Bir ara aynalara kafayı takmıştım. Nerde ayna görsem , sanki uzun zamandır görmediğim bir arkadaşımı görmüş gibi yanınakoşupfotoğraf çekilelim diye tutturuyordum. Bu takıntı evdeki, okuldaki ve kapının yanındaki aynayla sınırlıkalmayıp trafik güvenlik aynasına da sıçrayınca bana bunun çok saçma olduğuyla ilgili yakındığını hatırlıyorum. İlk ciddi kavramız bu olmuştusanırım ve uzun bir süre aynalar aramızı bozduğuiçin en nefret ettiğimşeyler listemin başında yer almıştı. Şimdidüşünüyorum da ne kadar küçükşeylerle üzmüşüz birbirimizi.