To Luke

To Luke, Letter 7

Letter 7.

P.O.V Luke Hemmings

Hi Luke,

Wat is er met je aan de hand? Je lacht niet meer en als je lacht is het en fake smile, je groene ogen staan verdrietig en je straalt geen enthousiastme meer uit. Wat is er aan de hand?

Is het zo duidelijk? Ik wou dat het haar niet was opgevallen, het mag iedereen opvallen maar niet Sophia.

Komt het door mij Luke? Komt het omdat ik je zulke depressieve en negatieve brieven stuur? Moet ik stoppen met schrijven aan je en gewoon een dagboek bijhouden? Moet ik je alleen maar de leuke dingen vertellen die me zijn overkomen? 

'Daarom mocht het jouw niet opvallen Sophia' zeg ik in mezelf, daarom dus niet. Ze zal direct denken dat het haar schuld is, maar weetje ik kan het niet helemaal ontkennen. De brieven doen me pijn en de haat die ik krijg wordt erger.

Misschien is dat wel het slimste, het komt vast en zeker door deze k*t brieven. Sorry Luke, dit zal dan maar mijn laatste brief worden aan jou. Mag ik je nog één negatief ding vertellen? Daarna stop ik, promise.

Heeft ze weer wat negatiefs meegemaakt?

Het is vandaag gebeurd en het heeft me echt pijn gedaan.

Even denk ik er aan om de brief weg te leggen, ik leg de brief van me af en laat me achterover op bed vallen. Verder lezen of niet? Ik zucht en loop naar beneden, 'Ashton?' Vraag ik. Laat hem er astjeblieft zijn. Ashton is de enige die ik de brieven laat lezen.

'Ja Luke?', mooi zo hij is er. Ashton komt op me aflopen, 'Wil jij de brief misschien eerst lezen?' vraag ik aarzelend. 'Jawel hoezo dan?'. 'Ik kan niet veel meer hebben en..', 'Dat merkte ik al, waar is de brief?'. 'Mijn kamer'.

Daar zitten we dan, Ashton leest de brief terwijl hij af en toe wat onverstaanbaars mompelt. 'Dit is niet al te best Luke' zegt hij terwijl hij me de brief geeft, 'Maar ik denk dat je het beter wel kunt lezen'. Ik knik en lees.

Ze hebben me flink te grazen gehad Luke, niet alleen met woorden dit keer. Nee ze hadden en mes er bij maar dat is niet alles, messensteken kan ik wel hebben. Nee ze hadden hun handen en dat was hun ergste wapen ben ik bang.

Ze pakten een touw, hiermee bonden ze me vast (oké dat was best logisch waarvoor hadden ze anders touw?). Terwijl Kanye met zijn mes speelde begonnen de handen van Rick onder mijn shirt te gaan! Sanne stond lachend toe te kijken... Rick die had zijn mond ruw op de mijne geduwd en zoende me, ik probeerde hem van me af te trappen maar zonder succes..

Hij liet zijn tong naar binnen dringen en begon aan mijn BH sluiting te zitten, misschien snap je wel waar dit naartoe gaat...

Ze hebben me aangerand Luke, ze hebben me aangerand! En weetje wat Rick zei? Hij zei dat hij me de volgende keer zal neuken! Toen ik eindelijk los was ben ik huilend weggerend, ik zie dit niet meer zitten Luke. Ik zie mijn leven niet meer zitten, maar weetje wat Sanne zei? Ze zei dat die volgende keer morgen zal zijn...

Luke ik weet dat het veel gevraagd is maar please help me. Ik kan er niet meer tegen! Ze gaan me echt verkrachten morgen, ze vinden me hoe dan ook. Ook al kom ik niet op school, ze vinden me. Help me Luke! Dit is echt het enige waar ik je om vraag. Help me please.

Voor het geval je me wilt helpen, ik ben uit om vijf over drie.

I love you,

x Sophia Edwards.

'Dit is meer dan erg' mompel ik, 'Wat gaan we er aan doen?' vraagt Ashton. 'Ga je haar helpen?' gaat hij verder, 'Ik denk het' mompel ik. Zal ik haar helpen? 'Maar ik kan het niet alleen', shit dat hoorde ik niet te zeggen! 'Ik wou je ook niet alleen laten gaan maar ik denk dat we Calum en Michael nodig zijn'. 'Ja dat zijn we'.

'Laat je ze de brief lezen?', 'Ja dat doe ik. Ga je mee?'. Ashton knikt en samen lopen we naar beneden, Michael en Calum zitten buiten. Volgens mij slapen ze zowat, nou ja hiervoor ga ik ze toch echt wakker maken.

'Jongens!' roept Ashton als we buiten zijn, Michael reageert. 'Wat is er?' vraagt hij slaperig, 'Calum!' gaat Ashton door. Calum is ook wakker nu, 'Wat is er?' vragen hij en Michael tegelijk. 'Lees dit eens' zeg ik terwijl ik ze de brief geef.

Ze beginnen te lezen, het is tien minuten stil. Akelig stil is het, veel te stil. Ik krab op mijn arm, ongeduldig wacht ik.

'Dit is niet goed' zegt Michael, Calum knikt. 'Dit is zeker niet goed' zegt hij, 'Inderdaad' zegt Ashton. 'Ga je haar helpen Luke?' vraagt Michael. 'Dat brengt ons dus op het volgende punt' begint Ashton, hij wenkt naar mij dat ik het af moet maken.

'Kijk alleen kan ik ze niet aan, willen jullie misschien helpen?' vraag ik aarzelend, wat nou als ze nee zeggen? 'Natuurlijk helpen we je!' roepen ze, 'Dank jullie wel jongens' zeg ik. 

-

Die avond zit ik aan mijn bureau een brief te schrijven naar Sophia,

Lieve Sophia,

De jongens (Michael, Calum en Ashton) en ik komen je morgen helpen, we zullen er zijn! Ik ga mooi niet laten gebeuren dat die klootzakken je dat (ook) aan doen. Ik beloof het.

x Luke.

-

{A/N} Zooooooooooooo weer een hoofdstuk :D xx NienkeHemmings