Küçük Sadist #Wattys2016 #WYY

Sonsuz.

Artık yazabileceklerim sınırlı, artık her şeyden vazgeçmiş bir ben var. En başta kendimden vazgeçmişliğim var elimde. Kırıntılarım bile kalmadan tamamen un ufak ettim kendimi. Vazgeçtim ben artık kendimden. Önceleri yalnızca nefret ederdim. Simdilerde hissedemiyorum. Bir yerlerde bir insan olduğumu hissedemiyorum. Bir bulut olmayı dilerdim diye geciriyorum içimden. Canlı olmamayı dilerdim, acılarla baş edip sonrasında hissedememeyi değil, bastan beri hic hissetmemeyi isterdim. Kendimden coook uzaklardayım, kalemi elime aldığımda yazamıyorum bile veya bisileri resmedemiyorum eskisi gibi gitarı elime aldığımda eskisi gibi dolmuyor icim huzurla.

Hicbir seyin anlamı kalmamış gibi. Yaşamanın bir anlamı yokmuş gibi. Hissedemedigim acıyla yuzlesmek icin kestim kolumu tek darbede. Kanlar fışkırarak akarken, ağlayarak izledim yalnızca. Hissetmemenin verdiği o buruk acıyla yüzleştim bi sefer daha. Bendeki bu yorgunluk değil desem de inanmayın yasamaktan yoruldum. Simdi o haysiyetsizlerin yanında kendimi de sonsuzluğa uğurluyorum. Kendimi bulamadığım bu dünyayı erken terk ediyorum. 

   Akan kanı izliyorum hâlâ, akış hızına bakacak olursam eğer yaklaşık bir 2 dakika sonra hipovolemik şoka girmiş olucam ve yavas yavas yaşantım gözlerimin önünden gecerken veda edicem hepinize. Anneme iyi bakın en cok anneme, en degerlime, baska da kimsem yok zaten hic de olmadı. Yalnızca annemi sevdim bu hayatta. Bir tek annemi. Son satırlarıma yaklaştık. 17 yaşındayım belki ama onu ters cevirelim yaklaşık belki bi 71 yaşındayım ao kadar yoruldum. Hadi arkadaslar hoşçakalın. Satırlarımın sonuna geldim yeter veda etmeyi sevmem ben pek. Gidiyorum artık. Sonsuzluğa uğurladım kendimi bu gece bu boktan hayatımda rolü olan bütün insan gecinenlerinize selam olsun.