"I Love you Nerd PART 2" (COMPLETED)

Chapter 4: Goodbye

Zoey's POV

"Kamusta na pala si Natasha?",tanong ko sakanila.

"Okay naman na siya, less na yung mga attacks niya and hindi niya na sinasaktan sarili niya. She also got a boyfriend na, medyo weird kasi Psychiatrist."

"You mean her Psychiatrist?", I asked in horror.

"No!" Nagtawanan sila. "That would be too weird.",sabi nila.

She went back to her province and doon na siya nagt-trabaho as a vet.

"Really?! Hindi na niya tinuloy ang modeling?"

"Nope."

"I see." Tumingin ako kay Nathan na busy na nagc-cut ng meat. "Ikaw love? Hindi ka pa nagk-kwento.",sabi ko. Natahimik sila.

"Ah? Wala, wala naman masyadong nangyari sa akin. Heto, struggling sa business pero kinakaya naman.",sabi niya pero kanina pa siya humihikab. Tuloy lang ang kwentuhan at tawanan pero hindi sumasali si Nathan.

"Okay ka lang ba? Are you sleepy?", tanong ko.

"Oo medyo, pero okay lang ako.",sabi niya. He's not okay. Minadali ko ang usapan namin at nag-aya nang umuwi. Gusto kong makausap ng private si Nathan.

Nagpaalam na kami sa isa't isa at hinayaang ihatid ako ni Nathan. "I'll drive.",sabi ko.

"Huh? Why?"

"Have you seen yourself? Isang pitik lang makakatulog ka na. Ihahatid kita sa bahay niyo, ibabalik ko nalang ang car tomorrow morning.",sabi ko nang seryoso. Hindi siya sumagot at sumakay sa passenger's seat.

Umupo siya doon at sumandal na parang patulog na. Hindi ko inaasahang ganito ang una naming pagkikita pagkatapos ang maraming taon.

"Can we not go home?",tanong niya sa akin. "Can I sleep at your place?"

"Why?"

"I don't want to go home.",sabi niya like he's pleading.

"Okay." Pumunta kami sa bahay. Binuksan ko ang isang bakanteng kwarto, kwarto ni Kuya Carlo yon kapag umuuwi siya. "Get some sleep."

"Can you stay by my side until I get to sleep?",tanong niya. Humiga siya at tumabi ako sakanya na nakaupo. Hinahawi hawi ko ang buhok niya at naghum.

Narinig ko nalang na humihikbi siya. Hindi ako nag-react. I know Nathan. Sa taas ng pride niya, hindi siya umiiyak sa iba. Maybe it's too painful for him already. Niyakap niya ang baywang ko.

"Iiyak mo lang. ",tanong ko.

"I'm tired, baby.",sabi niya. "I don't know what to do anymore."

"I'm here, I'll help you. But for now, get some sleep. You need to sleep love.",sabi ko.

Nakatulog siya na nakayakap sa akin. Paano na ako makakaalis nito? Dahan dahan kong inalis ang mga braso niya sa baywang ko at bumalik sa kwarto.

Binuksan ko ang google at nag research sa lagay ng company nila. Their company is supplying different materials sa mga engineering and power companies.  Bali-balita na 'yung business partner nila Nathan, low quality products ang binibigay sa mga clients nila. Nakulong na yung business partner dahil dito pero nawalan sila ng halos 70% ng clients nila. This caused them to close branches all over the Philippines. Ang mga natira lang ay 'yung mga nandito sa NCR, all in all 5 branches.

This is so sad,they're the biggest supplier of these materials before. Okay naman na daw si Tita, nastress lang siya kaya siya nagkasakit.

Kahit na ganoon, kaya pa rin namang mabuhay nila Nathan kasi marami pa naman silang other source of income. Kaso, wala na yung pangalang ilang taong inalagaan ng mga magulang nila.

Nakikita kong sinisisi niya sarili niya. Wala naman siyang kasalanan.

Natulog ako at ipinagdasal si Nathan. Sana maging okay na siya, I hope I can help him.

Nagising ako ng maaga para magluto ng breakfast. Buti nalang bumili si Ram ng mga groceries. Welcome back gift niya daw sa akin.

Nagluto ako ng eggs, bacon and toast. Nag brew din ako ng coffee. Alas sais ng umaga at bumangon din siya.

"I called your office, sabi ko may sakit ka." Nagulat siya.

"Don't worry, ipinaalam kita sa mama mo and she's okay with it. She said you need to rest. Come, get your breakfast and you cam sleep again. matulog ka hanggang anong oras mo gusto.",sabi ko at inilapag ang plato. Umupo siya sa harapan ng platong yon at tinitigan.

"This is the first time I had this kind of breakfast."

"Ano bang usual breakfast mo?"

"Problems.",sabi niya. Lumapit ako sakanya at niyakap siya. "I'm so happy you're here. I slept too well, hindi ko napansing umalis ka kagabi."

"Ang himbing nga ng tulog mo eh.",sabi ko, habang hinahanda ang kape niya. "Nathan, last night, I looked up a little about the problem in your company." Natigilan siya saglit sa pagkain. "And I want to help."

Tumingin siya sa akin. "Zoey, I appreciate it but you already hace a lot on your plate."

"Here me out. Okay so based from the articles I've read, your main problem is the lose of trust. We can get that back! With proper strategy and the help of your Sales and Marketing."

"We've tried different ways to convince them Zoey but that incident was a huge deal. We had to pay for all the damages and now we're barely hanging."

"I know, but that doesn't mean we will give up right?"

"We?"

"Duh, of course, we're in this together. Kapag kinasal na tayo-" Umubo siya. "What?"

"I'm shocked, na lalabas yan sa yo. Hindi ko inexpect."

"Bakit? Ayaw mo ba akong pakasalan?"

"Siyempre gusto."

"Kaya nga, so I want to helo my future husband para naman mabigay niya na yung atensyon niya sa akin.",sabi ko. Sumeryoso ang mukha ni Nathan.

"I'm sorry.",sabi niya. "I wanted to prove myself but it seems like the world doesn't want me to succeed.",sabi niya.

"Ano ka ba, don't you think that other successful businessmen now haven't experienced something like this?" Sinubukan ko siya i-encourage, mukhang nagawa ko naman. Kumain kami at nagkwentuhan.

"Do you want me to train your Sales Personnel on how to get more clients?"

"Yes, of course.",sabi niya. "It's settled then. I'm going with you tomorrow at work." Nagulat siya.

"Bakit? May kabit ka ba doon?",tanong ko at tumawa."Joke."

"Siyempre wala, takot ko lang sayo noh." Binato ko siya ng isang piraso ng itlog at nasalo niya yon ng bibig niya.

Pagkatapos niyang kumain, umuwi siya agad para matulog. I prepared my piece for tomorrow.