Friends with the Marauders

Gemis.

Ik liep de trap op.Ik rende mijn kamer in en viel op het bed Hij wou me niet meer.Snikkend bleef ik een hele tijd liggen totdat ik inslaap viel.Ik had verschillende nachtmerries die nacht en werd om 9 uur wakker.Zuchtend kleedde ik me aan.Ik schrok van mijn beeld in de spiegel.Ik wist dat ik er niet uitzag maar vandaag was het echt erg.Ik liep naar beneden en zag dat ik de laatste was.Ik plofte neer naast Fenrir en at zwijgend een broodje.Iedereen keek naar me en na het eten liep ik weer naar boven waar ik vervolgens de hele dag huilde.Iedereen liet me met rust.Gelukkig.Met het avondeten kwam ik met een nat gezicht naar beneden en ging ik zitten.Weer keek iedereen naar me.Er kwam een uil aanvliegen met een brief voor mij.Ik snoof en opende hem.Ik keek naar de brief en zag onderaan de naam van Lucius.Ik zuchtte.Eigenlijk wou ik de brief niet lezen maar toch deed ik het.

Beste Anna

Ik hoorde dat Sirius erachter is gekomen.Net als Narcissa.Ook heb ik gehoord dat Narcissa het beter ontving dat Sirius.Narcissa en ik zijn nog samen.Het spijt me heel erg van onze kus.Ik weet niet wat het was.Ik hoop dat het weer goed komt tussen jou en Sirius

