Chapter 4: Boyfriend (Part 2)

4 0 0
                                    

Kathrina's POV...

"Hello..." pilit akong ngumiti sa harap nila at iiwasan na sana sila ng harangan pa uli nila ako. "Let me walk."

"Wow, may pa-english si ate." pang-aasar pa nung isang lalaki.

"TSE! mga epal." isa pa toh sa mga ayaw ko eh. Nakakasira ng araw, ang kukulit.

"Uy! Uy! epal daw kayo ah?"

"Luh. Epal daw HAHAHA!"

Mga salita nila. PSH

"Bakit hindi ba totoo? kung ayaw nyong ma-sampolan dyan!" banta ko pa, pero tinawanan lang nila ako, kaya lalo akong nairita.

Well, di ako nakapag-pigil bigla kong nasuntok yung isa pero papalag pa sana yung isang lalaki pero natadyakan ko na sya.

"HOOOY! mga pare, tigilan nyo nga sya!" napalingon kaming lahat sa nagsalita.

"Bakit ha? Sino ka ba, ha?" aba ang siga talaga nung parang 'leader' nila eh.

"Ako? tinatanong mo kung sino ako? TSS" napa-ngisi si Ezekiel at lumapit sya sa direksyon namin. "Ako lang naman ang Boyfriend ng mga binabastos nyo, mga hayop kayo!" nasuntok nya yung isang lalaki at aatake pa sana nung isa pero naudlot dahil nasipa sa tiyan ni Ezekiel.

PERO I CAN'T BELIVE IT! 'BOYFRIEND' ko sya?! SYA?!

ANG KAPAL!

"KATHRINA!" nasa kalagitnaan ng pakikipag-bugbugan si Ezekiel ng marinig ko ang boses ni Kuya at Jericho.

"Kuya Aaron! Jericho!" tumakbo ako palapit sakanila.

"What's happening on here?" tanong nila pareho.

"It doesn't matter anymore! Basta tulungan nyo si Ezekiel oh!" turo ko sa direksyon nila.

"Jericho, bantayan mo si ate mo. ako na bahala don." tumakbo palapit sa mga nagbubug-bugan si Kuya Aaron habang kami ay tumakbo papunta sa Principal's Office.

"Mrs. Mendoza! May nagaaway po sa bandang Right Hallway." sambit ni Jericho.

"WHAAAT?! Where are they!" napatayo sa Swivel Chair nya si Mrs. Mendoza.

Pinasunod namin sya ni Jericho sa may Hallway at naabutang nagra-rambulan.

Nakita kong hinablot ni Mrs. Mendoza ang kanyang phone ewan pero kinausap nya yung guard.

"Guards! At the Right Hallway NOW!" sigaw nya.

"Students, take care. We want you to be safe and not to be involved to this Case, punta muna kayo sa classrooms nyo." sambit ng Principal.

"Jericho, take care ha?" paaala ko sakanya bago ko inihatid sa classroom nya.

"Opo, ate. Ikaw din, baka atakihin ka na naman ng hika mo." paalala nya.

"Oo na, sige na. pasok ka na."

---

"Ms. Mariano, ikaw ang nagiisang witness dito about sa nangyari. Can you please explain it to us? pano ba nagsimula ang gulo?" tanong ng Principal.

"Uhm... Ma'am, kase po... Dadaan na po sana ako kaso humarang sila sa daan ko." turo ko sa mga lalaking mayabang.

"Oh. So, kayo pala. Hindi ba mga newbie kayo dito?" sambit ni Mrs. Principal.

"Yes, Ma'am." mahinang tugon nung lalaki.

"Uhm, hindi madali ang ginawa nyong kaso, isa pa. Grade 9 palang kayo." dugtong pa nya.

"Sorry Ma'am."

"Pasensya na po."

"Ma'am, sorry na." mahihinang tugon ng mayayabang na lalaki.

"Pero, I'm still gonna suspend you--" pinutol ko ang sasabihin ni Ma'am dahil naawa ako sa mga lalaki.

"Ma'am... Mrs. Mendoza, okay na po. Kung ano man pong punishment yon, wag nyo na ituloy." dahilan ko.

