YARDIMCI

6.Bölüm

Alarmın sesi artık zihnimi uyandırmaya yetmiyordu. Bedenimi bile zor uyandıran bu alarm nasıl zihnimi daha net açabilecek. Daha fazla düşünüp beynimi yormadan yataktan doğrulup tuvalete gittim. Ne yediysem mideme dokunmuş olmalıydı. Pek iyi hissetmiyordum. Tuvaletten çıktıktan sonra saçlarımı süslü aynamın karşısında taradım. Üzerimi giyinmek için dolabıma baktığımda, giyebileceğim uygun bir şey yoktu. Derin'in odasına gidip dolabından bir kaç parça seçip odama getirdim. Gerçekten Derin'in tarzını vardı. Kız giyinmesini biliyordu. Alışveriş yapmayı seven biri değildim. Dene çıkar, dene çıkar üşeniyordum.

Derin'in dolabından aldığım parçaları deneyip kendime en yakışanı bulup giydim. Aynanın karşısına geçip giyimime uygun makyajımı yaptım. Çantama ihtiyaçlarım dışında fazladan eşya doldurmayı sevmiyordum. Gerekli olan her şeyi aldım. Çantamı koluma alıp mutfağa indim.

Bir şeyler atıştırmak istiyordum. Açtım.
Derin'in aldığı salam ve sosis malzemelerinden ufak bir tost yapıp mideme gönderdim. Yarım bardak kadar kalan vişne suyunu kafama diktikten sonra mutfağı terk ettim. Mutfağı öyle kirli derine bırakmak istemedigim için geri dönüp, bulaşığımı makinaya yerleştirdim. Telefonum çalıyordu. Bu saate kim arayabilir. Sabahın köründe. Elimi yıkayıp uzun uzun calan telefonumu cevapladım.

Arayan Sarper'di.

"Günaydın. Seni alması için şoförümü gönderdim. Dışarda seni bekliyor."dedi.

"Sizede günaydın Sarper Bey. Bende çıkıyordum. Teşekkürler." Dedim.

Yüzüme kapatmıştı. Alışmıştım bu duruma. Pek fazla üstemeden vestiyere doğru ilerleyip ayakkabılarımı giydim. Dışarı çıktığımda arabanın yanında, geçen ki şoför duruyordu. Beni görünce hemen kapıyı açtı. Bu harketi çok hoşuma gitmişti. Tebessüm edip arabaya bindim. Şoför yerine geçip, arabayı çalıştırdı.

"Günaydın efendim. Ben GÖRGÜN, Sarper Bey'in emri ile artık size hizmet edeceğim."

Aynadan şoföre bakınca bana güldüğünü gördüm. Demek Sarper şoför tutmuştu. Bunlar neden çok erken oluşuyor. Hayatım çok hizli gitmiyor muydu?

Ilımlı bir ses tonu ile Görgün'e cevap verdim.

"Sanada günaydın. Artık birlikteyiz desene" dedim. Buna gülmüştü. Hoşuna gitmişti anlaşılan. Arabanın içerisinde TV'nin olması güzel tercihti. Varacağımız yere kadar bünyemi dinlendirme amacıyla (marcus & martinus- heartbeat) şarkısını açtım. Uzun seyahatlerde müzik dinlemeyi seviyordum. Birbirimize eşlik ediyorduk. Yol boyunca dinlediğim bu parçayı çok seviyordum.

Araba durmuştu. Dışarıya baktığımda burası ofise benzemiyordu. Kapıyı açıp inecekken, Görgün benden önce davranıp güler yüz ile kapımı açmıştı. Nereye gelmiştik? Görgün'ün bana uzattığı eli tutup arabadan indim. Sarper'i karşımda görmem ile kalbimin tekmelemesi bir oldu. Bugün oldukça şık görünüyordu. Kravatındaki uyum ahenkle dans ediyordu. Allah bana yardım etsin. Ben bununla ne yapacaktım?

Oylarınızı mutlaka bekliyorum arkadaşlar. Bol vote ve yorum isterim. Benden demesi. Vote atmayana bölüm yok. Ha ha ha sizi seviyorum canınız sağ olsun bir sonraki bölümde görüşmek dileğiyle. Sevgiyle kalın...:)