"kim kaiဒီကိစၥကို႐ွင္းျပသင့္တယ္မထင္ဘူးလား"
ကုတင္ေပၚေခြေခြေလးအိပ္ေနသည့္kyung sooကိုလက္ညႇိဳးထိုးကာေမးလာသည့္sehun
ေၾကာင့္ အသာရယ္လိုက္ၿပီး ထိုေကာင္ေလးကိုယ္ေပၚေစာင္လႊမ္းျခံဳေပးၿပီးမွ sehunလက္ကိုဆြဲ၍အခန္းျပင္သို႔ထြက္လာရေတာ့၏။"ေဟ့ေကာင္ ေမးေနတာေလးအဖတ္လုပ္အံုး"
"အဲ့ေကာင္ေလးဘဲ ငါေျပာတဲ့ခ်ာတိတ္ဆိုတာ"
"ဘယ္ကခ်ာတိတ္လဲ႐ွင္း႐ွင္းေျပာ..အမ္! ဟို ဟိုေကာင္ေလးက မင္းေျပာဖူးတဲ့ ေကာင္ေလးလား!!"
Sehunအံ့ျသမည္ဆိုလဲ အံ့ျသခ်င္စရာပင္။
သူသိထားသည္က ထိုေကာင္ေလးသည္kim kaiအားတြယ္ကပ္ေနသည္ဟူ၍ပင္အခုလိုပံုစံႏွင့္သူတို႔ဆီေရာက္ခ်လာမည္လို႔မွ
မထင္ဘဲကိုး။"အင္း"
"သူက ဘယ္လိုေရာက္လာတာလဲ"
စပ္စပ္စုစုေမးေနေလေသာsehunေၾကာင့္
ညကအျဖစ္ကို႐ွင္းျပလိုက္မွဘဲ ေခါင္းတညိတ္ညိတ္ႏွင့္အံ့ျသေျပသြားေလရဲ႕။"ဒါျဖင့္ အဲ့ေကာင္ေလးကဘယ္ေတာ့ျပန္မလဲ"
"သူ႔အစ္ကိုလာေခၚရင္ျပန္လိမ့္မယ္ မင္းစပ္စုေနအံုးမွာလား sehun"
ဒီေတာ့မွကိုယ္ေတာ္ေလးဟာ စပ္ျဖဲျဖဲလုပ္ျပၿပီး
မီးဖိုခန္းဆီေျပးသြားေတာ့၏။"Sehunnieေပါင္မုန္႔ယိုသုတ္ဘဲလုပ္လိုက္ေတာ့ေနာ္"
"Ok okဟိုကေလးကိုႏိႈးလိုက္ေတာ့kai"
မီးဖိုခန္းထဲကလွမ္းေအာ္လာသည့္sehunအသံက
အေတာ္ပင္က်ယ္လြန္းသည္ေၾကာင့္
သူမ်ားႏိုးသြားေလမလားဟု ၾကံဖန္စိတ္ပူမိရေသး။သူလိုသူေ႒းငယ္ေလးက ကြၽန္ေတာ္တို႔လို႔ ေစာေစာထႏိုင္မွာမဟုတ္ဘူးမလားေလ။
*အေၾကာင္းျပခ်က္မ႐ွိဘဲ စိုးရိမ္တက္လာျခင္း
ေတြက မင္းတစ္ေယာက္ထဲေၾကာင့္ပါ*