Ms. Chen At Your Service. (Agent Series #1)

Chapter 4

Ilang linggo narin akong pumapasok sa school na toh na puro bully at spoiled brat na bata ang nag-aaral. Not to mention na mas marami talaga ang mga isip bata!

Would you believe that in everyday I am here lagi nalang may gulo. Like right now, may cat fight lang naman sa Cafeteria at sa tapat pa ng table ko.. 

Napapansin ko ha? Pag may away o di kaya gulo ay kung di malapit sakin, nasa mismong harapan ko naman at nangangamusta, tss..

So yun nga nag-aaway sila dahil hindi pinahiramin nung isa yung make up kit niya, parang yun lang!! Bilhan ko pa sila ng tig-isa. Mga bata talaga ngayon ang babaw ng kinagagalitan.

" Kala mo napakadamot mo?! Nanghihiram naman ako ng maayos ah!!" Sabi ni girl1 pagkatapos nilang mapaghiwalay.

" You didn't ask me! You just get my things!! That's disrespectful.. Pwede naman kitang pahiramin kung maayos ka lang magtatanong diba?!"
Sigaw naman ni girl2, she has a point..

"Hindi!! Wala ka talagang balak ipahiram sakin yun, you're so selfish.."
And so the cat fight is done dahil nag-walk out siya and friends over na rin. 

This is one of the reasons why I don't have friends cause I know I'll just loose them, I'm a bitch to everyone and I can be the very cold person you can be with pag hindi mo nagawa ang gusto ko sa madaling salita masyado akong makasarili at insensitive.. Aminado ako kase yun ang totoo at ayaw ko ng drama, I've been there ayaw ko ng bumalik.

Pagtapos ng away ay siya ding pagtatapos ng meal break kaya umakyat na ako sa room, yes mag-isa lang ako as always. I never made a friend kase di naman talaga ako friendly and I will never do that because it will just be a hindrance, hindi din ako sumasabay sa lalaking yun dahil baka magkagulo lang na kami ang dahilan. Di naman sa asar na asar ako sa kanya pero parang ganun na nga.

Pagdating ko sa classroom ay may mga ibang estudyante ang nakapwesto sa upuan ko. Hindi nila ako napansin until I am right in front of them. How callous their senses could be? Kitang-kita ang pintuan ng classroom sa pwesto ko at nakatapat sila dun, di man lang nila ako nakita? 

*sigh* 

"Excuse me, that's my sit."

"Oh Chen sayo ba? Ahh, ahahaha sige alis na kami!! Pfft... Ahahaha" wika nung pinaka naka-upo sa pwesto ko na natatawa-tawa pa. 

What's funny? Tss, these kids really. Mga may sapak na ata sa utak. Napa-buntong hininga nalang ulit ako at umupo pagka-alis nila.

Pagka-upo ay napansin ko namang may glue sa table. Napakunot noo ako, halatang di ito basta-bastang nailagay dahil mukhang kagagamit lang and upon seeing it I can literally smell trouble. Then a scream got my attention, sinasabi ko na nga ba eh. Those kids.

"Ahhhhhhhh!! WHAT THE FUCK?!" Sigaw ng kung sino at ng mapatingin ako dito ay nakita kong ang pinaka-maarteng estudyante pala yun. Margarette De Guzman, no doubt the scream is so irritating dahil sa sobrang high pitch.