mirror of erised ϟ yoonkook

0

  "Jungkook!" Dedi Taehyung karanlık koridorda oldukça sessiz adımlar atmaya çalışırken. "Jungkook diyorum!" Sinirle tekrar soluduğunda önünde umursamaz adımlarla yürüyen çocuktan bir omuz silkmesi kazanmıştı. 

"Yakalanırsak seni kurbağaya çeviririm." Kollarını göğsünde çaprazlayıp gecenin bu vaktinde oldukça ürkütücü gözüken koridorda gözlerini gezdirirken devam etti. "Gerçekten, yaparım." 

Jungkook en yakın arkadaşının artık ezberlediği sözlerine hafifçe kıkırdarken adı gibi bildiği yolları emin adımlarla yürümeye devam etti. Eh, yatakhanede olmadıkları anlaşılırsa başlarına pek iyi şeyler gelmeyecekti belki ama şu an umrunda olduğu söylenemezdi. Canı fazlasıyla sıkılmıştı ve arada bir böyle yaramazlıklar yapmak hayatına biraz olsun renk katıyordu. 

Sağdaki koridora saparken kafasını hafifçe arkaya çevirip fısıldadı. "Bu koridorun sonunda." 

Pekala, hayatına renk katmak demişken, Jungkook'un birkaç gün önceki gece gezintisinde rastladığı ayna şu an için kalbinin ritmini değiştiren yegane şeydi. Duyduğu ayak sesleriyle apar topar odasına kaçtığı için son seferde sadece araladığı kapının arasından görebilmişti ama emindi. Kelid Aynası bu koridorun sonunda, şu an için yaklaşık elli adım uzaklığındaydı.

Çıkardığı sesleri ve arkasında korkak adımlarla onu takip eden arkadaşını umursamadan hızını arttırıp eski püskü kapının kulpunu kavradığında heyecanla fısıldadı. "Hazır mısın?"

"Değilim." Taehyung'un sitemini görmezden geldi. "Kesinlikle değilim."

"Pekala, giriyoruz o zaman!"

Kapı gıcırdayarak açıldığında uzun bedenini hemen içeri atarak ay ışığının aydınlattığı büyük odada hevesle gözlerini gezdirdi. İki metre uzunluğundaki üzeri tozlanmış ayna odadaki tek şeydi. Jungkook, arkasından yavaşça kapıyı kapatıp yanına süzülen arkadaşının hayret nidalarını umursamadan aynaya yaklaştı. 

"Hadi oradan..." Tekrarladı Taehyung şaşkınlıkla. "Hadi oradan!" 

Büyük gözleri daha da açılmış, ağzında inanamadığına dair bir şeyler mırıldanırken karşısındaki devasa aynaya bakmaya devam ediyordu. "Kelid aynası!" Dedi sevinçle. "Jungkook!Kelid aynası..." Çoktan aynanın karşısına ulaşmış arkadaşının omzunu sarsarken çocukça bir kıkırtı döküldü dudaklarından. "Kelid aynası!"

"Taehyung," Diyerek uyardı Jungkook. "Evet, Kelid aynası. Şimdi sus da konsantre olmama izin ver." 

Taehyung hevesi kursağında kaldığı için birkaç homurdanma bıraksa da hemen sonrasında susup o da diğeri gibi dikkatli bakışlarını aynanın üzerinde gezdirdi. 

"erised stra ehru oyt ube cafru oyt on wohsi"  

Aynaya kazınmış cümleyi sessizce içinden geçirdikten sonra gördükleri karşısında sevinçle gülümseyip hayranlıkla aynayı izlemeye devam etti. "Jungkook,"

" Quidditch kaptanıyım, ben, Quidditch kaptanıyım!" 

"Taehyung," Dedi Jungkook, birkaç dakika sonunda çatılmış kaşlarıyla aynayı süzmeye devam ederken. " Bu ayna bozuk." 

"Saçmalama." Esmer olan arkadaşının omzuna kolunu dolayıp aralarındaki mesafeyi kapattı. "Ne görüyorsun?"

Jungkook aynadaki görüntüye birkaç saniye daha baktıktan sonra kafasını merakla ona bakan arkadaşına çevirdi."Hiç,"

"Pek de önemli bir şey değil." Aynaya son bir bakış attıktan sonra arkadaşının kolundan tutup çıkışa doğru yürürken aynanın bozuk olma ihtimalini aklında tartmaya çalışıyordu. "Neyse, yakalanmadan dönsek iyi olur. "

"Ama Jungkook-" Dedi Taehyung, kapıyı yavaşça aralayıp koridoru kontrol ettikleri sırada " Ne gördüğünü merak ediyorum."

"Şşş.." Koridorda kendilerinden başka bir ses olmadığına emin olmak için kulak kabartmış, Taehyung'u görmezden gelerek hızla yatakhaneye ilerlemeyi tercih etmişti. 

Uyuyan portreleri rahatsız etmemek için nefes bile almadan hızla merdivenleri aşmış, kendilerini yatakhaneye attıklarında yakalanmamış olmanın verdiği rahatlıkla yataklarına kurulmuşlardı. Eh, en azından Taehyung mutlu ve rahattı.

"Ee," Dedi Jungkook'tan tarafa dönüp kafasını koluna yasladığında. "Ne gördün?"

"Hiç...Doğruları göstermiyor sonuçta." Uzun olan tavanı izlerken cevap verdi. Bu daha çok kendi kendine bir konuşma olsa da devam etti. "Pek de matah bir şey değilmiş." 

Taehyung, arkadaşının değişen tavırlarına anlam veremese de rahat yatağının verdiği mayışıklıkla küçük bir homurdanmayla yetindi. Sonuçta çocuk haklı sayılırdı. 

" İyi geceler."

 Aradan geçen uzun dakikaların ardından uykuya dalmadan hemen önce mırıldandı. 

Taehyung'un tek düze nefesleri arasında Jungkook yatağında rahatsızca kıpırdanıp yan döndü. Gözleri kapanmak için direnirken aynanın doğruları göstermediği konusu aklına yatmıştı.

Tanımadığı bir adamın kollarında olmasını başka bir şeye yoramıyordu. 

Kesinlikle, diye düşündü her şey karanlığa gömülmeden önce, kesinlikle ayna doğruları göstermiyordu. 

-

Bu kurguyu yazmazsam çatlayacaktım. Eh, hadi o zaman Hogwarts'lanalım.