Chapter 8 - Can't We Be Friends?

401 28 16
                                    

Een paar dagen waren voorbij gegaan. Niemand heeft me tot nu toe herkent, het was allemaal weer zoals op mijn oude school.. iedereen hing de hele tijd om me heen. Niet om arrogant te doen, maar al die aandacht werd nu wel irritant.

En Caleb? Volgensmij mag hij me niet zo. Ik heb hem nog niet aangesproken maar elke keer als zijn blik de mijne kruist staart hij me boos en geirriteerd aan. En ohja, dat meisje wat bij hem stond, was zijn nieuwe beste vriendin.

Maar nee, dat stopt me niet om proberen vrienden te worden met hem.

'Caleb! Wacht!' Ik versnel mijn pas zodat ik hem bijhoud en naast hem kom te lopen. Zijn blik blijft naar voren gericht en ik rol mijn ogen. 'Ben je je tong verloren?' Grinnik ik en hij haalt zijn schouders op. Ik zucht diep.

Hij blijft staan en kijkt me met opgetrokken wenkbrauw aan. 'Wat?'

'Ik wou gewoon hoi zeggen,' knik ik en hij zucht even. 'Oke? Hoi? Kan je nu doorlopen?' Mompelt hij en ik haal mijn schouders op. 'Nee, niet totdat je zegt waarom je me niet mag,'

Hij wend zijn blik van me af en staart in de verte. 'Geen reden,' zegt hij dan waardoor ik mijn wenkbrauwen optrek. 'Oh? Je kan me het echt wel vertellen hoor.' Zeg ik zacht en hij schud langzaam zijn hoofd.

'Je herinnert me gewoon aan iemand.'

Ik bijt aan de binnenkant van mijn wang. 'Wie?'

Hij begint door te lopen waardoor ik achter hem aanloop. 'Caleb niet weglopen!'

'Laat me gewoon met rust, ja?'

Hij stopt zijn oortjes in zijn oren waardoor ik het voor nu opgeef en blijf staan. Prima, dan niet.

'Brooke, toch?'  Hoor ik een lage stem achter me, waardoor ik even frons. 'Ja?' Ik draai me om, en daar staat hij dan. Jayden.

Het verbaast me dat ik hem nog niet had zien lopen. Ik verdrink zowat in zijn felle ogen en bijt hard aan de binnenkant van mijn lip.

'Hallo?' Lacht hij en haalt zijn hand voor mijn gezicht langs. Fuck. Ik was aan het staren. 'Sorry! Ben een beetje afwezig vandaag.' Lach ik wat ongemakkelijk terug waardoor hij even knikt.

'Je bent nieuw hier toch? Ik ben Jayden.'

Ja.. ja dat weet ik ja. 'Ja, net een weekje..' ik glimlach naar hem en hij knikt. We staren elkaar wat sprakeloos aan tot het moment verpest word door de enige echte Victoria.

Ze slaat haar armen giechelend om hem heen en drukt een kus op zijn wang.

Natuurlijk zijn die twee nog samen.

Het populairste koppel van de school. Wanneer hebben het populairste meisje en de populairste jongen niét wat met elkaar?

'Hey babe.' Ze glimlacht, waarna haar blik naar mij glijd. Haar gezicht vertrekt een beetje, maar ik merk dat ze een glimlach op haar gezicht probeert te houden - nep natuurlijk. 'Waarom praat je met haar?' Vraagt ze aan Jayden, maar haar blik verlaat de mijne niet.

'Ze is nieuw, dus ik stelde mezelf even voor,'

En ookal geloof ik het zelf nog niet - mischien hallicuneerde ik maar, ik zweer je dat ik hem net zag knipogen. Naar míj. Jayden knipoogde naar mij.

Niet rood worden nu Emma.

'Oh.' Ze trekt een wenkbrauw op, maar knikt dan.

———

Sorrryyy voor de *alweer* late update :(
Heb niet vet veel tijd door school & andere dingen, maar ik ga vanaf nu wel proberen vaker te updaten.

Ik ga dit verhaal sowieso afschrijven, dus als ik even niet update - ik stop niet met dit verhaal don't worry ;)

-sophie

Faking DeathWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu