SWEET LIES

CHAPTER 1

Celestine

"Celestine iha, may naghahanap saiyo dito sa ibaba." Sigaw ni manang celie mula sa ibaba. Nagtataka ba kayo bakit wala ang mga magulang ko ngayon rito? Napapabuntong hininga nalang ako pag naaalala ko ang lahat ng yun.
Si daddy namatay na last year at si mommy naman iniwan na ako at sumama sa bestfriend ni daddy. The story behind my father's death is his bestfriend. May hinala akong ipinapatay niya ang daddy ko para makuha ang mommy ko and I hate it. Bumaba na ako at hinarap ang mga taong naghahanap saakin turned out to be the police na nakaupo sa sofa.

"Magandang gabi ho maam." Bati nila at muling naupo sa sofa. Naupo naman ako sa kaharap nilang sofa.

"Magandang gabi rin po, ano pong maipaglilingkod ko sainyo?" Nagkatinginan sila at may iniabot saaking brown envelope, agad ko namang tinanggap iyon at binuksan. Napitlag ako sa laman nun.

"We're sorry for this maam. Atty. Romero was killed last night at his own car. According to our investigation is this." Iniabot niya saakin ang brief case.

"Nakita po namin yan right behind him habang may nakadikit na sulat sa ilalim saying na ibigay namin sainyo itong case niya for some reason yun lang po." Napatulala nalang ako hanggang sa nagpaalam na sila at umalis. Nakatulala lang ako hanggang sa hinagod ako ni manang at duon palang tumulo ang luha ko.

"Manang, my last hope already died. How can I suppose to give justice for my father's death. How can I take back our company, I have no experience running our company. I already lose everything. I lose my father, my mother, our company and now the justice for my father." I burst out in tears. I have nothing left, I have nothing to run. Wala na ang lahat, wala na ang companya, wala na akong sapat na pera para sa sarili ko. Oo nakatapos na ako ng pag-aaral at business management at doctor ang natapos ko but I didn't pass board exam yet. Hindi ako matuloy-tuloy dahil sa mga problemang nasa balikat ko ngayon. Hindi ko na alam ang gagawin ko.

Umakyat ako sa kwarto ko at natulog.

************

Nandito ako ngayon sa puntod ni daddy at hawak ko ang brief case ni atty. Romero. Ninong ko si atty. Romero close friends sila ni daddy.

"Hey daddy, how are you? Buti nalang wala ka na ngayon dito sa mundo kundi masasaktan kalang sa nangyayari. Pinagtaksilan kalang naman ni mommy at ni tito jerry ang saklap diba." Anas ko habang humahagulgul. "Daddy, bakit iniwan mo ako? Bakit hindi mo nalang ako isinama jan sa pupuntahan mo? Daddy napaka daya mo naman eh sabi mo hindi mo ako iiwan daddy. Daddy nasasaktan ako ngayon parang hindi ko na kakayanin. Daddy, anong gagawin ko?" Iyak ko at naghanap ng pala. Ibabaon ko na kasama ni daddy ang brief case ni ninong what's the point of having of all this prof kung wala namang tutulong saakin para maibalik lahat ng nawala saakin.

"Daddy, aalis na ako hanggang sa muli daddy." Wala akong kotse ngayon walang gasolina eh wala naman ng laman ang wallet ko kaya nag-ala lakad ako ngayon, may pera ako sa bangko at nakatime deposit iyon hindi ko pwedeng makuha. Kaya lang naman bilhin ng perang iyon ang lahat ng bagay na nakikita ko maybe that is 100 billion pesos, napaka taas ng value niyang para kay daddy, yan kasi ang unang malaking kita ng kompanya and he won't hesitate to gave it to me, maybe makukuha ko siya 5-10 years from now.

Nasa kalagitnaan ako ng paglalakad ng may makita akong hiring ng employee sa isang convenience store, hindi na ako nagdalawang isip na puntahan iyon at nag-apply thank God natanggap ako.

Nang matapos ay muli nanaman akong naglakad sa side walk hanggang sa makaramdam ako ng gutom. Bumaling ako sa sling bag ko at dinukot ang wallet ko, napabuntong hininga nalang ako ng makitang 100 pesos nalang ang laman nun. Nagmadali akong humanap karinderia at kumain. Karaniwan lang akong kumakain sa cabalen, tropical hut etc pero dati yun hindi ko na kayang kumain ngayon dun.

"Hi miss, pwede maki-upo?" Anas ng lalaki. Tumango nalang ako at hindi na siya nilingon pa.

"Miss, alam mo pakiramdam ko mabait ka." Napalingon ako sakanya, gwapo naman siya at mukhang mabait.

"Huh?" Yun nalang ang naisagot ko.

"Oo mabait ka, maganda ka siguro ay mayaman ka?" Dati yun hindi na ngayon.

"Ayy hindi." Mukhang hindi siya naniwala.

"Don't fool me by the way I'm nate you are?" Sabay lahad niya ng kamay tinignan ko iyon saka inabot.

"Celestine." Mukhang humanga siya.

"How beautiful is that name?" Sus nang bola pa. Napatingin ako sa kabilang kalsada at nakita ko duon si mommy with tito jerry. Mabilis akong tumayo at tumawid wala akong pake-alam kung masagasaan ako, I just want my mother back.

"Mommy," napalingon siya saakin.

"Tine?" Halata sa mukha niya ang gulat.

"Let me explain, anak." I get it. Akala niya hindi ko alam pero sorry alam na alam ko yun mula pagkabata andami ko nang naririnig, nakikita at nararamdaman.

"No need mommy, I just want you back please come with me." Anas ko habanh lumuluha. Nagkatinginan sila ni tito sabay iling.

"I'm so sorry anak but I can't. Wala na ang daddy mo at ako na ang nag mamay-ari ng kompanya niya. Iniwan niya saakin lahat narito ang kasulatan kami na ng tito jerry ko ang nagmamay-ari ng lahat ng properties niya, sorry but pera lang ng daddy mo ang minahal ko sakanya." Hindi na huminto ang lahat.

"But our house you can have it kahit yun nalang ang maibibigay ko saiyo." Napatingin ako kay tito at hindi siya makatingin ng deretso saakin.

"Are you happy tito? You already have my mom, my company, my properties, everything. Pinagkatiwalaan ka ni daddy but still you betrayed him. Mommy akala mo hindi ko alam? Alam na alam ko po iyon, this is the reason why my dad always saying things to make me stronger. Be happy mommy, you deserve to be happy but please prepare because someday I'll take back the things I've lost because of you." Anas ko sabay alis.

*************

TO BE CONTINUED