Chapter 7

48 1 0
                                    

Mia's POV

Hindi ko namalayan Nakatulog na pala ako kakaiyak..

Paggising ko.. akala ko si arkent ang bubungad sa akin pero nakita ko lang si sheena.

"Thank God your awake Mia" masaya nyang sabi.. tinignan ko sya. Just please don't act like my bestfriend. You remind me of someone...

"Why are you here?" Tanong ko sa kanya. Hindi naman sa ayaw ko sa kanya. I just dont wan't anyone to trust. I dont want anyone to ruined my life agian. Ang perpekto kong mundo dati.
Bat ba sya dumalaw? where not friends. I mean where friends but not really close. I really mean. Where not friends but kakilala lang.

Nakita ko naman ang lungkot sa mata nya nung tinanong ko sya.

"I-i just want to visit you. here i brought you fruits!" nakangiti nyang sabi. Just stop f*cking react that you really care about me.. pare-pareho lang kayong lahat.. sinira nyo ang buhay ko..

"Where is arkent?" Pag iiba ko nang usapan

Nasilayan ko ulit ang lungkot sa mukha nya.

"Hes not here.. hindi ko sya nakita nung dumating ako"

Nalungkot ako sa mga sinabi nya. Saan kana arkent? I need you.

"Umalis kana. I don't need you here" matigas kung sabi sa kanya. Wala na akong ibang iniisip kundi yung mga pananakit sa akin ni marko.. I-i need arkent.. I need ken.. please where are you.

Natigilan sya sa mga sinabi ko at halatang nagulat sya.

"Leave" saad ko ulit.

Naaalala ko ang mga kaibigan ko. Ang mga kaibigan kong mababait akala lang pala. Tsk. Mababait sa labas pero mga demonyo pala sa loob. Mga manggagamit at mga mang aagaw.

"Pero walang ma--"

I cut him off.

"Leave now" sigaw ko sa kanya.

Napatalon sya sa kinauupuan nya.

"O-okay. Sorry"

Nakita ko ang pagpatak nang mga luha nya nung tumayo sya.

Ang mukha nya na puno nang lungkot.. hinanakit. Ganyang ganyan din ang mukha ko nung mga panahong iniwan ako nang mga kaibigan ko (ex bestfriend).. all this time simula nang iniwan nila ako but let me clarify some things. Simula pala nung niloko nila ako at ginamit. I don't trust anyone just ken. Winasak na nila ang masaya kung buhay noon ayaw ko na ulit mag tiwala. I'm tired. I'm tired to be hurt again.

Hindi ko namalayan na nakalabas na pala si sheena.

Sorry sheena. Pero it takes time para pagkatiwalaan kita. Kailangan nang maraming oras

Humiga ako ulit at tinakpan nang kumot ang boung katawan ko.

Nang narinig kong bumukas ang pinto. Hindi ako gumalaw at nag kunwari nalang na natutulog

Naramdaman kong hinaplos nang taong ito ang buhok ko.

"Mia"

And the moment na nagsalita na sya alam ko na agad kong sino ito.

It was Arkent

"Magpahinga ka nalang muna masyado ka nang na s-stress nitong nakaraan" ang huling narinig kong sabi nya bago ako natulog muli

***

Marko's POV

Kakauwi ko lang galing sa ospital kanina at ito na ako ngayun nakahiga sa kama ko

amnesia(On-Going)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon