Düşünmekten yorulabiliyormus insan. Düşünerek de intihar ediliyormuş. Zamanla farkına vardım hepsinin. Düşündüklerimin içinden çıkamadıkça, aralarında kayboldukça anladım. Acıyo ulan. Her darbe canımı yakıyor. Bisi gördüm geçenlerde "dipte olmanin en güzel yönü düşecek yerin kalmıyor" demişler. Dipteyim ya şimdi düşecek yerim yok ya her seferinde her şey üstüme yıkılıyor o zaman. Başka tarifi, açıklaması yok bunun. Bitmisligin, hâlâ küllerin alev almasının başka tarifi yok. Unutulmusluk, umursanmazlık hepsi misli misli yük bırakıyor üstüme. Her sey ust üste gelince bırakır insan kendini. Sebepsiz yere düşmez insan. Ya itilir o eşikten ya da atlar. Ben hep itilen oldum. Atlamak istedigim an cektiler belki ama yine ittiler ordan. Şu elimdeki sigara, mutluluktan içilmez bu meret. Sabah kalktıgımda mutluluğa yakarım derler ya. O mutluluk da yok işte bende. Ne zaman canım sıkkınsa ne zaman düştüysem o zaman yakarım bir dal daha. Uykuda bile kaybolurlar bazen. Ben onlardanim. Yastığı ıslak uyananlardan...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Küçük Sadist #Wattys2016 #WYY
General FictionYaşamak uğruna bir savaş veriyoruz. "Ben yoruldum, çekilmek istiyorum." diyecegimi sanmayın. Eskisinden güçlüyüm. Yaşadıklarımla yoğuruldum. Kendi karanlığımın içinde günden güne büyüttüğüm o iskence planlarım yalnızca hazırlık sona ulaşmak için. Ç...