part-5

517 67 7
                                        

(Zawgyi)

"ခင္ဗ်ားတို႔ေတာ့ျပႆ နာပဲ...သူ႔ကိုထိရင္ ဒီကေန
ေအးေအးေဆးေဆးျပန္ထြက္သြားနိုင္ေတာ့မွာမဟုတ္ဘူး"

ရင္းနွီးေနေသာထိုမ်က္နွာနုနု
ျမင္ဖူးေနေသာထိုအနက္ေရာင္ဝတ္စံု
ၾကားဖူးေနေသာထိုစကားသံတိုးတိုး

ေမ်ွာ္လင့္ေနသူေရာက္မလာဘဲ
ေမ်ွာ္လင့္မထားသည့္သူေရာက္လာခဲ႔သည္

ထိုထူးဆန္းသည့္ေကာင္ေလး က်ြန္မကိုကူညီဖို႔အတြက္ထပ္
ေရာက္လာခဲ႔ျပန္သည္

"နင္ကဘယ္သူမို႔လို႔ငါတို႔ကိုလာျခိမ္းေျခာက္ေနရတာလဲ...
မဆိုင္ရင္ဝင္မပါစမ္းပါနဲ႔...ဖယ္စမ္းပါ"

yebinမွာ ဖမ္းခ် ဳ ပ္ခံလိုက္ရေသာသူမ၏လက္ကိုရုန္းရင္း မေက်မနပ္နွင့္ေျပာသည္

"ဆိုင္လို႔ဝင္ပါေနတာေပါ့...မဖယ္နိုင္ပါဘူး"

yehwaနွင့္yebinအားၾကည့္၍ သူမဲ႔ျပံဳ းတစ္ခ်က္ျပံဳး
လိုက္သည္ အျပစ္ကင္းစင္လြန္းတဲ႔ကေလးမ်က္နွာေလးနွင့္ ထိုေၾကာက္စရာအျပံဳးကသိပ္ေတာ့လိုက္ဖက္မႈမရွိ

"ေအာင္မာ...လူကၾကည့္ေတာ့ကေလးမသာရုပ္နဲ႔အသံ
ေကာင္းလာဟစ္ေနတယ္...လႊတ္စမ္းပါ"

သို႔ေသာ္ yebin၏လက္တုတ္တုတ္ၾကီးကိုသူၾကာၾကာ
ဖမ္းခ် ဳ ပ္မထားနိုင္ခဲ႔ ဟိုကတစ္ခ်က္ေလးယမ္းလိုက္ရံုနွင့္သူ
အေနာက္သို႔အနည္းငယ္ယိုင္ထြက္သြားသည္

"ခင္ဗ်ားတို႔အခုလုပ္ေနတာကိုယ္ထိလက္ေရာက္
ေစာ္ကားမႈေျမာက္တယ္ဆိုတာမသိဘူးလား"

သူ၏လက္ေမာင္းသြယ္သြယ္မ်ားကိုဆန္႔တန္းလ်က္
က်ြန္မအေရွ့တြင္ကာကာ မေၾကာက္မရြံလူစြမ္းေကာင္း
ဝင္လုပ္ေလသည္

"လ်ွာမရွည္စမ္းပါနဲ႔...ဖယ္စမ္းပါ"

yehwaမွာစကားနွင့္သာဖယ္ခိုင္းေသာ္လည္းyebinမွာ
ေတာ့သူမအားၾကီးျဖင့္သူ႔အားတြန္းထုတ္လိုက္ေလသည္

သူအေဝးသို႔တစ္ခ်က္ေရာက္သြားခ်ိန္တြင္yebin၏လက္မ်ားမွာက်ြန္မဆီသို႔ျပန္လည္ဦးတည္လာသည္

ေၾကာက္ရြံမႈေၾကာင့္မ်က္လံုးမ်ားကိုမွိတ္ခ်လိုက္သည္

'ျဖန္း'

My Winter StoryWhere stories live. Discover now