The Ring of Heaven

TROH 14: Blessed Beast Mothrol

"You don't need a specific language to understand someone, sometimes you just need to understand how a they feel then you're fine"

------------------------------

Gran's POV (The director)

"Director, did you see that?" tanong sa akin ni Lida.

"Of course Lida, I am not blind" sagot ko.

"How did that Mothrol get into the Illusion?" takang tanong nito.

Impossible naman kasi na mapasama ang Mothrol sa Illusion dahil hindi sila madalas nagpapakita sa mga tao lalo at sa Illusion pa.

"I don't know but something or someone must have made him go there" sabi ko. "She seems to be talking to the Mothrol, tell the vision team to enhance the sounds so that we can hear what they're talking about" utos ko kay Lida.

"Right away Director" sagot nito at nagmadaling umalis papunta sa Vision Team.

'I knew there is something in you even when i first saw you, but the question is, Who Are You Nevaeh?' bulong ko sa sarili ko.

Bumalik na si Lida pagkaraan ng ilang minuto.

"Director, hindi na daw nila kayang e enhance ang sounds, parang may pumipigil daw na magconnect ang mga mics around the area, pati ang mga students natin na may hearing ability ay hindi kinaya dahil dumudugo tainga nila kapag pinipilit nilang pakinggan ang pinag-uusapan ni Nevaeh and ng Mothrol" paliwanag ni Lida.

"Then what we can do now is just watch them" sabi ko at hinarap siya. "its ok Lida, we'll see what we can do about it later" sabi ko sa kanya. Pero sa totoo lang gustong-gusto ko marinig kung ano ba ang pinag-uusapan ni Nevaeh at ng Mothrol. I need to know and i have to make sure if they really are talking to each other.

On the other hand I looked at the screen to where Vince is.

********************

Vince's POV

Masaya ako dahil si Casey nakapartner ko kaya naging madali sa akin ang laban lalo at inspired ako tapos idagdag pa na magaling din si Casey na makipaglaban kaya hindi kami nahirapan sa level 1, tapos ngayon nasa level 2 na kami. Hindi rin ganun kahirap pero hindi pwedeng petiks-petiks lang kami, mamaya eh madami ng score yung iba at naungusan kami eh.

Aaaaaaaahhhhhhh!!!

May narinig akong sumigaw pero hindi ko na pinansin kasi malayo yata yun sa amin dahil mahina lang naman. Patuloy kami sa pagpatay ng monsters para makabuo ulit ng mataas na score pero bigla akong nakaramdam ng malakas na enerhiya galing sa kung saan.

"Did you feel that Cas?" Cas nalang tawag ko sa kanya kasi yun ang gusto niyang itawag ko nalang sa kanya.

"What?, I don't feel anything?" sabi niya na nakakunot ang noo.

"I felt a sudden rise of energy or power somewhere but i can't pin point where" sabi ko.

"Maybe it's just some monsters" sagot ni Casey.

"No, I don't think it's the monsters around" sabi ko sa kanya at pinikit ang mga mata ko para pakiramdaman ang paligid pero nawala na, hindi ko na ito naramdaman. "Ouch!" napaaray ako sa sakit ng daliri ko kung nasaan ang singsing, parang bigla itong uminit ng hindi ko naintindihan.

"Oh My God Vince what's wrong?" tarantang tanong ni Casey.

"I-its nothing" hindi ko dapat sabihin sa kanya, hindi pa niya pwedeng malaman.

"Are you sure?, you look pale?" makikita sa mukha niya ang sobrang pag.aalala pero hindi ko talaga puwedeng sabihin na masakit ang daliri ko na pinagsuotan ko ng Ring of Haki. 'Im sorry Casey'.