"What are you saying, Ms. Mariano?" pagtataka ni Mrs. Mendoza.

"Hindi naman po nila ako nabastos, pero nagkagulo lang po dahil kay Mr. Manzano." tumingin ako kay Ezekiel na nagtataka.

"HUH? WHAT? AKO?" turo ni Ezekiel sa sarili.

"Yes. totoo naman eh. ikaw dapat ang ma-suspend, ikaw din ang nagsimula ng gulo. Actually, you're not supposed to be there talaga, kase nga epal ka." palusot ko.

"WEW. ikaw na nga tinulungan dyan." ngumisi si Ezekiel at napaiwas ng tingin sakin.

"Yun naman pala, Mr. Manzano. So, si Ms. Mariano na mismo nagsabi, Uhm... I'm gonna suspend you by 1 week." nagulat ng literal si Ezekiel at ako naman ang sobrang excited.

Dahil wala ng ugok ang mang-gugulo ng araw ko kahit isang linggo lang. PSH

"Okay, dismiss. You may now go back to your rooms." tumayo kaming lahat at nag-paalam na kay Mrs. Mendoza.

"HUY! Kathrina Laurice, may galit ka ba dun sa lalaki na yon? Sino ba yun, ekizel?" natawa nalang ako ng literal dahil sa maling pronunciation nya.

"KUYA! It's Ezekiel, not Ezikel. HAHAHA!" panunukso ko sakanya.

"Oyy, Kathrina Laurice, lunch na. Uuwi ka na ba?" tanong ni Kuya.

"OO! NAIINIS NA KO EH. HMPF!" padabog akong lumabas ng university at hinanap ang kotse namin.

"Kathrina!" narinig kong pamilyar na boses.

"Kuya Jeff!" kumaway-kaway ako sa direksyon nya hanggang makarating sya sa tapat ng university.

"Ohy. Ija, kanina ka pa dyan?" tanong nya.

"Nope. Actually, kakalabas ko lang :)"

"Ahh. Eh, sila Kuya Aaron mo? sasabay daw ba?" tanong pa nya.

"I don't kno-"

"HOOOY! Kathrina Laurice, sasabay ako!" nagulat ako at napalingon ako sa likod kung saan nang-galing ang boses na yun.

"HE! BAHALA ka, beastmode ako ngayon. Wag mo akong bad-trip-in." Agad akong pumasok sa kotse at binagsak ang pinto.

"Wala ka naman yatang period, Kathrina? HAHAHA!" panunukso pa ni Kuya Jeff.

Nakuuu! Naiinis na talaga ako sa mga taong 'toh eh.

---

"KATHRINA LAURICE!" dabog na katok ni ate Aicel sa pintuan ko.

"HE! kakatulog ko lang eh, bat di ka pa matulog!" inis na sambit ko habang nakahilata sa kama.

"LETSE KA, KATHRINA! may bisita ka kasi eh!" namulat ang mga mata ko sa mga sinabi nya.

Anodaw?! May bisita ako?! LUH

sino naman kaya yun? 'disoras na ng gabi mangangapit-bahay pa. Pagod pa naman ako.

Iilang minuto pa nga lang ako nakakatulog eh. TSK TSK TSK

Agad akong naghilamos sa CR at nagbihis ng maayos.

"Sino ba yan?!" irita kong sambit habang pababa ako ng hagdan.

"Hello, Kathrina..." nanlaki ang mga mata ki ng marinig ko ang boses at naaninag ang muka nya.

"Andrei?" natulala ako ng makita ko uli sya.

Bumalik uli lahat ng sakit na dinulot nya sakin. Bumalik lahat ng alaala na binaon ko na sa limot... matagal na.

"I've missed you so much." ani nya.

"Miss me? Talaga ba, Andrei! wag mo nga akon lokohin, kung dati nagawa mo akong lokohin ngayon hindi na!" tumalikod ako sakanya at bumalik sa kwarto ko.

Naiisip ko pa rin lahat eh.

"Andrei! Bakit bumalik ka pa?"


itutuloy...

Destined to be Yours (On-Going)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon