Chapter 12: Galit

27 3 0
                                    

Gabby's POV

"Omo!! Late na ako." At napabangon agad ako sa kama pero nakaupo palang ako. Kainis naman kasi yung Kurt na yun eh! Pag nakita ko talaga yun di ko yun papansinin. Ako ba naman mag-feeling na hahalikan niya? Hayy naku talaga Gabriella! Grabeng kahihiyan na ang ibinibigay mo sa sarili mo. Tsk!! Dapat kasi sinusunod ko yung kasabihan na 'Think before you move'. Hayy buhay ko talagang ito!

At napakamot na nga ako sa buhok ng sobra dahil sa frustrations. Last Saturday ko pa iniisip ng sobra yung na-out balance kami nung kumag na yun!!

 Last Saturday ko pa iniisip ng sobra yung na-out balance kami nung kumag na yun!!

Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.

Tumayo na nga ako at dumiretso na sa CR para gawin ang mga mourning rituals. Pero dumiretso na din akong maligo dahil LATE na ako!! Waaaaaah! Dali-dali akong naligo at sinuot ang uniform ko. Lumabas na ako ng mabilis sa kwarto dala-dala ang bag ko at books na di ko na nalagay sa bag ko dahil sa kakamadali. Bumaba na ako ng hagdan at nakita ko sina Mommy at Daddy na kumakain ng breakfast. Napansin naman nila ako sa hagdan kaya tinawag nila ako.

"Shanelle kumain ka na! Late ka na pati..." Sigaw ni Mommy galing sa baba. At dumiretso na ako sa baba at kumuha nalang ng pandesal na may palaman.

"Di na po Mom. Late na po kasi ako eh. Magpapandesal nalang po ako!" Sabi ko kay Mommy sabay lapit sakanila ni Daddy at hinalikan sila pareho sa cheeks.

"Bye po!" Sigaw ko at lumabas na ako at pumasok na sa sasakyan.

"Late ka na ba po mam?" Tanong sa akin ni kuya Driver.

"Oo, kuya driver eh. Tara na po!" Sabi ko at mabilis niyang pinaandar ang sasakyan papuntang school.

"Bakit ka po tinanghali ng gising mam? Eh dati naman ho kapag Lunes ay ikaw ang pinakamaaga sa amin gumising." Sabi sa akin ni kuya driver habang nasa kalagitnaan ng byahe.

"Ahm--- nakakatakot po kasi yung na panaginipan ko kaya ganun po." Pagpapalusot ko. At tumango nalang siya. Bwiset kasi yung Kurt na yun ehh. Kung di lang talaga siya lumapit sa akin ng lumapit edi hindi sana ako aatras ng aatras at maa-out balance with HIM!! Argh! Kainis ka talagang Kurt ka... Humanda ka di kita papansinin!

*as if naman gusto ka niyang pansinin!* Sabi ng brain ko sa sarili ko. Okay!! Nababaliw na nga talaga ako...

Ng nakarating na kami sa school ay dali-dali akong lumabas ng sasakyan at pumasok sa school.

"Bye kuya driver!" Sigaw ko sakanya. At tumango naman siya at umalis na. Ayy! Nakalimutan kong ayusin yung gamit ko sa sasakyan. Yan tuloy dala-dala ko pa yung mga libro ko. Di ko tuloy nalagay sa bag ko.

At tumakbo na nga ako ng mabilis papuntang high school building.

Pero dahil sa kakamadali ko ay di ko namalayan na may tao palang tumatakbo din papunta sa direksyon ko.

At ayun na nga ang nangyari. Nagkabungguan kami at nahulog lahat ng libro hawak ko. Kung di lang sana ako pabaya edi sana nailagay ko tong mga libro ko sa bag ko. At di na sana mahuhulog pa.

I'd Rather DieTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon