LOREEN'S POV (LOREIGN)
Ugh!! My body hurts so much!!!! Maybe because Eli isn't a professional in stitching wounds..... Speaking of eli, where is she?
I slowly open my eyes and saw the white ceiling, I don't remember anything that I saw this white ceiling in Shawn's house....
Pinasadahan ko ng tingin ang kwarto, WHAT THE FUDGE?! why am I here?! Paano ako napunta sa hospital?!
Nang napatingin ako sa pinto ay nakita ko sina Eli, Shawn, Dad, and mom. How?! How did mom and dad know that I'm here?! Ugh!! Dad is going to kill me!!!
Agad namang tumingin si Dad saakin, I can see sadness and pain in his eyes.... He immediately walk towards me and sat beside me.
"I-im"I can't even talk right now!
"Shhhh, it's okay honey the important thing is that your fine now"sabay halik ni dad sa noo ko, I smiled weakly
"H-hindi ka galit dad?" Kasi nakapagtataka naman, dati pagnadidisgrasya ako una muna yung sermon bago niya ako tanugnin kung okay lang ako.
"Pwede kitang pagalitan pag okay ka na, but for now I will be a good father to you" eh?! Mas okay pa atang hindi na ako gumaling eh! Alam ko naman kung paano siya magalit.
"This is a great news!" As is wow! Ngayon ko lang napagtanto na nag worry din pala si mom saakin pero nawala ang ngiti saakin ng dinugtungan niya ang sasabihin niya.
"Mas lalo kang sisikat! Dahil pinagtanggol mo ang batang ito! You will be the top of the news later!" Masayang sabi ni mom, tinignan ako ni dad, I smiled weakly again, at tumango lang ako, what am I expecting?! That mom will be worried sick?! I am so damn stupid! Na kahit ganoon si mom umaasa parin ako na magbabago siya! Pero now?! Wala...
"Can't you just ask her if she's doing fine? Kasi mas inuna mo pa yang showbiz na yan eh!" Sigaw ni papa. Agad namang lumapit saakin si Eli.
"I can totally see that she's fine! It's better kung namatay na lang siya para magging heroin siya"utas ni mom, agad lumapit si Dad sakanya at sinampal si mom, lahat kami nagulat sa ginawa ni dad, I was forcing myself not to cry because it hurts hearing that of thing to your OWN mother.
"Don't you ever wish that kind of thing!" Sabay hila palabas ni dad kay mom. Agad akong niyakap ni Eli, nginitian ko siya
"Ate sorry, dahil saakin nagaway pa tuloy ang-"natigil siya dahil nagsalita ako
"Hindi ako nagsisisi na tinulungan kita, tska isa pa, ganyan na si mom nung ipanganak ako sa mundo, at wag na wag kang mag so-sorry dahil wala kang kasalanan dahil ginusto ko to" sabay punas sa luha niya
"Ate, thank you!" Sabay singhot niya
"Ilang oras akong natulog?" Tanong ko, agad namang napatayo si Eli at nakakunot ang noo niya
"Oras?! Eh! Tatlong araw kang tulog eh!" Ha?! Tatlong araw! Kaya pala parang hindi ako inaantok ngayon, ang speaking of that... Kamusta na yung sugat ko?! Kinapa ko ng konto baka kasi masakit pa pero himala! Parang wala lang, agad kong inangat ang hospital dress ko at nakitang walang bakas ng kahit anong sugat o hiwa! Kahit peklat wala!
"Asan na?" Tanong ko ng hindi parin inaalis ang tingin sa tagiliran ko, alam ko na.... Tks! Bwisit talaga si mom! Gusto ko pa naman magkaroon ng souvenir!
"Ano..... Kasi..... Ate...... "Bwisit naman
"Okay na alam ko na, wag mo ng sabihin" sabay taklob ko ng kumot sa mukha ko.
"Okay ka na?" Huh! Kilala ko to eh! Tsk! Wala akong pake sayo! Hindi ko siya sinagot
"I'm sorry, I'm sorry kung nagsinungaling ako sayo, sorry dahil hindi ko sinabi ang to totoo" naramdaman ko na inayos niya yung kumot ko, yan nanaman yung bwisit kong luha! Kainis naman, gusto ko ng umuwi at magkulong...
