Առաջիկա մեկ շաբաթում ոչ մի արտառոց դեպք չպատահեց ( եթե չհաշվենք, որ այդ ինքնահավանը ամեն ինչում իրեն մեջ էր գցում )։ Բայց մի օր սենյակումս երաժշտություն էի լսում, երբ հայրս եկավ...
Պարոն Սմիթ -- Ջես, պատրաստվիր, որ շատ կարևոր հյուրեր ենք ունենալու։
Ջեսի -- Հյուրե՞ր... Ովքեր ե՞ն...
Ես սկսեցի հորս հարցախեղդ անել ' ինձ շատ հետաքրքիր էր, թե ովքեր են նրանք։ Հորս պատասխաններից պարզվեց, որ մեր հյուրերը հորս նոր գործընկերներն են, ավելի ճիշտ նրանք մի ընտանիք են։ Ընտանիքի հայրը հորս գործընկերն է, իսկ մայրը' բարձրակարգ դպրոցի տնօրեն։ Պարզվեց, որ նրանք ինձ հասակակից տղա էլ ունեն։ Ես բավարարված լինելով պատասխաններից, սկսեցի պատրաստվել մեր խորհրդավոր հյուրերի գալուն։
Pov Քրիս
Ամբողջ մի շաբաթվա ընթացքում այն դեպքի մասին էի մտածում և փորձում Ջեսիի հետ մտերմանալ, բայց ապարդյուն։ Նա իմ մտքից դուրս չէր գալիս, իսկ նրա աչքերը ինձ խելագարության էին հասցնում ։
Մի՞թե այդ վայրենին ինձ դուր է գալիս, հավատս չի գալիս ինչպես կարող եմ ԵՍ սիրել նրա նման հինարիկին։ Աաաա՜ ... Վայրենի, դուրս արի մտքիցս...
Pov Ջես
Տանը արդեն ամեն ինչ պատրաստ էր և ես ու հայրս հյուրասենյակում սպասում էին մեր հյուրերին։ Ես արդեն հետաքրքրությունից տեղս չէի գտնում, այլևս համբերել չէի կարող, երբ հանկարծ լսվեց դռան զանգը ։ Ես միանգամից տեղիցս վեր թռա ու վազեցի դեպի դուռը...
Դու՞...
Դու՞...
ВЫ ЧИТАЕТЕ
Իմ ինքնահավան ապուշը
JugendliteraturՋեսիկա Սմիթը նորեկ է քաղաքի ամենահայտնի դպրոցներից մեկում։ Նա սիրում է ֆուտբոլ ու ամեն խենթություն։ Քրիս Ջոնսոնը ինքնահավան երիտասարդ է, ով հետաքրքված չէ ոչնչով և առավել ևս ինչ որ մեկով։ Պատահական հանդիպում աստիճանների վրա.... Ատելություն... Սե...
