Twilight (DUTCH)

Dood in zicht.

"Alice?!" ik schudde Alice door elkaar. alleen Alice, Renesmé, Jasper en ik waren er, de rest was jagen. Alice keek wazig voor zich uit, zo als ze een visioen heeft. "Alice?! wat zie je" zij Jasper, hij keek in haar ogen met een doordringende blik, maar kon niet doordringen in Alice. Renesmé stond naast me en kneep in mijn hand, ze is sterker dan een mens, maar toch niet zo sterk als wij, vampiers. Renesmé pakte Alice's hand vast. "Alice?" zij haar zachte, betoverende stem. ze slingerde met Alice's hand. "Aaaaalice" op dat moment keek Alice op. "Ik weet wat ze van plan zijn" ze huiverde. "Alice? wat heb je gezien?" Zij Jasper, hij was nog geen centimeter verschoven en had nog steeds dezelfde doordringende blik. "De Volturi maakt, breid zich uit, omdat..." ze keek even naar Renesmé, toen naar mij, en toen ging haar blik weer terug naar Jasper. haar bezorgde toon maaktte me zorgen. ik kon haar gedachtes wel horen, maar door de gedachtes van Jasper en Renesmé erdoorheen, en omdat ik me nu echt niet kon concentreren, kon ik het niet goed horen. "de Volturi breidt zich uit omdat ze ons willen uitschakelen" maakte ze haar zin af. ik huiverde. " Ze vinden onze familie te sterk en ze zullen niet kunnen winnen van ons als er iets gebeurd, daarom breidden ze hun familie uit met sterke vampiers, het liefst met bepaalde gaves. ze schakelen andere vampiers uit zodat ze zich niet bij ons kunnen vestigen om te helpen vechten tegen de Volturi" haar engelachtige stem was ver te zoeken. ze keek bezorgd.

Renesmé keek omhoog om naar mijn gezicht te kijken, maar ik draaide me om en liep naar buiten en ging vervolgens zitten op een traptrede. waarom?! waarom moet dit gebeuren?! waarom?! ik begon te trillen. ik hoorde voetstappen. "houd Renesmé van me weg" fluisterde ik, zo zacht dat Renesmé het niet kon horen maar Jasper en Alice wel, ik hoorde ze omkeren met Renesmé. ik trilde nog steeds en begon te rennen, het bos in, ver weg. gedachten vlogen door mijn hoofd. woedend was ik. toen ik bij een meer uitkwam stoptte ik en ging ik zitten. ik trilde niet meer zo erg als eerst. waarom moeten ze óns hebben. Betekende dit dat ik doodging, of Bella, Renesmé... toen het donker begon te worden besloot ik terug te gaan.

toen ik terug kwam was iedereen er, inclusief de weerwolven. Seth, Leah... Zo te zien hebben ze gehoord wat Alice's visioen was. Iedereen keek op toen ik de kamer in stapte. ik was een tijde weg geweest, bijna de hele dag. ik knarsetande even - en ging naast Renesmé op de bank zitten en sloeg een arm om haar heen. ik zuchtte. "Edward?" dat was Carlisle's stem. "we moeten de andere Cullens inlichten" zij ik met een eentonige stem. Ik keek naar de houten gespleten vloer, wilde niet geconfronteerd worden met de bezorgde blikken. "Ja, dat waren we al van plan, hoor" zij Rosalie met een botte stem. "rose..." Zij Carlisle waarschuwend en hij maakte een stop gebaar met zijn hand naar haar. Bella kwam naast me zitten en sloeg haar armen om me heen " we moeten dit doen, Ed. We moeten de andere Cullens inlichten, iedereen. We moeten vechten" het laatste zij ze met een tegenstemmende stem. ze zuchtte. ik keek naar haar en gaf haar een kus "het komt goed" loog ik.