Groetjes,Lucius

Ik zuchtte en verscheurde de brief.Daar had ik nu niks aan.Ik plofte weer neer op de stoel en iedereen keek opnieuw naar me 'Ga alstjeblieft naar iets anders kijken ik word helemaal gek van jullie gestaar' Ik stond op en liep weg.Ik wist dat ik niet zo had moeten snauwen maar ik werd er helemaal gek van dat iedereen zo naar me keek.Ik liep naar buiten en plofte neer op het gras.Daar bleef ik de hele avond.Ik liep naar boven en kwam daar Sirius tegen.Hij keek me aan en liep zonder iets te zeggen naar mijn kamer.Waar ik een lange slaap viel.Ik werd tot mijn verbazing om 10 uur wakker en liep naar beneden.Ik zag er niet uit maar voelde me uitgeslapen.Het verdriet zat er luid en duidelijk nog.Ik at een broodje en bleef een poosje zitten.Sirius kwam aanlopen en ik stond op.Ik was niet van plan met hem te praten.Het was me heel duidelijk wat hij wou.Ik leefde die dag opnieuw op mezelf.Toen we gingen eten zei pap 'jongens zo kan het niet'Ik at door zonder op te kijken 'Ann je weet donderse goed dat ik het ook tegen jou heb' Ik haalde mijn schouders op 'Ik snap niet wat het probleem is'Pap zuchtte 'Het probleem is'Hij keek even naar Sirius 'Is dat je jezelf letterlijk opsluit in je kamer daar waarschijnlijk alleen maar huilt hier naar toe komt om te eten en dan weer weg bent ondertussen zijn je ogen zo rood als ik weet niet wat en liggen je wallen op je knieeen'Hij keek me aan 'Dat is het probleem' Ik keek hem aan 'Ik wil dat het verandert'Ik keek pap opnieuw aan 'Er valt niks te veranderen pap het is nou eenmaal zo Ik kan er niet mee stoppen omdat jij dat wil ik heb verdomme iets stoms gedaan en heb er super veel spijt van en ja ik jank hele dagen door maar wat maakt het uit?'Pap keek me aan en zuchtte 'Het maakt wel wat uit'Ik haalde mijn schouders op 'Voor mij niet' Hij keek me boos aan en zei toen 'Wees nou niet zo koppig'Ik zuchtte 'Kan ik niks aan doen heb ik geerft van mam.'Robin grinnikte en pap keek even naar hem'Sirius kun jij niet eens doen' 'Hij kan niks doen' Pap keek me aan en trok zijn wenkbrauw om.'Snap het dan Pap het komt niet meer.Het is voorbij waarom denk je dat ik hele dagen loop te janken.Omdat ik hem verdomme mis.Alles aan hem.Hij zit hier 2 plaatsen van me vandaan en ik mis hem.Ik slaap niet omdat ik verleerd ben hoe het is om zonder hem te slapen.Ik mis verdomme alles aan hem.Zijn geur zijn omhelsing alles.Wat denk je dat er in die brief van Lucius stond gister?Dat Narcissa verdomme wel terug kwam bij hem.Bij hem.Hij die mij kuste krijgt wel gewoon wat hij wilt en ik zit hier verdomme helemaal te janken.Ik kan niet eens zonder Sirius leven omdat ik niet weet hoe.Na alles wat we hebben gedaan kan ik het verdomme niet meer het is voorbij en het is mijn eigen schuld'Pap keek me aan en zuchtte toen'Kan ik echt niks voor je doen?'Ik schudde mijn hoofd 'Al kon je me helpen dan zou ik het nog afwijzen.' Hij zuchtte en ik at verder.Ik stond op en gek genoeg stond Sirius ook op 'Kunnen we dan in ieder geval vrienden blijven?' Dat was het eerste wat hij tegen me zei in al die tijd.Ik schudde mijn hoofd 'Ik kan niet bij je zijn zonder te huilen of zonder je te missen.Ik kan het gewoon niet'Met die woorden liep ik naar buiten.Ik rende ver het bos achter ons huis in en ging tegen een boom aan zitten.Ik concentreerde me op de geluiden van het bos en voelde me al rustiger.Na even liep ik terug en rende ik de trap op.Ik had zin in gezelschap van iemand die me begreep.De persoon waarvan ik wist dat ik altijd bij hem welkom was.Robin.Ik klopte op zijn deur en hoorde een zachte 'Binnen'Ik opende de deur en zag Robin aan zijn bureau zitten.'Hee'Hij keek me aan en zuchtte 'Hee Ann.'Ik plofte op zijn bed neer en zuchtte. 'Ik heb het allemaal fout gedaan he?'Hij grinnikte 'Een klein beetje maar'Ik grinnikte.Robin kwam naast me zitten op bed en ik legde mijn hoofd op zijn schouder en zuchtte.'Kon ik de tijd maar terug draaien' Robin knikte 'Denk je dat het nog goed komt?'Robin keek me aan.'Ik weet het niet Ann'Het kwam hard aan.Ik hield van Robin maar hij kon dingen soms heel hard brengen.Een traan rolde over mijn wang.Robin zag het en sloeg een arm om me heen.Na een tijdje vielen we allebei in slaap.Ik werd vroeg wakker.Robin sliep nog.Zachtjes liep ik de gang op en liep ik naar beneden.Sirius zat in zijn eentje aan de achtertafel.Verder was er nog niemand op.Ik zette koffie en toen die klaar was ging ik ook aan tafel zitten.Ik opende de ochtendprofeet en begon te lezen.Sirius schraapte zijn keel en ik keek even naar hem.Ik keek beter en zag dat zijn ogen rood waren.Ik sloot de krant en keek hem aan'Kun je-wil je praten?'Hij knikte.'Sir het spijt me echt,van alles'Hij knikte en een traan rolde over zijn wang.'Ik kan het gewoon niet'Ik keek hem even verbaast aan.Toen zei hij'Ik kan niet zonder je leven'Hij haalde even adem.'Ik-je bent gewoon het afgelopen jaar mijn leven geweest iemand waarvoor ik opstond en weer naar bed ging jij was de enigste die me blij maakte toen ik het huis uit werd getrapt en die me kon laten lachen'Inmiddels zat ik ook met tranen in mijn ogen.'Toen ik je zo zag huilen op het station wou ik niets liever dan naar je toe lopen en je omhelzen.Gewoon omdat ik van je hou.Ik heb sinds dat het uit is constant aan je gedacht.Wist je dat mijn kussen inmiddels naar jou ruikt?'Ik keek hem aan en schudde toen mijn hoofd'Alles deed me aan je denken.Van mijn kussen tot aan de vogels die buiten aan het fluiten waren'Hij pakte mijn hand en graaide iets uit zijn zak'beloof me dat je nooit meer aanpapt met Malfoy?' Ik knikte.De ring die heel lang om mijn vinger had gezeten deed hij nu weer om mijn vinger.Hij trok me over de tafel en kuste me.Ik kuste hem terug en door mijn tranen heen glimlachte ik.'Ik hou van je Sirius' 'Ik ook van jou prinses' Bij die woorden glimlachte ik.Ik liep om de tafel heen en ging naast hem zitten.Ik legde mijn hoofd op zijn schouder en keek hem lang aan'Meende je alles wat je gister zei tegen je vader?'Ik knikte 'Er was geen woord van gelogen.'