To Luke

To Luke, Letter 8

Letter 8

P.O.V Luke Hemmings.

'Jongens zijn jullie er klaar voor?' vraagt Ashton, ik knik. We staan op het schoolplein van Sophia's school en over een klein kwartier is ze uit dus over twintig minuten kan ze hier zijn. 'Wat nou als die pesters haar gewoon bang wouden maken?' vraagt Calum, hij vindt dit tot nu toe maar tijdverspilling. 'Dat kan zo zijn maar ik ben liever zeker van mijn zaak' antwoord Michael. 

Het is ondertussen tien over drie en Sophia is nog steeds niet buiten geweest, een paar meiden hebben ons herkend maar we hebben gedaan alsof we niet in 5 Seconds of Summer zaten en dus beschouwen ze ons als look a likes. Altijd handig dat dat bestaat.

'Pardon maar ken jij Sophia Edwards?' vraagt Ashton aan een willekeurig meisje dat langsloopt, 'Ja ze zit bij mij in de klas hoezo?' vraagt het meisje. 'Ik ben Amy' stelt ze zichzelf voor, 'Hé dan ben jij de beste vriendin van Sophia!' roep ik. 'I am' Amy kijkt er niet zo blij bij, 'Weet jij misschien waar Sophia is?' vraag ik. Astjeblieft zeg dat je het weet.

'Ja ze is bij de kleedkamer van gym ze was haar schoenen vergeten' zegt Amy terwijl ze met haar ogen rolt, 'Echt zo typisch'. Ik reageer niet meer en ren de school binnen, natuurlijk de kleedkamer. Een goede plek voor een verkrachting, zouden hun weten dat Sophia daar is? 'Jongens kom!' roep ik over mijn schouder.

De jongens volgen me en samen rennen we naar de kleedkamer, gelukkig staan er bordjes met waar sommige dingen zijn. Ik gooi de deur van de meidenkleedkamer open, 'Sophia?' roep ik. Er komt geen reactie, ik kijk om me heen en zie dat er niemand zit.

'Aaah!', ik hoor een meisje hard gillen. Zal dat Sophia zijn? 'Sophia?' gil ik vragend, 'Help!' gilt het meisje. Dit moet Sophia zijn! Ik gooi de kleedkamer van de jongens open maar hier is ze ook niet, 'Luke probeer de gymzaal!' roept Ashton. Ik ren op de deur van de zaal af, zo snel mogelijk gooi ik hem open.

Daar ligt ze dan, ze zit alleen nog maar in haar ondergoed en een jongen waarvan ik denk dat het Rick is heeft zijn hand in haar onderbroek. Ik hoor haar huilen, er staat een jongen naast die een mes vast heeft. 

Ik ren op ze af, 'Jongens ze is hier!' roep ik. Ik hoor dat Ashton, Calum en Michael er aan komen rennen. 'Laat haar los' sis ik boos als ik voor de twee jongens sta, 'Regel jij dit even Kanye' zegt de jongen die met zijn hand in Sophia's onderbroek zit. De jongen met het mes knikt lachend.

Ashton, Calum en Michael zijn achter me komen staan, 'Gast jij laat haar nu los' snauwt Ashton. Hij is woedend, ik kan het zien aan zijn gezicht. Ik ren naar Sophia toe en duw de jongen van haar af, 'Donder op vieze vuile hufter' zeg ik scheldend. Sophia is ondertussen hard aan het huilen.

'O wat lief er geeft toch nog iemand om je' lacht de jongen, 'Hou op Rick' fluistert Sophia. Ik had het dus goed. 'Ik loop naar Rick toe, 'Jij bent echt een vuile loser' sis ik boos. Ik hef mijn hand op en geef hem een klap. Rick begint te lachen, 'Ik krijg je nog wel hoor Sophia' lacht hij. 'Je vriendje is er niet altijd om je te beschermen'. 

Ik ga terug naar Sophia en pak haar kleren, 'Hier' ik geef haar de kleren aan. Sophia trekt ze snel aan, 'Dankje Luke' huilt Sophia. Ik zeg niks maar omhels haar, 'Het komt allemaal goed, oké?' zegt Ashton terwijl hij bij ons komt zitten. Ik blijf niks zeggen.

Kan dit ooit goedkomen?

'Zullen we je naar huis brengen?' vraag ik dan maar, Sophia knikt dankbaar. 'Maar ik ben op de fiets' zegt ze ineens. 'Wij zijn lopend' verteld Ashton. 'Anders Luke dan breng jij haar naar huis en gaan wij alvast naar huis' stelt Calum voor, 'Oké'.

Sophia en ik staan op, samen lopen we naar haar fiets toe. Ik sla mijn arm om haar heen. 'Ik zal er altijd voor je zijn, oké' fluister ik in haar oor. 'Je bent de beste Luke' zegt ze zachtjes, 'Dat ben jij Sophia'.

Sophia pakt de fiets, 'Zal ik fietsen dan kun je bij mij achterop?' stel ik voor. 'Oké'. Ik begin te fietsen en Sophia springt bij me achterop.

'We krijgen je nog wel hoor Sophia!' gilt een meisje, ik kijk naar de richting waar het vandaan komt. Dat is vast Sanne weer, ik kijk goed en zie haar staan. 'Nee hoor, dat lukt je echt niet!' roep ik kinderachtig terug. Sophia lacht zachtjes.

--

Die avond

--

Hi Luke,

Dankje! Je hebt me echt gered, je bent de beste. Echt heel erg bedankt! 

Maar ik ga je niet meer schrijven... Het wordt tijd dat ik voor mezelf op kom en op zo'n manier lukt het niet, het gaat zwaar worden voor me maar ik ga niet opgeven. Ik maak je toch alleen maar depressief. Sorry hiervoor. Dan is dit dus de laatste brief.

Nou Luke ik wil je bedanken voor alles, je bent en blijft super belangrijk voor me. Ik hoop echt dat je blijft zoals je bent. Hopelijk komen we elkaar nog eens tegen.

I love you,

x Sophia Edwards.

-

{A/N} Wow een soort cliffhanger *gemene ik*, maar dit is ook al het 8e hoofdstuk en ik heb besloten dat ik tot de tien hoofdstukken ga.. xx NienkeHemmings