Twilight (DUTCH)

Vecht

Een nieuweling rende op me af. ik zag hoe Jane naar me keek en hoopte maar dat Bella haar schild aan het gebruiken was. voordat ik zo door pijn getroffen werd. ik rende op de nieuweling af. "Ouil." zij hij kort "mijn naam" en hij sprong op me, gedachten lezen kwam nog altijd van pas in een gevecht, ik stond al achter hem toen hij op de grond neerkwam, zoekend naar mij. een krakend geluid klonk en daar lag zijn afgerukte witte hoofd, met een uitdrukkingloos gezicht,  op de grond. ik hoorde een luid gebrul "OUIL! JE HEBT HEM VERMOORD" een vrouw rende brullend op me af. "DIT ZAL IK JE BETAALD ZETTEN" ze schoot de lucht in en sprong op me af. maar op het moment dat ze de lucht in sprong paktte Emmet haar, nog een krakend geluid, nog een hoofd wat stuiterde op het grasveld. Emmet was terug. hij was er net nog niet. ik keek even zoekend om me heen om Rosalie te vinden, en zag haar vechten met iemand anders. ze zat in een houdgreep en kon zich niet loskrijgen. ik rende op ze af.

"STOP" Schreeuwde Aro, ik heb hem nog nooit eerder zo gehoord. zijn gezicht stond bezorgd, nog nooit heb ik hem zo gehoord. zijn handen waren in vuisten geknepen en zijn knokkels waren spierwit. zijn gezicht stond strak en ik hoorde zijn gedachten we winnen dit niet. van de 15 nieuwelingen waren er nog 6 over, de huidige volturi was er nog wel, die hebben nog geen stap gezet. jane kon haar krachten niet op ons richten door Bella's schild. we stonden voor. de Volturi zal niet winnen. op het moment dat Aro schreeuwde stond iedereen stil. op dat moment begonnen de nieuwelingen weer te vechten, Aro grijnsde. het was een afleiding.

op een gegeven moment was er nog maar een nieuweling. ik zag hoe Aro, Jane en de rest van de Volturi twijfelde om mee te vechten. en op dat moment begonnen ze te rennen. rennen naar ons. vechten. ze gingen vechten. ze hadden besloten om te gaan vechten. ik rende op Jane af. ik wilde al zo lang met haar afrekenen. En op dat moment ging er een vlaag van pijn door me heen, alsof ik in een bad van zuur werd gelegd, in brand werd gezet, overreden door een tractor, of vrachtwagen, alsof mijn ledematen uit me werder getrokken, maar dan 10 keer erger, 100 keer. geen een ding kon deze pijn beschrijven. ik zakte op de grond, kronkelend van pijn, voelde hoe Jane op me sprong. ik keek naar Bella. probeerde haar naam te schreeuwen, het lukte niet. te veel pijn. ik kon alleen maar kreunen van de pijn, mijn leven ging in flitsen voor me voorbij. Bella die werd aangevallen. door Aro. dat was het ergste wat ik me kon bedenken, maar het gebeurde. "BELLA" hoorde ik Carlisle schreeuwen. hij rende naar haar voor versterking door Aro en sprong boven op hem, probeerde zijn hoofd vast te pakken, Bella lag onder Aro. op dat moment klonk een hard scheurend geluid. Aro leefde niet meer. hij zal nooit meer terugkomen. Jane huiverde en mijn pijn verdween. Jane sprong van me af, liet mijn hoofd los die er bijna afgerukt was. ik kon weer opstaan. Jane liep naar achter. pakte een aansteker en begon de 'lijken' aan te steken. ik rende op haar af, maar voor ik bij haar was was ze het vuur in gelopen, de andere Volturi deden hetzelfde. ik liep verschrikt naar achter, naar Bella, pakte haar hand vast. Bella huiverde. het gevecht was voorbij. de cullens hadden gewonnen. "Ze, ze, ze zijn, we hebben gewonnen, we leven nog" fluisterde Rosalie. ze klonk geschokt. "We leven nog" herhaalde ik

moet ik nog een vervolg maken of niet? ik hoor het wel, geef dan even een comment:)