း ျဖစ္ေနတာ ၃ႏွစ္ရွိေနၿပီ။
မ်ားေသာအားျဖင့္ Ye Chenglin က
Han Dong ဆီကို လာလည္တတ္ေတာ့ တျဖည္းျဖည္း Li Shang နဲ႔ ရင္းႏွီးေနခဲ့ၿပီ။

Feng Mang (ျမန္မာဘာသာျပန္)Место, где живут истории. Откройте их для себя