3.Bölüm Dostluk =Kardeşlik

43 9 11
                                    

URAZ

Gözüme gelen güneş  ışınlarıyla uyandım  ve  battaniyenin ayağıma takılmasıyla kendimi yerde buldum offf ya oldu mu şimdi bu kahka sesi ile kafamı kaldırdım berk 'i gördüm yere yatmış kahkalarla gülüyordu " gülme lan  " dedim ama o hala kahkalarla gülüyordu ayağa kalktı  elini uzattı  boşuna kardeşim  demiyorum buna "iyi misin kardeşim" dedi " iyiyim kardeşim ne işin senin burda " dedim " aşk olsun kardeşim gidim mi yani "dedi " saçmalama lan burası senin de evin sadece meraktan sordum " dedim "okul var ya bugün  beraber gidelim dedim " dedi ben onu unuttum ya "iyi tamam üstümü değiştirim kalvaltı edelim çıkarız bu arada kalvaltı ettin mi " dedim "tabiki de hayır ırmak sultanın kalvaltısı varken evde kalvaltı eder gelir miyim " dedi
" tabi ki de hayır yanlış soru sordum sana " dedim merdivenlere doğru yürüdüm  berk bebeklikten beri arkadaşım ırmak sultanın hem benim hem de berk üstümüzde çok hakkı var
bizi o büyüttü  diyebilirim  berk benim kardeşim dostum diyebilirim ona o kadar çok güvenirim güvendiğim iki kişi var diyebiliriz bir ırmak sultan bir de berk  düşünün artık annem babama bile güvenmem  ben bunları düşünürken odama gelmiştim kapıyı açıp içeri girdim lavoba da elimi yüzümü yıkayıp giyinme odasına geçtim formalarımı giydim masanın üzerinden saatimi alıp taktım telefonumu cebime koyup aşağıya indim berk kalvaltı masasına oturmuş birşeyler yiyordu bir yandan da ırmak sultanla  sohbet ediyordu ırmak sultan " kuşum benim güzelce hepsini ye tabağında birşey görmek  istemiyorum" dedi " oooo ırmak sultan  buldun berki beni unuttun bakıyorum  "dedim ırmak sultan gözlerini devirdi  berk  " ulan 17 yaşına geldin hala mı beni kıskanıyorsun " dedi  " ne kıskanıcam lan ben seni " dedim biz didişirken ırmak sultan " yeter kavga etmeyin artık berk sen yemeğine devam et sen de minnoşum otur ve yemeğini ye" dedi yüzümü buruşturdum " ırmak sultan minnoşum ne ya  " dedim ırmak sultan omuz silkip dışarı çıktı berk " minnoş hızlı ye okula geç kalıcaz "dedi göz devirip ayağa kalktım  " hadi o zaman kuşum kalta gidelim lanet okula "dedim berk yüzünü buruşturup ayağa kalktı " çok komik "dedi yürümeye başladı  dışarıya çıkarken babamı gördüm abimle kız kardeşime sarılmış oturuyordu annem onları gülümseyerek izliyordu mutfak kapısında öylece kaldım hayatım gözümün önünden  geçti çocukluğum  babama sarılmak istediğimde işim var deyip gitmesi annemin bir kere bile bana gülümsemeyişi geldi ağlamayı sevmem ama gözlerimin dolmasına mani olamadım babamın
" hoşgeldin berk " deyişi kulaklarıma gelince dünyaya geri döndüm "dışardayım gelirsin " dedim kapıya yürüdüm annemin "uraz" diyişi ile durdum' görüşürüz oğlum diyecekti iyi dersler oğlum diyecekti' biliyordum bu sefer beni görecekti ailem ama malasef ki hayat sandığımızdan daha acı annem " bu gün eve geç gel misafirlerimiz var" dedi  gözlerimi kapattım bir kaç saniye sonra açtım "niye ben evde olursam misafirler gelmeyecek mi " dedim babam "terbiyesiz terbiyesiz konuşma annene saygılı ol "diye bağırdı yanına kadar gidip  " neden bana tek bir neden söyle niye beni sevmiyorsunuz söyle baba gözlerime bakarak söyle hadi " dedim herzaman ki yaptığını yaptı eli kaldırdı tam vuracakken berk tuttu o eli  berk
" yapma amca vurma ona "dedi hep böyle değilmiydi babam bana her vuracakken beni kurtaran hep berk değil miydi neden annem abim kardeşim değildi de berkti bu sorunun cevabı belliydi çünkü benim kardeşim berkti  kafamı çevirip abime baktım öylece bana bakıyordu küçükken yaptığı her suçu bana atar babamda bana kızardı döverdi tabi berk yoksa o kenardan sadece izlerdi 
" neden abi beni kurtaran hep berk ben senin kardeşinim beni niye korumuyorsun sevmiyorsun  " dedim
her zaman ki gibi sustu kafasını çevirdi anneme bakıp  " tamam eve gelmem akşam  "dedim  kapıya yürüdüm kapıyı açıp kendimi dışarı attım arkamdan berk geldi arabaya bindim  berk "kardeşim yapma böyle konuş bağır çağır ama susma "dedi tepki vermedim berk tepki vermediğimi görünce sustu okula vardık siyah bir araba dikkatimi çekti ilk defa gördüm berk arabayı park edince  aşağıya indim herkez bize bakıyordu göz devirip kantine girdim iki çay alıp masaya koydum  berk gelip oturdu içtim konuşmaya başladı "ben seni ayperiden ayrı tutmadım hiçbir zaman sen benim kardeşim dostumsun ailen umrumda değil sensin umrumda olan  sen yalnız değilsin ben varım  ve  her zaman olucam benden kurtulamazsın ölene kadar dostumsun kardeşimsin bu asla ama asla unutma "dedi " unutmam bilirsin uzun uzun konuşmayı sevmem aynı şeyler senin için de geçerli ama ailen benim umrumda bunu da sen unutma kardeşim "  dedim ayağa kalkıp dostça sarıldık gülerek sınıfa çıktık  yerime oturdum ayperi içeriye boncukla girince bir kız ona doğru gitti kucağına aldı kafasını kaldırınca gözlerimiz  kesişti kaç saniye geçti bilmiyorum  kız boncuğa bakınca  gözlerimiz ayrıldı yerine oturdu ayperi ve berk birbirlerine laf sokarken kız boncukla ilgileniyor ben telefonla ilgileniyordum müdürün sesi geldi ayperinin gözleri kocaman olurken  sınıfça kahkalarla gülüyorduk

Merhaba  sözümü tuttum yeni bölümü attım okul nasıl gidiyor
okulu özlemişmisiniz ben hiç özlemedim  nedense  ama yapçak birşey yok gelecekte kendini iyi bir yerde görmek  istiyorsanız çalışmamız gerekiyor  yeni bölüm pazar günü atıcam görüşmek  üzere kendinize iyi bakın  beğeni ve yorum istiyorum fikirleriniz ve düşünceleriniz benim için önemli !!!!!🤗🤗🤗🤗🤗😍😍😍😍😋😋😋😁😁😊😚😚🤗🤗☺🙂🤗😙🤗🤗🤗🤗🤗🤗🤗🤗

SEN BENİMSİN MELEKHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin