Friends with the Marauders

Hoofdstuk 4

Alex and Sierra - I love you

Point of view: Anna

Dinsdag was al snel aangebroken en ik stond onderaan de trap met al mijn koffers te wachten op Robin en mama.

Robin had tot het allerlaatste moment gewacht met inpakken en dat moest ie natuurlijk nu allemaal doen.

Het was nu half 10 en met de auto was het maar een kwartiertje naar Londen dus we zouden er zo zijn.

Het zou alleen zó fijn zijn als Robin voor één keer zou opschieten. Dus daar stond ik dan, het halfuur daarna veranderde er niet veel.

Toen Robin dan eindelijk met de eerste tas naar beneden sjouwen zuchtte ik dan ook 'eindelijk zeg'

Hij grinnikte 'We hebben niet allemaal onze tas drie weken voor vertrek klaar' Ik stompte hem toen hij weer naar boven liep.

Toen al zijn andere tassen ook klaar stonden kwam mama naar beneden en deed ze de voordeur los.

De auto stond al voor en mama opende de kofferbak zodat we allebei onze tassen erin konden gooiden.

Daarna gingen we allebei zitten (ik voorin deze keer) en we vertrokken.

Ik besefte dat ik niet eerder in Lindfield zou zijn dan kerst en dat was best raar.

Ik was nooit zo lang weg. Aan de andere kant kon ik niet wachten om op Hogwarts te zijn.

Na inderdaad een kwartiertje waren we op in Londen.

Aangezien de trein nog lang niet zou vertrekken gingen we eerst nog naar een restaurantje.

Mama gaf mij en Robin weer allebei een zakje met geld en zei 'Mocht je iets nodig hebben koop het dan hier van'

Ik knikte en pakte het aan. 'Dus wat willen jullie hebben'

'Appeltaart'

'Chocoladetaart'

Robin en ik keken elkaar en grinnikten. Ik was gek op appeltaart. En hij op chocolade taart.

Mama lachte en liep naar de bar om te bestellen 'En hebben we er zin in?'

Robin keek me aan, wachtend op een antwoord.

Ik knikte 'Altijd he'

We kregen allebei chocomelk en aten rustig onze taart.

Het was inmiddels twintig voor elf en we liepen kletsend naar king cross.

Mama wees naar een muur en zei 'Kijk goed en doe precies wat ik doe' Opeens begon ze op het muurtje af te rennen 'MAM'

Een paar voetgangers keken me boos aan maar dat boeide me niet. Waarom liep ze nou op die muur-. Ze was weg.

Ze verdween zo ineens.

Ik keek naar Robin 'Misschien moeten wij dat ook maar doen?'

Ik knikte en hij rende ook op de muur af. En ook hij verdween.

Ik twijfelde eventjes, maar ik kon hier toch moeilijk blijven staan.

Dus ook ik rende door de muur heen. Ik kwam uit bij een prachtig treinstation met maar één rails.

Er waren verschillende winkeltjes die snoep verkochten en het was inmens druk.

Overal waren mensen/leerlingen hun koffers in bagage rekken aan het stoppen. Ik duwde mijn kofferkarretje vooruit en keek mijn ogen uit.

Ik liep langzaam naar voor waar ik Robin en Mama zag staan. Verderop zag ik Sirius, de jongen die ik had ontmoet op Diagon Alley maar hij zag mij niet.