Chapter 1: I Hate Jerks

906 15 1
                                    

.

.

.

Paano mo ba ipaglalaban ang isang bagay na nung una pa lang ay di naman talaga totoo?

Bagay na nung una pa lang ay alam mo ng mali?

Bagay na kahit kailan ay hindi naman sayo.

Nagmahal lang naman ako eh, pero bakit parang ang hirap sumaya?

Bakit palagi na lang may sakit?

Ganun ba talaga yun? Hindi ba pwedeng puro saya na lang?

Pero sabi nga sa isang librong nabasa ko "Pain demands to be felt".

Pero bakit kailangan?

When love and pain is felt together, can the happiness the love gives surpass the pain it causes? I wish there is a happy ending in all of this pain, I really do.........

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

-------------------------------------

*Phen's POV

"KRIIIIIIIIIINNNNNNNGGGGGG!!!"

WAHHHHHH! Ninja Mode On! "Nimmpo! Kagebunshin Technique Times Two!"

Pagkatapos nun, lumabas ang maraming clones ko! mga 46 ata kaming lahat ngayon. Ginawa na namin ang aming first formation at inatake namin ang alarm clock. Pinagbubugbog namin ito. Durug-durog na, pero eto pa!

"RASENGGAN!!"

At nabutas at sumabog pati ang lamesa kung saan nakapatong ang alarm clock ko.....

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

Pero syempre, joke lang.... Ahahahaha! Pinatay ko lang naman yun ng maayos. Kainis kasi eh, lagi na lang ako ginigising nyan. Kaya nakakagaan lang ng loob na iniisip kong winawasak ko siya tuwing iistorbohin nya ko. AHAHAHAHA!

Bumaba na ko sa CR para maligo. Sira kasi ang CR ko sa kwarto. Barado yung tubo, hindi bumababa yung tubig. Kaya dun muna ako sa CR sa baba naliligo.

Pagkatapos ko maligo, umakyat ako sa kwarto para magpunas at magbihis. Pagharap ko sa salamin, nakita ko ang abs ko.... ANG SEXY KO TALAGA! One.....Two.....Three....Four..... Five....... Six......Seven......Eight.... Nine......Ten! Oh SH*T ang dami kong abs! Wahaha! Joke lang, Four packs lang to.... Di rin kasi ako masyado sa gym. Strict lang ako sa diet kaya medyo maganda ang body.

Nagbihis na ko para makapagbreakfast na kasama si Mommy. Alam ko kasing hindi kakain yun hangga't di ako kasabay.

Ayy, oo nga pala. Ako nga pala si Stephen Chen. 18 years old, 2nd year college sa Folkner University. I am a marketing management student, good public speaker at ako ang elected representative ng college namin sa school.

Always Be My Baby (boy x boy)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon