The Goddess Lionhart

Chapter 6: Nightmare

Katana belle

"Ms.lionhart" naiiyak na sabi ni Ms.cabrero.
"Ms. Don't Cry" I said then smiled warmly

Nagulat ako sa sudden action niya. Niyakap niya lang ako with matching hagulgol.

"Thankyou! very very much Ms.Lionhart! Utang ko sayo Ang buhay ko." Hagulgol niya.

Napangiti na lang ako. Dahil sa sobrang bait nito ni mam.

"Haha! No problem Ms! Ikaw Po Ang principal. Kaya dapat lang po kayong iligtas." I smile

"Ms.cabrero!" Napatingin na lang kami parehas sa likuran ko dahil sa biglaang pagtawag ng mga estudyante kay Ms.cabrero.

"May masakit ho ba senyo? May sugat po ba kayo? Anong ginawa nila sayo Ms.?! " Nag aalalang tanong ng mga estudyante sa kanya.

Napangiti na lang ito at sabay iling. "Wala mga anak! Salamat sa kanya." Sabay turo ni Ms. Saakin

"Si queeeeeeeeen!" Sigaw nung mga estudyante

"Ah? Kailangan ko na pong umalis Ms." Sabi ko sabay takbo.

Habang tumatakbo ako may humila saakin at napasubsob Ang muka ko sa Dibdib nito.

"Buti walang nangyari sayo" garalgal Ang boses nito. Halatang paiyak na

"OA mu mwiset!" Sabi ko.
Ipit Ang muka ko sa dibdib Niya kaya Hindi niya ito mashadong naintindihan.

"Ano?" Tanong niya.
Tinulak ko siya
"Puta! Kase!" Tinutok ko yung kutsilyo sa kanya.
"Oy! Hindi na. Please sorry. Nag aalala lang ako sayo." Napatungo naman to.

Kaguilty.

"Oo na sorry na! Iyak ka na ee." Pang aasar ko
"Payakap nga!" Sabi niya habang nakanguso.
Bago pa ko makatanggi niyakap na kagad ako ng kupal na to.
"Ezekiel puta ha! Chansing ka na ee!" Sigaw ko
"Gamutin na natin yan." Nakangiti niyang sabi.
Habang ginagamot niya yung mga sugat sa labi ko napatitig na lang ito napara Bang gusto akong halikan.
"Chansing" sabi ko
"Grabe ah? Bwiset ka kasi napaka amazona mo! Tignan mo nga ginawa nila sayo!! Ang Dami mong pasa oh?! Ang panget mo na tuloy!" Sabi niya
"ANOO?!!!BAWIIN MO SINABI MO EZEKIEL!!TANGINA KA!!" sigaw ko.
"Oyy!! Presidente ako dito! Papaguidance kitaa!! Waaaahh!! Kataannnaaa!!!" Sigaw niya habang tumatakbo. Babatuhin ko kasi siya ng kutsilyo ko.

"Ayoko pang mamatay no! Sayang pogi ko kung mawawala man ako!" Sabi niya

"HOY!BUMALIK KA RITO!!!" sigaw ko ulit.

**
Bumalik na lang ako sa bahay para makapagpahinga. Hindi na ko nagpaalam sa mga kupal na yun. Kay Ezekiel palang sira na mood ko. Pano pa kaya kung lahat pa sila.

*Ring

Mabilis na kumulo Ang dugo ko at sabay na Nagbago ng mood ko.bwiset

"Hello daughter!" Unang bati niya
"Yea" walang ganang sagot ko
"Hay.How's your day?" Tanomg
niya.  "Nothing's new dad." Sarkastikong sabi ko Saka tumawa. "Alam ko Na Hindi mo Pa din tanggap na may Kapatid ka. Pero sana Katana inisip mo na nalungkot ako at sobrang nasaktan nung nawala Ang mommy mo." Sabi niya
"Oh? Haha! Really dad? Nasaktan ka pala? Di halata ee!" Sarkastikong sagot ko.
"Be serious! Hindi Ako nakikipag biruan katana belle Reyes!" Halatang Galit na.
"Oh please! Dad wag mo na kong tawaging Reyes! Ayokong magkaparehas kami Ng magaling niyong anak ng apilyedo! To be honest dad? Gamit ko Ang apilyedo ni mom ngayon. Katana belle Lionhart? Ang ganda pakinggan right?" Galit kong sabi
"No!? Hindi mo pwedeng suwayin ako! I'm your dad katana!" Sigaw niya sa kabilang linya
"Yes! Exactly Ikaw Ang tatay ko pero Hindi mo kayang iparamdam sakin yun!" Nanginginig na Ang boses ko mangilid ngilid na rin Ang luha sa mata ko. "Hindi ko ramdam! Dad. Kaya please! For the Pete's sake Stop acting like you care! Stop acting that you love me! Kase kahit kailan Hindi ko naramdaman. Akala mo dad Ikaw lang yung nasaktan sa pagkawala ni mom? No! Ako! Ako Ang mas naapektuhan dito! Ako yung Nawalan ng sobra! Ako yung nagdusa nang sobra! Kase kahit papaano may karamay ka! Sila tita? Si Veronica? Kaya please lang dad! Wala kang alam sa nararamdaman ko. Mula noon hanggang ngayon." Saka ko ibinaba Ang telepono.

Damn!
Humahagulgol na lang ako. Sa sobrang galit.lungkot.
Pinagsisisihan ko na hindi ko man lang naipagtanggol si mom. Sobrang sakit sa tuwing nagfaflashback yung nangyari sa kanya.

Sa sobrang pagiyak ko. Nakatulog na lang ako.

Nandito ako sa bahay namin dati. Kung saan nabubuhay pa si mommy ng mga oras na yun. Hindi ko alam kung Anong nangyayari. Bigla na lang akong nanginig ng makita ko si mommy na kinakaladkad ng dalawang lalaki.

"No! Please don't! May pamilya ako!" Hagulgol ni mommy

Tumulo na lang yung luha ko at napaluhod. Nagfaflashback nanaman Ang mga nangyari noon. Yung oras na pinahirapan nila Ang nanay ko.napakuyom Ang mga kamao ko at tumakbo papunta sa mga lalaki at pinagsususuntok ito. Pero tumatagos lang iyon.

"You bastards!" Sigaw ko habang umiiyak. Pero alam ko na di nila yun maririnig.

Naalala ko na sa isang cabinet ako nagtatago sa mga oras na ito.

Pagkalingon ko sa kanan ko Nandun yung maliit na cabinet na pinagtataguan ko.

Nilapitan ko iyon at pagbukas ko Andun yung batang ako. Umiiyak habang pinagmamasdan Ang nanay niyang unti unting pinahihirapan at patayin.
Tumulo muli Ang Aking mga luha habang pinagmamasdan ko Ang mga nangyari noon.

"Don't hurt my daughter please! Ako na lang!!" Sigaw ni mommy

*Bang
*Bang

"Putangina mo ang ingay mo!" Sigaw nung lalaki.

Napatakip ako nang muka ng makita Ang nakahandusay na katawan ng mommy ko.at naliligo sa sarili niyang dugo.

Nagtawanan Ang mga lalaki at saka lumabas.
Pero may naiwang isang lalaki at nagmasid masid pa.

"Ipaghiganti mo ang nanay mo." Bulong nung lalaki
"Iniutos ito ng kinakasama ng tatay mo ngayon." Ngumiti Ang lalaki. "Wag kang matakot! Bumalik ka at magpalakas. ipaghiganti mo kung ano Ang Tama. Alam kong bata ka pa at mangungulila. Patawad. Hihintayin ko Ang Pagbalik mo. Ms.Katana." umalis ito at tuluyan ng nawala.

Lumabas Ang batang nagtatago kanina sa cabinet at nagsimulang humagulgol.

"Mommy! Don't leave me please!" Sigaw nung bata habang yakap yakap Ang nanay ko." Dumilat ng kaunti Ang mata ng nanay niya
"Sweetie! Don't cry please?" Mahinang sabi ng nanay ko.
"Mom? Please po don't leave us ni dad." hagulgol nung bata
"Do me a favor sweetie. Don't cry ha?" Atsaka hinalikan ng nanay ko yung noo ng bata.

"Hoy!! Anak ng mga kasama yung anak" sigaw nung lalaki

"Anaaaaak!! Takbo!!" Sigaw nung nanay ko.

*Bang

"Mo-mom" Umiiyak na sabi nung bata. Tumakbo ito ng tumakbo Hanggang sa makalabas ng mansion.

"Mooom!!"
Nagising ako sa katotohanan at nagpalinga linga.
Atsaka pumatak Ang mga luhang kanina ko pa pinapigilan.

"Mom! I'm sorry!" Hagulgol ko.

"I will do this to you mommy."
Atsaka napapikit ako muli at pumatak Ang luha saaking mata.

******************************
Please vote and continue reading✨💜