Ch.24- The truth
*BZZZZZZZT BZZZZZZZZZZZT
ELI. Calling......
Sinagot ko yung call.
"Hello."
(Hello Lex?! Nasaan ka?!)
"Huh? Nasa Pinkles cafe, bakit?"
(Wag kang aalis diyan ah! Papunta na ako!)
*TOOOOT TOOOOOT TOOOOOT
Huh? WTF? Anung problema nun? Tsk. Minsan talaga naisip ko kung meron bang WIERD DAY celebration. Ang we'weird ng tao ngayon eh -__-
After 10 minutes lalabas na sana ako dahil ubos ko na yung frapp and wala pa si Eli. Pero saktong pagtayo ko, pinigilan niya akong tumayo.
"Nasaaan si Josh?!" I knew it. Si Josh ang pakay ng panget na 'to. Pshhh.
"Wala, kanina pa umalis. At ano naman gagawin mo sa kanya? Sasapakin mo?" Sabi kasi ng siraulong 'to na kapag nakita niya daw yung Josh na yung sasapakin niya daw or worst baka daw mapatay niya pa. Ang OA no? Tch.
Hindi niya ako sinagot and umupo lang siya sa upuan kung saan nakaupo kanina si Josh. EH! Josh na naman!
"I MISS YOU BEASTFRIEND!!" Iniba ko na lang yung usapan then saka ko siya hinug.
"Yuck! Anu ba yan ang daming nakatingin oh!" Pagiinarte niya. ABA! Siya na nga 'tong hina'hug. Mahal hug ko ah! Le choosy!
Sumandal na lang ulit ako at saka nagcross arms. Che!
-ELI'S POV-
Anu ba naman yan. Hindi ko pa naabutan si Josh. Badtrip.
Hindi ako pumunta dito para sapakin or awayin si Josh. Sakatunayan nandito nga ako para tulungan siyang iexplain kay Lex kung bakit hindi siya nakapunta ng araw na yun. Kaya napagisipan ko na, na sabihin kay Lex ang totoo kahit wala si Josh. Dahil mismong si Josh hindi alam yung nangyari in the past 1 year.
"Lex, mapapatawad mo pa ba si Josh?"
"Eli ano bang pinagsasabi mo? Nababaliw ka na ba?" Tinawanan niya lang ako and tumingin sa window. I can see na ayaw niyang pagusapan si Josh.
I actually remembered nung Debut niya. Nagbago ako ng plano in seconds dahil nalaman ko na, nandun si Josh sa debut niya. I decided na din na hindi ko na sasabihin kay Lex yung nararamdaman ko, at lalayuan ko na siya.
Kaya kung iniisip niyo na kaya ako nag back-out ay dahil kay Zac. MALING MALI kayo.
"Seryoso?"
"Eli not now! Stop it can you?!"
"What if marinig mo yung whole story. What if you find out the truth?" Bigla siyang napaharap sa akin.
"What truth? Don't tell me Eli you know something?! What the fuck?!" Here it goes. Alam kong magagalit sa akin si Lex dahil sa tinago ko yung totoo at pinairal ko yung pagiging selfish ko. Mahal ko din si Lex nun eh, kaya mas pinili kong hindi sabihin ang totoo sa kanya.
"Just please listen for a moment?" Sa oras na masabi ko sa kanya ang lahat. It's done. Our friendship is done.
"1 year ago, I did tell you na nakita kong magkasama si Josh and Mikki. But hindi ko nasabi sayo yung reason kung bakit sila magkasama. Mikki's mother died at that time, at tanging si Josh na lang ang meron siya. I saw Mikki crying and yes, Josh hug him just to comfort her. The rumor is true that Josh hugged him but Mikki is not flirting him. After that incident, pinuntahan ka niya sa meeting place pero wala ka na dun. Weeks had passed and he always calls you, pero hindi ka daw sumasagot. He wanted to tell you that he'll be leaving for a flight. Itutuloy niya yung pagaaral niya sa Norway. And sadly, natuloy yung flight niya ng hindi mo nalalaman." I saw her, with a big 'WHAT' on her face. Na hindi siya makapaniwala sa naririnig niya.
"7 months later ng wala si Josh, akala ko wala na akong malalaman. Not until one day, nagpunta ako sa bahay niyo. I saw a mail hanging from your mail box. Kukunin ko na sana ng naunahan ako ni Tita (Mama ni Lex) and I thought it's weird. Kaya naman sinundan ko si Tita kung saan siya pumunta. I saw her put the mail on a box that is full of mails. I was confused kasi hindi niya man lang binasa. Kaya naman pagkaalis na pagkaalis ni Tita, I opened that box and saw hundreds of unread mails and letters from... Josh."
"Omg. No." Napatakip siya sa bibig niya. Not expecting that the letters came from Josh.
"And the last thing that I knew, I saw Josh at your debut. He was supposed to surprise you because he's not aware that all of that happens. He thought that you read all of his letters. But instead na ikaw yung isurprise niya, siya ang nasurprise. Because of what Zac said to you."
"Why?? Bakit ngayon lang Eli?? Bakit mo tinago sa akin? Bakit hindi mo sinabi agad? May reason ka ba? Kasi putang *na lang!! Edi sana... sana... walang nasaktan....walang masasaktan."
Sunod sunod na umagos yung luha niya.
Ngayon ko na lang siya nakitang umiyak simula ng nababanggit ko ang pangalan ni Josh. The last time na umiyak siya nung hindi na bumalik si Josh. Kaya naman nasasaktan din ako kapag nakikita ko siyang umiyak.
Tumayo siya and gave me a sad smile.
"Thanks for telling me by the way."
That hit me. I'm such a coward.
Selfish jerk.
----------
A/N
I'll update as soon as possible!!! Kasi matatapos na po ito </3
BINABASA MO ANG
Strangers Again (END- not gonna update)
Dla nastolatków"But the thing about remembering is that you don't forget." I'm afraid that I might forget him, I won't forgive myself if I forget about him. I can't live if I lose him. So how am I gonna live? I am Lexi Santos and I hate myself for forgetting HIM...
