Telefonumun ard arda titremesiyle bana tatlı gelen uykumdan uyanmıştım. Birkaç lanet edici kelimeleri mırıldandıktan sonra telefonu açmaya karar verdim. Uykuma o kadar odaklanmışım ki kimin aradığına bakmadan telefonu açtım.
🐻"Evet!?!?""
🐶 "Uyandırdım mı?"
Karnımda ki Yerim'in kafası olduğunu unutup hızla doğruldum.
🐻 "J-Jimin?"
🐶"Evet benim güzelim~"
🐻"Şey.. Uyandırdın da uyandırmadın~ kapıda mısın yoksa?"
Heyecanlı bir şekilde sorduğumu sonradan fark etmiştim lanet olsun ki.
O sıra da doğrulmamla kafasını sıkıştırdığım Yerim kafasını tutarak kalktı. Bana sinirle bakıyordu. Hafif sırıtmam hem Yerim'eydi hem de Jimin'in telefonda söylediğiydi.
🐶"Yoksa benim küçük ayıcığım beni mi özlemiş? Onu kaçırmamı mı istiyormuş yoksa?" kıkırdadı.
🐻"Ne alakası var canım? Sadece bu evde olmak istemiyorum. Sonuçta şunun şurasında 2 ay sonra 18 yaşıma gireceğim. Özgür olacağım."
Yastığımı dikleştirdim ve arkama yaslandım. Yerim'e baktığımda yorgana sarılmış tekrar uykuya dalmıştı.
🐶"Jimin seni koruyacak Bear~ Şimdi sen hazırlan. Seni almaya geleceğim."
👩🏻"Yerim! Seulgi! Kalkın! Kahvaltıya! Çabuk!!" annemin bağırmasıyla yerimden sıçradım.
Yerim'in korkarak kalkmasını engellemek için telefonu bırakıp sarılarak kulaklarını kapattım. Annemin sesi kesilene kadar bırakmadım. Daha sonra güzelce uyandırıp telefonu elime aldım.
🐶"Seul?? Seulgi? İyi misin?! İyi misiniz? N'oldu?! Seulgi?!" sesi endişeli çıkıyordu ponçiğimin.
🐻"Ahh~ İyiyiz Jimin.. Annem kahvaltı için çağırıyor. Bizim inmemiz gerek. Yoksa daha kötü şeyler de olabilir. Kapatıyorum sevgilim~ seni seviyorum~" yüzümde tebessüm oluşurken ayağa kalktım.
🐶"Tamam sevgilim~ seni seviyorum bebeğim~"
Telefonu kapattıktan sonra yatağa bırakıp çıktık Yerim ile odadan. Sırayla yüzlerimizi yıkadıktan sonra Yerim'in elini tutup aşağı inmeye başladım.
O küçüktü ve bende ablası olarak yanında olmalı ve korumak zorundaydım.
Masaya geldiğimizde ne yüzlerine baktım ne de birşey dedim. Oturduğum gibi tabağa baktım. Yerim'in tabağına baktım. Tabağımdakilerden onun tabağına koyduktan sonra ayağa kalktım.
🐻"Ben doydum."
Merdivenlere doğru ilerlerken beni Yerim'in sesi durdurdu.
🐢"Bende doydum. Unni bekle beni."
👩🏻"Oturun şu masaya. Hiç birşey yemediniz."
Ne ben cevap verdim ne de küçük kardeşim.
Yerim'in yanıma gelmesiyle birlikte yukarı çıktık. Odaya girdiğimiz de ilk işim hemen dolaba yönelmek oldu.
