gusto ko tong chap. na to! share lang XD
sana magustohan niya at pleave leave a comment and vote!
************************************************************************************************************
CM’S POV
Habang nasa classroom ako at nakikinig sa teacher namin, bigla akong nilapitan ng boyfriend ko. Lester ang name niya. Cool, aggressive, womanizer and HOT! Hindi na ako magtataka pa kung dadating yung time na makikipaghiwalay siya sakin kasi alam ko naman sa sarili ko na wala pang tinagal ng one month ang mga nakarelasyon niya eh.
“Can I talk to you?” sinabi niya yan ng wala man lang expression sa muka niya.
“ ah ok”
Hinila nalang niya ako bigla at lumabas ng classroom kaya lang, dala ko pa yung mga libro ko kaya medyop mabagal akong naglakad.
Siguro makikipag hiwalay na siya noh?! Wag naman sana. Mahal ko din naman siya eh. Pero kung totoo nga tong hinala ko, sana daanin niya sa marahang paraan para hindi mashadong masakit sakin.
“break na tayo.” Sabay walkout na.
SABI KO MARAHAN EH!
Ganun nalang ba yun?! Pero sabi ko nga diba, makikipaghiwalay din yun eh!
Kahit hindi naman kami mashadong nagtagal, masakit pa din sakin yon kasi siya yung first boyfriend ko.
Naiyak nalang ako bigla.
Tumakbo nalang ako ng tumakbo at naisipan ko nang magcut nalang sa klase naming.
*doooogsh*
Ow! Sakit naman nun.
“Anu ba yan! Tumabi na nga ako eh! Hindi ka kasi tumitingin sa dinadaanan mo!” sigaw nung nakabunggo ko.
Hindi ko nalang siya tinignan kasi baka mamaya pangit na yung mga mata ko kakaiyak.
Tinulungan nalang niya akong pulutin yung mga nahulog kong mga libro.
Nagsorry nalang ako sakanya pero habang nagsasalita ako, nahalata niya ata na umiiyak ako kaya tinanong niya kung bakit ako umiiyak. Sabi ko nalang sakanya na hindi naman ako umiiyak.
Pinunasn ko na yung muka ko gamit yung kamay ko tapos nagpakilala na ako pero hindi pa din ako tumitingin sa kanya.
“I’m Chris”
Nagtaka siya sa pangalan ko kasi parang panlalaki kaya sinabi ko nalang yung buong pangalan ko. Pwede din naman nila akong tawaging CM kasi dun ako kilala ng mga tao dito.
Tumingin na ako sa kanya kasi baka kabastusan naman yung ginagawa ko kasi kinakausap niya ako pero hindi ako tumitingin sa kanya eh.
O_O mata niya yan.
Ganun ba ako kapangit ngayon na kung makatingin siya eh parang nakakita ng multo?!
Hinave ko yung kamay ko sa muka niya.
“hello? Napano ka?” tanong ko sakanya
Hinawakan ko yung kamay niya para tignan kung ok lang siya pero nung nahawakan ko na, bigla siyang namula.
May gusto ba toh sakin o naaasiwa lang siya sa pagmumuka ko?!
Naiimbyerna ako dito ha!
Hindi ako natutuwa sa titig niya!
Maya-maya gumalaw na siya. Siguro nasapian tapos bumalik na siya sa katauhan niya?!
“ah… eh…”
BINABASA MO ANG
Suffering Comes with a Price (on hold)
Teen FictionSometimes people ask themselves "can we still manage to work this out?" but others ask themselves "why of all people did they chose us to be in this position were one has to tolerate?" but others says that "I think we struggled enough, we have to...
