Twilight (DUTCH)

Cullen

Die avond, toen we thuis waren, in ons eigen huisje, heb ik Renesmé nog nooit zo gezien. ze leek te beseffen wat er gaande was. dat het dit keer niet om haar ging. toen ik haar naar bed bracht liet ze haar beelden over de dag weer zien, toen ze daarmee klaar was zuchtte ze "kan ik vechten?" zij ze, angstig. mijn ogen werden groot. "ness, jij zult nooit gaan vechten voordat je daar groot genoeg voor bent, misschien dan niet eens." ik keek haar met een dringende blik aan en ze sloeg haar ogen neer. "welterusten" zij ze zacht en ze deed snel het nachtlampje op het nachtkastje naast haar uit en deed haar ogen dicht. ik bleef even zitten. "welterusten" fluisterde ik en ik stond op. Toen ik de kamer uitliep merktte ik pas dat Bella mee stond te luisteren, ik pakte haar hand en trok haar mee naar de woonkamer.

"waar hadden jullie het over?" vroeg ze. ik kon nooit liegen tegen haar, haar bezorgde blik en haar fronsrimpeltjes. haar witte huid en bruine haar. haar gouden ogen en roze lippen. "ze wilde meevechten als dat moet" zuchtte ik. Bella huiverde. ik legde mijn hand op haar schouder "Bell, dat gaat niet gebeuren". ze knikte kort en stond op, ijsbeerde door de kamer. "Ik denk dat ik een bad neem" fluisterde ze en ze liep weg, naar de badkamer.

Die volgende dag waren Emmet en Rosalie weg om de situatie uit te leggen aan de Cullens. het zal net zo worden als de volgende keer, Met 20 vampiers in een huis. alle cullens. we zouden weer net als de vorige keer op het grote veld tegenover elkaar staan. 20 vampiers. Weerwolven. jacob had aangeboden mee te vechten, nouja, aangeboden, hij deed gewoon mee. hij doet er alles aan om Renesmé te redden. "Alice?" Bella's stem klonk opgewekter dan eerst. Alice keek op "ja?" zij ze. "eh, w-wanneer komen ze?" stamelde Bella. Alice keek weg. "snel" zij ze, ze keek weer op " in de visioenen scheen de zon, glinsterde onze huid." Antwoordde Alice. "Een zonnige dag dus" zij Jasper. Bella huiverde "vrijdag word het zonnig..." Ze keek geschrokken " v-vijf dagen? Hebben we nog maar vijf dagen de tijd?" Ik hoorde hoe ze aan het knarsetanden was. Alice knikte kort en zuchtte. Bella keek bezorgd naar Renesmé. dat moment kwam Jacob binnen, tegenwoordig klopt hij niet eens meer. "jake!" Renesmé rende vrolijk naar Jacob. "Hallo, Ness" hij glimlachtte en keek naar Bella. "Is er wat?" vroeg hij. "vijf dagen, we hebben vijf dagen om iedereen te verzamelen, ze zullen vrijdag komen." antwoordde ik. jacob keek geschrokken "goed" hij fronstte. "i-ik zal alvast gaan oefenen met vechten met de andere weerwolven." zij hij snel, hij keek even naar Renesmé. "ik moet gaan Ness, ik kom zo snel mogelijk terug." nadat Renesmé knikte rende hij weg.

"misschien moeten wij ook gaan oefenen" zij Jasper, niet al te vrolijk. We knikten en begonnen ons voor te bereiden. Bella had haar schild al een tijd niet gebruikt en moest hem overnieuw leren beheersen, het kostte haar minder moeite dan eerst. Jasper leerde zijn emotie's te beïnvloeden op mensen verder dan een paar meter van hem af. Alice kreeg verschillende onduidelijke visioenen en steeds meer Cullens verzamelde zich. het huis begon steeds voller te raken. de dagen vlogen voorbij.