Friends with the Marauders

Hoofdstuk 8

The Neighbourhood - sadderdaze

Point of view: Anna

Die examens? Die gingen wel makkelijk dat eerste jaar.

De vraag was meer hoe de jaren daarna waren gegaan. Het was inmiddels najaar 1975 en ik zat in mijn vijfde jaar.

Mijn band met Robin? ja die was er dus niet.

Hij was verandert in een nog grotere arrogante klootzak en ik kon dat echt niet gebruiken.

Ik praatte helemaal nooit meer met Robin.

Ik was vrienden geworden met een paar Slytherins.

Ik had net koffie gepakt toen ik de gang uitliep op weg naar de leerlingenkamer van de Slytherins.

Ik was populair geworden, als ik Lucius moest geloven dan.

Hij wachtte al op me bij de ingang van zijn leerlingenkamer en ik gaf hem zijn koffie.

Hij glimlachte 'Wat moet ik toch zonder jou?'

'Waarschijnlijk zou je dood gaan van gebrek aan Caffëine'

Fenrir kwam aanlopen en glimlachte terwijl hij me een kus op mijn wang gaf.

'Krijg ik geen koffie?'

Ik grinnikte 'ik zal koffie voor je halen als ik drie handen heb oke?'

Hij lachte. Fenrir en ik hadden gepraat. In mijn tweede jaar al. We konden onze dramatische gezeur niet meer aan en we hadden het bijgelegd. Samen met Lucius waren we een hecht groepje beste vrienden.

Ik zipte aan mijn koffie en we liepen met zijn drieën naar de grote zaal.

Ik keek even naar de tafel van Gryffindor en toen zei Lucius 'Doe niet zo dom man, kom gewoon bij ons zitten'

Ik knikte en liep achter hun aan.

Het was niet helemaal de bedoeling dat ik tussen de Slytherins ging zitten, maar veel mensen mochten me en vonden het niet erg.

Aan de Gryffindor tafel werd er door iemand een grap verteld die waarschijnlijk heel grappig was want bijna iedereen lachte, ik rolde mijn ogen en pakte een broodje.

Lucius zei iets en Fenrir lachte.

Zo zaten we even tot dat Fenrir zei 'Gaan jullie mee naar hogsmeade?'

Ik knikte. Lucius zei dat hij ook mee zou gaan en we pakten alle drie nog een beker koffie en liepen de zaal uit.

Het was herfst weer en ik had geen jas aan.

Fenrir en ik liepen naast elkaar en Lucius liep een stukje verder.

'Dus heb je een beetje zin in kerst?' Ik keek hem aan en zei 'Ja hoor, met mijn arrogante broer en zijn vrienden om een kerstboom zitten is echt mijn favoriete hobby'

Hij grinnikte 'Ga anders met mij mee'

ik schudde mijn hoofd 'Ik moet wel naar huis, ik ben al drie jaar achter elkaar met kerst niet thuis geweest' Hij haalde zijn schouders op 'Je bent altijd welkom' Ik knikte 'weet ik'

In Hogsmeade was het druk. Iedere Hogwarts leerling vanaf het derde jaar was hier.

Iedereen wou naar dezelfde winkels en het maakte me altijd gestoord want iedereen duwde er maar wat op los.

Ik was blij dat ik niet perse naar een snoepwinkel wou, of naar een stomme winkel zoals zonkos.

Fenrir, Lucius en ik wouden alle drie naar de boekenwinkel. En daarvoor moesten we langs zonkos.