Vrijdag

535 28 0
                                    

"Vrijdag" huiverde Alice. "vandaag" vulde Esmé haar zuchtend aan. op dat moment kreeg Alice haar wazige blik en schrok. "ze komen" ze sliktte "we moeten gaan" het huis was gevuld met Cullens. iedereen was gekomen, iedereen had geoefend met vechten en we wisten dat het niet goed kon aflopen. Renesmé moest bij Jacob blijven. als er iets zou gebeuren zou Jacob haar redden. op dat moment knikte Bella "laten we gaan"

We stonden op het veld. de zon scheen fel. onze huiden glinsterde als kristallen in de zon, wat Renesmé, volgens haar gedachten, bijzonder interessant vond. We gingen allemaal op een eigen plek staan. Bella en Renesmé stonden naast me, jacob achter me. Er waren nog meer wolven dan verwacht. er waren er weer 4 bij gekomen. op dat moment hoorde ik Jacobs gedachtes 'ik ruik ze' hij keek naar me, hij was in zijn wolvengedaante. ik knikte "ze komen!" geschrokken gezichten. 3 seconden later stonden ze tegenover ons, er zat zo'n 50 meter tussen ons. Carlisle stapte naar voren "Aro" begon hij. Aro zocht naar Alice, en toen hij haar trof glimlachte hij. toen keek hij naar Carlisle. "Carlisle, hallo." zij hij op zijn mysterieuze, vreselijke stem. zijn ogen waren felrood, net als de ogen van de andere vampiers. er waren vampiers bijgekomen, onbekende vampiers. "ze zijn in de meerderheid" fluisterde Bella. ik keek naar haar en knikte geruststellend. "Wat we ons afvragen is, wat je komt doen" volgde Carlisle, zijn stem was zeker. wij wisten allang wat ze hier kwamen doen. Aro grijnsde "jullie zijn de machtigste familie, na ons" zij hij, zijn ogen gleden over ons. "dat kan kloppen" zij Carlisle, zijn stem even rustig als altijd. Aro glimlachtte. "Alice?" Aro stak zijn hand uit. Alice liep onzeker naar Aro en stak haar hand naar hem uit. Aro greep haar hand vast en sloot zijn ogen "aahhh" grijnsde hij, na een tijd liet hij zijn hand los. "Je toekomst is onzeker, je kunt het niet goed zien" zij hij. hij begon te lachen. Alice liep terug. Op dat moment keek Aro naar Jane, en knikte. hij keek naar ons. "het spijt me" en op dat moment brak het gevecht uit.

Twilight (DUTCH)Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu