Ξημέρωσε κι άλλη μια Κυριακή από 'κεινες που σε θυμίζουν.
Λείπει τ' άρωμά σου απ' την ατμόσφαιρα και νιώθω να πνίγομαι και σήμερα..
Άλλη μια μέρα χωρίς την αγκαλιά σου, δεν έχει σπίτι το κορμί, δεν υπάρχουν χέρια να χωρέσουν τα λάθη μου• εμένα..
Λείπουν τα χείλη σου απ' τα χείλη μου και κανείς δεν μπορεί να σβήσει την φλόγα που καίει στα σωθικά μου.
Λείπει το γέλιο σου, το χρώμα της φωνής σου που γέμιζε την ασπρόμαυρη ζωή..
Κι εγώ;
Εγώ μόνος. Στο ίδιο κρεβάτι, μισός πια.
Η σκιά της μοναξιάς μ' έχει πλακώσει..
YOU ARE READING
Ηλιοτρόπια
Poetry"Η συγγραφή είναι μια υποτιμημένη τέχνη· ζωγραφίζεις πολύχρωμες εικόνες στο μυαλό των ανθρώπων, χρησιμοποιώντας μόνο μαύρες λέξεις σε λευκό καμβά." Αυτή, λοιπόν, είναι η δική μου γκαλερί· ένας δρόμος διαφυγής -και λύτρωσης- που δύναται να σας φανεί...
