Clash of Academy [COMPLETED]

Chapter 39: Alone

Febb&Kenneth

"Are you okay sweetheart?" tanong ng daddy ni Febb.

"Yes dad, I'm fine" sagot ng dalaga. Nakahiga ito sa kama niya ng makarating siya galing sa school.

Mahirap din pala kapag nagadvance ka. Its easy to cope up but the pressure is just a bit too much.

"Febb, someone wants to see you" sabi ng daddy niya. Tinulungan itong makatayo sa paghiga dahil mukhang walang lakas ang dalaga dahil sa pagod.

"Kenneth? Shucks muntik ko ng makalimutan yung date natin" nabigla ang dalaga dahil nakalimutan niya ang dinner date nila ni Kenneth.

"Sir, may I..." hindi natapos si Kenneth dahil nagsalita na naman ang daddy ni Febb.

"Go on, but be sure to bring her back, safely" diin talaga ng daddy ni Febb ang safely kaya nagets naman agad iyon ni Kenneth.

"Sandali, hindi pa ako nagbihis" sabi ni Febb at aakmang aakyat sa itaas ng pigilan ito ng binata.

"Nah, you look perfect" sabi nito at hinila na. Nagtanguan naman ang daddy niya at si Kenneth.

"Where are we going to eat?" tanong ni Febb.

"It wouldn't be a surprise if I tell you" sai ni Kenneth.

Malayo-layo ang byahe nila. Ng makarating na sila ay namangha ang dalaga kung saan siya dinala nito.

"Open pa ba yan ngayon? Bakit walang tao?" tanong ni Febb.

"I rented it just for tonight, tara na we'll ride all of it" sabi ng binata at pinagbuksan ang dalaga.

"Seriously? NiRent mo pa talaga ang buong amusement park as in ang buong amusement park?" tanong ng dalaga. Nakibit balikat na lamang ang binata at hinila ito.

Ng makapasok sila ay mas namangha ang dalaga dahil sa mga lights ng mga rides. The place is exclusively for them kaya they can ride whatever they want. Tumulong din dito ang parents ni Kenneth dahil supporta sila sa relasyon ng kanilang anak. Maging ang daddy ni Febb ay tumulong na din.

"All thanks to my parents and your dad, they helped me a lot today" sabi ni Kenneth.

"Really? Ang sweet niyo naman, ako lang ang walang nacontribute" sabi ng dalaga at namula ang mga pisngi. Napangiti nalang si Kenneth at hinila si Febb papunta sa Ferris Wheel.

"Sandali! You know na hindi ako sumasakay diyan" pigil ng dalaga.

"Its time for you to face your fears, you'll regret kapag di ka sumakay" sabi ni Kenneth. Nanginginig man si Febb ay pinilit niyang sumakay sa Ferris Wheel.

When they reached the top ay nagstop muna ito sa pag-ikot at ensakto ang paglabas ng mga fireworks. First fireworks ay yung napakalaki...'I LOVE YOU' ang nakasulat nito.

"Kita mo yon?" masayang sabi ng binata habang hawak-hawak niya ang kamay ni Febb.

"Kenneth, I love you too" biglang sabi ni Febb. "Unang pagkikita natin I thought hanggang crush lang talaga kita. Pinilit kong huwag mahulog sayo dahil natatakot akong magcommit sa isang relationship" nagpipigil na umiyak si Febb.

"But still you tried, you fell inlove at the same time I fell inlove with you. I had nl regrets nung ikaw ang pinili kong mahalin dahil una palang ay tayo ng dalawang itinadhana" tumaas ang mga balahibo ng binata sa sinabi at mabilis ang pagkabog ng dibdib nito.

Dahan-dahang lumapit ang kanilang mga mukha hanggang sa dumampot ang kanilang mga labi. They slowly kissed. Kenneth pulled her closer and Febb circled her arms around his neck. That was their first time they kissed passionately.

"I love you" Sabi ni Kenneth sa gitna ng kanilang paghahalikan.

"I love you too" sagot naman ng dalaga and they deepened the kiss.

Sa kabilang banda naman ay si John. Nakahiga na ito sa kanyang higaan at nakatitig sa kisame. Pilit na inaalala ang mga masasayang araw nila ni Bianca. Masakit man ngunit handang-handa siyang maghintay. Nagpapasalamat siya dahil nabuhay pa siya sa mundong ito.

I badly miss her...

Hini na napigilan ni John na umiyak. Last time siyang umiyak ay nung umalis na si Bianca sa kanyang tabi. Buo ang tiwala ng binata na babalikan siya ng dalaga.

I just hope you don't find someone better than me...

Kinabukasan ay nagising sI John at nagmamadaling umalis. Napagpasyahan niya kagabi na puntahan niya si Bianca sa ibang bansa. Sosorpresahin niya ang dalaga doon. Pinaready niya ang private plane nila. Nagpaalam muna siya sa kanyang parents.

"I'll be back in three days mom" sabi ni John sa kanyang ina at hinalikan ito sa noo.

"Be safe anak" sabi ng ina niya at tuluyan ng umalis si John. Pinayagan naman siya ng ama nito na gamitin ang private plane nila papuntang U.S.

Fast forward.

Ng makarating si John ay nagmadali siyang pumunta sa eskwelahan na pinapasukan ni Bianca. Pinahanap na niya ang lahat ng impormasyon ni Bianca kaya alam niya kung saan ito nag-aral at nagstay.

Ng makarating siya sa eskwelahan ay nakapasok naman siya. Pilit niya hinanap si Bianca. Ng mahagip niya ito sa gitna ng feild. May lalaking nakaluhod at may banners na 'Will You Be my Girlfriend?'

Susugurin na sana ni John ngunit hindi niya inasahan ang nangyari. Ngumiti si Bianca sa lalaking nakaluhod at napasigaw naman yung lalaki at niyakap si Bianca. Naghiyawan naman ang mga tao sa paligid.

Pinigilan ni John ang sarili tsaka ipinikit ang mga mata. Huminga muna ito ng malalim tsaka umalis na. Napagpasyahan niyang bumalik nalang ng Pilipinas at kalimutan nalang si Bianca.

Its over...she don't love me anymore.

Bago siya pumasok sa sasakyan ay tumingin muna siya sa feild at ang mas di inasahan ay nakatingin si Bianca sa kanya. Matapos non ay pumasok na ang binata at umalis na at dun ibinuhos ang mga luhang kanina pa niya pinigilan.

Ng makita ni Bianca ang binata na paalis ay hinabol niya ito. "JOHN!" pinilit niyang sumigaw ngunit tuluyan ng makalayo ang sasakyan ni John.

"Bianca! You're a very good actress, this movie would be the best! The seniors would be so proud!" excited nna sabi ng kanyang kaklase na kumuha ng film.

Hindi yon pinansin ni Bianca,pinigilang niyang huwag umiyak ngunit hindi manhid ang kanyang naramdaman. Bumuhos na ang mga luhang kanyang pinigilan.

I miss you, now that you left me, I'm all alone. I love you John, hintayin mo ako please.