Yeni bir bölüm değil, sadece ara sıra bütün hepsi tekrar aklıma düştüğünde yazmaya devam ederim. Yavaş yavaş kendime çektiricem bütün cezaları. Kendimden ölesiye nefret ettiğim zamanlarda devam edicem yazamaya da.
Kitabımla ilgili olarak da gerçek hayattan kesitleri olup kurgulanan bir hikaye.
Olmayan babasını özler mi insan? Olduğu halde yokluğundan başka bir şey hissettirmeyen adamı özler mi ? Acı çekmediğini düşünerek geçirirmi her anını? Güçlü görünmeye çalışarak yaşayabilir mi? Yorgunluğu yüzünden ağlamayı unutabilir mi?
Zaman zaman gelicem buraya çünkü yalnızca güçsüz olduğum yer bu satırlar. Yalnızca burda içimi dökebiliyorum. Dostlarıma bile güvenemediğim, insanlarla birlikte kendimden nefret ettiğim zamanlar bunlar. Belki yavaş yavaş geçecek bunlar da belki yeniden o eski insana dönüşebileceğim, yeniden kahkaha atabileceğim belki ama o zamanlar geçene kadar da her derdimde sarılacağım satırlarım var bir tek bunu biliyorum.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Küçük Sadist #Wattys2016 #WYY
General FictionYaşamak uğruna bir savaş veriyoruz. "Ben yoruldum, çekilmek istiyorum." diyecegimi sanmayın. Eskisinden güçlüyüm. Yaşadıklarımla yoğuruldum. Kendi karanlığımın içinde günden güne büyüttüğüm o iskence planlarım yalnızca hazırlık sona ulaşmak için. Ç...
