Amansız bir yol var artık sadece
Sessiz, karanlık, karamsar bir yol
Yinede yürüyorum...
Belki bir ışık bir ses duyarım olur ya
Senin kokun vardır belki
Hem ben senin kokunu çok uzaktan bile alırdım biliyorsun.
Tutunacak dalim bile yok artık
Yinede tutunuyorum birseylere
Hayallerime tutunuyorum
Ama sunu da biliyorum artık yoksun
Ne sesin var artık nede benim eski neşem..
Yinede tutunuyorum birseylere
Yaşamak lazım
Kıyamet kopuyor dersin ölüyorum dersin dışarı çıkınca herşey normaldir ya
O yüzden yaşamak lazım
Şarkılar bile artık unutturmuyo seni bana
Daha çok hatırlıyorum
Daha çok istiyorum seni
Ama biliyorum artık ne biz variz nede hayallerimiz...
Yinede tutunuyorum birseylere
Çok macera yaşayıp kelebek olduktan sonra ölen kelebek geliyor aklıma mesela..
Eskisi gibi değilim unuturuyorum bazı şeyleri
Kac tane kirpigin vardı biliyordum ama unuttum ışte
Ama bildigim bir sey var ki,
artık ne sen varsın nede ben....
