06. Γραμματική

149 8 2
                                    

Κάνουν λάθος όσοι θαρρούν πως οι άνθρωποι πρέπει να έχουν χημεία για να δεθούν.
Γραμματική χρειάζεται να έχουν,
και μάλιστα τη σωστή.
Αριθμός δυϊκός.
Όλα στον δυϊκό· άπαντα κατά ζεύγη:
τα χέρια, τα μάτια, τα στόματα, οι καρδιές.
Πνεύματα αμφότερα παρόντα.
Δασεία και ψιλή για να ορίζουν την ισορροπία, την ολότητα, το πλήρες.
Σύνδεση παρατακτική.
Και μόνο παρατακτική.
Προτάσεις κύριες και ισοδύναμες,
για λόγο σταθερό και δεμένο.
Στις παύσεις επιτρεπτή μονάχα η άνω τελεία· χωροχρόνος αρκετός για ανάσα κι απόσταση επαρκής να μας κρατά ενωμένους.
Από τ' άκλιτα μέρη, προθέσεις κι επιφωνήματα δεκτά μόνο θετικά φορτισμένα:
προθέσεις ευγενικές, καλόβουλες·
επιφωνήματα ηδονής και θαυμασμού.

Ύστερα, όμως, έφυγες.

Κι έμαθα πως μια ψυχή μπερδεμένη χάνεται στις παγίδες της γλώσσας,
κι όταν της φώναζα
"Φύγε, φύγε απ'αυτό το δύστυχο!" αυτή απέφευγε να γράψει δύο στίχους κι αμέριμνη συνέχιζε τα πάντα να δίνει.

Ακολούθησε δίνη.
Κι άντε να πείσεις το μυαλό ότι μπορούν να πονέσουν οι ομόηχες λέξεις..
Ο αριθμός μας έγινε ενικός,
το σύστημα ατονικό,
χωρίστηκαν τα πνεύματα κι έμειναν οι λέξεις γυμνές.
Πλαστή η υπογεγραμμένη στις προθέσεις σου.
Έμεινε σχήμα ασύνδετο να επιταχύνει τη δράση της απόστασης.
Όλο και πιο γρήγορα έφευγες μακριά μου.
Τα πνεύματα γίναν δαίμονες και τώρα πλησιάζουν.
Χορεύουν στις σκιές και μ' υπνωτίζουν,
κατακλύζουν σώμα και ψυχή.
Πλέον μας δένει σύνδεση υποτακτική.
Υποτάσσομαι σε ό,τι σε θυμίζει
κι η ανάμνηση γίνεται κυρίαρχος του εαυτού μου.

ΗλιοτρόπιαWhere stories live. Discover now