Note: Just to give you a heads up, nangyayari ang tatlong Chapters na toh ( Chapter 14, 15 and 16 ) nang sabay-sabay. I mean same time na nagaganap. ______________________________________
Hope's POV.
Gosh!! Ngayon na nga pala yung surprise ni Wolf para kay Alex. Sa totoo lang ang tinulong ko dun ay ang mag decorate kasi masyado niya nang kilala si Alex kaya alam niya ang mga gusto ni Alex.
Nakaka-excite!
As of now I am here sa condo naming magkakaibigan. Magisa lang ako dito na nanonood ng Netflix gamit ang laptop ko dito sa sala ng condo.
* ding.. dong.. * ( Dantes. hahaha )
I paused the episode I am curently watching para lumapit sa pinto at pagbuksan ng pinto ang kung sino man na nag-doorbell. Pagkabukas ko sumalubong ang bouqet of flowers sa mukha ko. Huh?
" Hi Hope! " biglang sulpot ni Ken nang nakangiti sa likod ng bouqet of flowres. Is he okay? Nakalimutan niya bang magka-away kami?
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
" Look alam kong magka-away tayo kaya nga ako nandito ehh. Para mag-sorry. " he said.
" Huh? So that's your way of saying your sorry? By saying hi behind a bouqet of flowers? Wow. " I sarcastically said.
" No it's not. Pero kung sasama ka sakin I can show you. " he said.
" And what makes you think na sasama ako sayo? " pagtataray ko.
" Nothing. Wala ako kasiguraduhan na sasama ka. Pero it was worth the try. And sayang naman yung pinaluto kong pagkain kay mommy na carbonara di ka naman pala sasama. " he said.
Damn! Alam niyang di ko mahihindian ang carbonara. He really knows my weakness.
I took a deep breath then said, " Fine. Let's go. "
He smiled widley but then gave me the bouqet of flowers. We wen't to his car then he drove of.
Tumagal ng 30 minuets ang biyahe namin but then when we arrived he placed a scarf on my eyes to cover it.
" Ano namang kabaliwan toh Ken? " I asked habang naglalakad kami with a scarf still placed on my eyes, covering it. Siya naman inaalalayan ako.
" Just wait and you will see. " he misteriously said.
Lumipas muli ang ilang lakad bigla siyang tumiligil. Dahandahan niya tinanggal ang takip sa mata ko.
" Surprise!! I'm sorry for what happend Hope. Sana mapatawad mo na ako. " sabi niya.
" You know what? Your forgiven. " sabi ko.
" Really? Ang bilis ahh. Pero thank you Hope!! Tara kain na tayo baka lumamig pa yung carbonara. " he said then leaded the way.
While we were eating, he was just looking at me.
" Kumain ka na nga jan. Lalamig na ang pagkain mo niyan. " sabi ko sakanya.
" Kumakain naman ako ahh. " depensa niya.
" Kumakain? Kahit nakatingin ka lang sakin habang kumakain ako. " sabi ko.
" Bakit bawal ba tumingin? " he asked.
" Pwede naman. " I simply said.
Time passed at natapos na din kaming kumain. After we ate dinala niya ako sa isang room. Pagkabukas niya ng pinto my jaw fell, not literally.
Ang daming baloons. Color blue, pink and purple. And at the floor may nakalatag na picnic cloth. We both sat there and admired the baloons floating.
" What is this for? " I asked.
" Hope pano kung sabihin kong handa na akong sabihin ang problema ko? " he also asked.
" Good. I'm ready to listen. " sabi ko. Tumayo siya then kumuha ng tatlong lobo. Isang blue, isang pink at isang purple.
Tumayo ako at nilapitan niya ako.
" Three words Hope. " He said.
" I... " he started to say then gave me the blue baloon na may nakalagay na ' I '
" Like... " he then said again, then binigay naman yung pink na baloon na may nakalagy na ' Like '
" You... " he lastly said. Then binigay niya na ang last baloon na may nakalagay na ' You '
" Di ko hiniling na magustuhan mo din ako, pero sana intindihin at tanggapan mo ang feelings ko. "
" Alam kong di kapanipaniwala at nagaalangan ka kasi, I'm a player. Isa akong playboy. Pero that was before. Nagbago na ako. I changed for the better. I changed for you. Kung iniisip mong sinasabi ko lang toh dahil this is how I feel sa kahit sinong babae, well your wrong. I tried to stop my feelings at first kasi alam kong wala akong pagasa sayo. But who in the world ang makakapag pigil ng feelings para sa isang tulad mo? And as I said earlier, It was worth the try. You are worth the try. " dugtung niya.
" Ken... I-I l-like y-you too... " I said. And with that, ang paningin ko nagblur and siya nalang ang nakikita ko.
Our faces started to get closer and closer until, we kissed. ______________________________________
Thank you for reading my story guys. I really apriciate it.